METAMORPHOSEON LIBER PRIMUS. In nova fert animus mutatas dicere formas orpora. Di, coeptis nam vos mutastis et illas dspirate meis primaque ab origine mundi d mea perpetuum deducite tempora carmen. Ante mare et terras et, quod tegit omnia, coelum nus erat toto naturae vultus in orbe, Juem dixere chaos, rudis indigestaque moles, lec quidquam nisi pondus iners congestaque eodem lon bene iunctarum discordia semina rerum. Hullus adhuc mundo praebebat lumina Titan, Nec nova crescendo reparabat cornua Phoebe, ec circumfuso pendebat in aëre tellus Ponderibus librata suis, nec brachia longo largine terrarum porrexerat Amphitrite. Quaque fuit tellus, illic et pontus et aër: Sic erat instabilis tellus, innabilis unda, Lucis egens aër; nulli sua forma manebat. Obstabatque aliis aliud, quia corpore in uno rigida pugnabant calidis, humentia siccis, 10 15 Mollia cum duris, sine pondere habentia pondus. 20 Nam coelo terras et terris abscidit undas, gnea convexi vis et sine pondere coeli Et pressa est gravitate sui. Circumfluus humor Ultima possedit solidumque coërcuit orbem. Sic ubi dispositam, quiquis fuit ille deorum, 25 30 |