EXCURSUS

AD

BUCOLICA.

I.

ECLOGA IV.-GRÆCE VERSA IN ORAT. CONSTANTINI M.

ECLOGAM hanc græce redditam, et eo consilio appositam, ut adventum Messiæ in ea prædictum esse manifestum fieret, magna ex parte extare apud Eusebium in Orat. Constantini M. ad Sanctorum coetum jam in argumento præfati sumus. Repetitum illud carmen et adjectum edd. Ge. Fabricii Chemnic. Rob. Stephani, aliisque; sigillatim excusum a Fed. Morellio 1583, et post alios a Maittaire in Miscellan, Carminib. p. 139. Inseruit quoque cum interpretatione, sed nulla crisi adhibita, Boecler. Diss. acad. Tom. II, n. XI, p. 387 sq. Non alienum erit a studiis eorum, quibus hæc editio parata est, si subjecero Græca ad meum sensum emendata: notato versuum Virgilianorum numero, cui illa respondent:

1 Σικελίδες Μοῦσαι, μεγάλην φάτιν ὑμνήσωμεν.

4 "Ηλυθε Κυμαίου μαντεύματος εἰς τέλος ὀμφή.
5 Οὗτος ἄρ ̓ αἰώνων ἱερὸς στίχος ὤρνυται ἡμῖν.
6 "Ηκει παρθένος αὖτις ἄγουσ ̓ ἐρατὸν βασιλῆα.

NOTA.

5 Οὗτος ἄρ'. leg. Αὖτις ἄρ ̓.

3

7 *Ενθεν ἔπειτα νέων πληθὺς ἀνδρῶν ἐφαάνθη.
8 Τὸν δὲ νεωστὶ πάϊν τεχθέντα, φαεσφόρε Μήνη,
9 ̓Αντὶ σιδηρείης χρυσῆν γενεὴν ὀπάσαντα,

13 Τοῦδε γὰρ ἄρχοντος, τὰ μὲν ἕλκεα πάντα βρότεια
14 "Αλγεά τε στοναχαί τε κατευνάζονται ἀλιτρῶν.
15 Λήψεται ἀφθάρτοιο θεοῦ βίοτον, καὶ ἀθρήσει
16 Ηρωας σὺν ἐκείνῳ ἀολλέας, ἠδὲ καὶ αὐτὸς
Πατρίδι καὶ μακάρεσσιν ἐελδομένοισι φανεῖται,
17 Πατριδότοις ἀρετῇσι κυβερνῶν ἡνία κόσμου.
18 Σοὶ δ ̓ ἄρα, παῖ, πρώτιστα φύει δωρήματα γαῖα,
19. 20 Βάκχαριν ἠδὲ κύπειρον, ὁμοῦ κολοκάσσι ̓ ἀκάνθῳ,
21 Σοὶ δ ̓ ἄρα, παῖ, χίμαροι μαστοὺς καταβεβριθυῖαι

Αὐτόματοι γλυκὺ νάμα συνεκτελέουσι γάλακτος.
22 Οὐδὲ θέμις ταρβεῖν βλοσυροὺς ἀγέλῃσι λέοντας.
23 Φύσει δ' εὐώδη τὰ σπάργανα ἄνθεα. αὐτὴ
24 Ολλυτο ἰοβόλου φύσις ἑρπετοῦ· ἄλλυτο ποίη
25 Λοίγιος· Ασσύριον θάλλει κατὰ τέμπε ἄμωμον.
26 Αὐτίκα δ ̓ ἡρώων ἀρετὰς πατρός τε μεγίστου
27 Εργ ̓ ὑπερηνορίησι κεκασμένα πάντα μαθήσῃ

ΝΟΤΑΕ.

13 τὰ μὲν ἕλκεα ita duo codd. ap. Vales. Vulgo: μενοεικέα πάντα βρ., quod sane ad sensum redigi potest: omnia mortalia ex animi voluntate. Si futurum præferas, erit κατευνάσε

σονται.

19 Βάκχαριν. Vulgo: κριθὴν ἠδὲ κύπείρον, perperam ; κισσούς erat emendatio Morelli ex Latino facta. Maittair. conj. Βάκχαριν ἢ κισσοὺς καὶ ὁμοῦ; modo non a litterarum ductu nimium recederet. Si tamen κύπειρος Cyperum esculentum Linn. est, non ingrati graminis genus, potuit cum baccari jungi.

21 Legebatur ὦ παῖ, θαλεροὶ μαστοί καταβεβριθυῖαι. In Virgilio est: Ipsæ lacte domum referent distenta

capella Ubera.' Vales. conj. alyes. 23 Edebatur ἄνθεα αὐτά. In Cod. apud Vales. erat ἄσετ' ἐνιπὴν et ἄσιτ' ἐνιπήν; quod non assequor. Poterat ἐνιπὴν cum seqq. jungi: ἐνιπὴν Ωλεσεν ἰοβ. φύσις ἑρπετοῦ. Sed in ἄσετ' quid lateat non video. Suspicor ἐνιπὴν esse factum ex fine versus sequ. ποίη, quod ubique corruptum πίσσης, ποίσσης, ποιήσεως.

24 ὄλλυται vulgo altero loco cum vitio versus. Malim ὤλετο.

25 κατὰ τέμπε' editum a Vales. Vul 20 : κατὰ πάμπαν. Ex iis, quæ Constantinus interpretationis causa adjecit, putes eum legisse: Οἴχεται 'Ασσύριον, θάλλει κατὰ τέμπε ̓ ἄμωμον· perperam acceptis Maronis verbis.