Plangere nuda meis conabar pectora palmis:
Sed neque iam palmas, nec pectora nuda gerebam. 585
Currebam: nec, ut ante, pedes retinebat arena:
Sed summa tollebar humo: mox acta per auras
Evehor, et data sum comes inculpata Minervae.
Quid tamen hoc prodest, si diro facta volucris
Crimine Nyctimene nostro successit honori?

An, quae per totam res est notissima Lesbon,
Non audita tibi est? patrium temerasse cubile
Nyctimenen? avis illa quidem: sed conscia culpae
Conspectum lucemque fugit, tenebrisque pudorem
Celat; et a cunctis expellitur aethere toto.

Talia dicenti, Tibi, ait, revocamina, corvus,
Sint precor ista malo: nos vanum spernimus omen,
Nec coeptum dimittit iter: dominoque iacentem
Cum iuvene Haemonio vidisse Coronida narrat.
Laurea delapsa est, audito crimine, amanti:
Et pariter vultusque Deo, plectrumque, colorque
Excidit. Vtque animus tumida fervebat ab ira;
Arma assueta rapit; flexumque a cornibus arcum
Tendit: et illa suo toties cum pectore juncta
Indevitato traiecit pectora telo.

Ictą dedit gemitum, tractoque a vulnere ferro,
Candida puniceo perfudit membra cruore:
Et dixit, Potui poenas tibi, Phoebe, dedisse;
Sed peperisse prius: duo nunc moriemur in uną.
Hactenus; et pariter vitam cum sanguine fudit.
Corpus inane animae frigus letale secutum est.
Poenitet heu! sero poenae crudelis amantem:
Seque, quod audierit, quod sic exarserit, odit:
Odit avem, per quam crimen caussamque dolendi
Scire coactus erat: nervumque, arcumque, ma-

numque

Odit; cumque manų, temeraria tela, sagittas.
Collapsamque fovet: seraque ope vincere fata
Nititur; et medicas exercet inaniter artes.

590

595

600

605

(10

615

Quae postquam frustra tentata, rogumque parari 620 Sensit, et arsuros supremis ignibus artus; Tum vero gemitus; neque enim coelestia tingi Ora licet lacrimis; alto de corde petitos Edidit: haud aliter, quam cum, spectante iuvenca, Lactentis vituli, dextra libratus ab aure, 625 Tempora discussit claro cava malleus ictu. Vt tamen ingratos in pectora fudit odores: Et dedit amplexus, iniustaque iusta peregit: Non tulit in cineres labi sua Phoebus eosdem Semina: sed natum flammis uteroque parentis 630 Eripuit; geminique tulit Chironis in antrum. Sperantemque sibi non falsae praemia linguae Inter aves albas vetuit considere corvum.

Semifer interea divinae stirpis alumno

Laetus erat; mistoque oneri gaudebat honore. 635 Ecce! venit rutilis humeros protecta capillis Filia Centauri: quam quondam Nympha Chariclo, Fluminis in rapidi ripis enixa, vocavit

Ocyrhoën. Non haec artes contenta paternas Edidicisse fuit: fatorum arcana canebat. 640 Ergo ubi fatidicos concepit mente furores, Incaluitque Deo, quem clausum pectore habebat; Adspicit infantem, Totique salutifer orbi Cresce puer, dixit: tibi se mortalia saepe Corpora debebunt: animas tibi reddere ademtas 645 Fas erit: idque semel Dis indignantibus ausus, Posse dare hoc iterum flamma prohibebere avita: Eque Deo corpus fies exsangue: Deusque,

Qui modo corpus eras: et bis tua fata novabis. Tu quoque, care pater, non iam mortalis, et aevis 650 Omnibus ut maneas, nascendi lege creatus; Posse mori cupies tum, cum cruciabere dirae Sanguine serpentis, per saucia membra recepto: Teque ex aeterno patientem numina mortis Efficient: triplicesque Deae tua fila resolvent.

655

660

665

Restabat fatis aliquid: suspirat ab imis
Pectoribus, lacrimaeque genis labuntur obortae:
Atque ita, Praevertunt, inquit, me fata; vetorque
Plura loqui; vocisque meae praecluditur usus.
Non fuerant artes tanti, quae numinis iram
Contraxere mihi; mallem nescisse futura.
lam mihi subduci facies humana videtur:
lam cibus herba placet: iam latis currere campis
Impetus est: in equam, cognataque corpora vertor.
Tota tamen quare? pater est mihi nempe biformis.
Talia dicenti pars est extrema querelae
Intellecta parum: confusaque verba fuere.
Mox nec verba quidem, nec equae sonus ille videtur;
Sed simulantis equam: parvoque in tempore certos
Edidit hinnitus: et brachia movit in herbas.
Tum digiti coëunt, et quinos alligat ungues
Perpetuo cornu levis ungula: crescit et oris,
Et colli spatium: longae pars maxima pallae
Cauda fit. Vtque vagi crines per colla iacebant,
In dextras abiere iubas: pariterque novata est
Et vox, et facies: nomen quoque monstra dedere. 675
Flebat, opemque tuam frustra Philyreïus heros,
Delphice, poscebat; nam nec rescindere magni
lussa lovis poteras: nec, si rescindere posses,
Tunc aderas. Elin Messaniaque arva colebas.
Illud erat tempus, quo te pastoria pellis
Texit; onusque fuit dextrae silvestris oliva;

Dumque amor est curae, dum te tua fistula mulcet;

Alterius, dispar septenis fistula cannis.

Incustoditae Pylios memorantur in agros

Processisse boves. Videt has Atlantide Maia

Natus; et arte sua silvis occultat abactas.
Senserat hoc furtum nemo, nisi notus in illo
Rure senex; Battum vicinia tota vocabant.
Divitis hic saltus herbosaque pascua Nelei,
Nobiliumque greges custos servabat equárum.

670

680

685

690

Hunc timuit, blandaque manu seduxit: et illi, Quisquis es, hospes, ait, si forte armenta requiret Haec aliquis, vidisse nega: neu gratia facto Nulla rependatur; nitidam cape praemia vaccam. 695 Et dedit. Accepta voces has reddidit hospes: Tutus eas; lapis iste prius tua furta loquatur: Et lapidem ostendit. Simulat love natus abire. Mox redit: et, versa pariter cum voce figura, Rustice, vidisti si quas hoc limite, dixit, 700 Ire boves; fer opem, furtoque silentia deme. Iuncta suo pretium dabitur tibi femina tauro. At senior, postquam merces geminata, Sub illis Montibus, inquit, erunt: eterant sub montibus illis. Risit Atlantiades: et, Me mihi, perfide, prodis? 705 Me mihi prodis? ait: periuraque pectora vertit In durum silicem; qui nunc quoque dicitur Index: Inque nihil merito vetus est infamia saxo.

Hinc se sustulerat paribus Caducifer alis: Munychiosque volans agros, gratamque Minervae 710 Despectabat humum, cultique arbusta Lycei. Illa forte die castae de more puellae Vertice supposito festas in Palladis arces Pura coronatis portabant sacra canistris. Inde revertentes Deus adspicit ales: iterque 715 Non agit in rectum, sed in orbem curvat eundeni. Vt volucris visis rapidissima miluus extis, Dum timet, et densi circumstant sacra ministri, Flectitur in gyrum; nec longius audet abire: Spemque suam motis avidus circumvolat alis: 720 Sic super Actaeas agilis Cyllenius arces Inclinat cursus; et easdem circinat auras. Quanto splendidior, quam caetera sidera, fulget Lucifer; et quanto te, Lucifer, aurea Phoebe; Tanto virginibus praestantior omnibus Herse 725 Ibat: eratque decus pompae, comitumque suarum, Obstupuit forma love natus: et aethere pendens

Non secus exarsit, quam cum Balearica plumbum
Funda iacit; volat illud, et incandescit eundo:
Et quos non habuit, sub nubibus invenit, ignes.
Vertit iter; coeloque petit diversa relicto:
Nec se dissimulat: tanta est fiducia formae.
Quae quamquam iusta est; cura tamen adiuvat
illam:

Permulcetque comas, chlamydemque, ut pendeat
apte,

Collocat: ut limbus, totumque appareat aurum:
Vt teres in dextra, qua somnos ducit, et arcet,
Virga sit: ut tersis niteant talaria plantis.
Pars secreta domus ebore et testudine cultos
Tres habuit thalamos: quorum tu, Pandrose,
dextrum,

Aglauros laevum, medium possederat Herse.
Quae tenuit laevum, venientem prima notavit
Mercurium: nomenque Dei scitarier ausa est,
Et caussam adventus. Cui sic respondit Atlantis
Pleïonesque nepos: Ego sum, qui iussa per auras
Verba patris porto: pater est mihi Iupiter ipse.
Nec fingam caussas: tu tantum fida sorori
Esse velis, prolisque meae matertera dici,
Herse caussa viae; faveas oramus amanti.

Adspicit hunc oculis fsdem, quibus abdita nuper
Viderat Aglauros flavae secreta Minervae:
Proque ministerio magni sibi ponderis aurum
Postulat. Interea tectis excedere cogit,
Vertit ad hanc torvi Dea bellica luminis orbem,
Et tanto penitus traxit suspiria motu,
Vt pariter pectus, positamque in pectore forti
Aegida concuteret. Subit, hane arcana profana
Detexisse manu tum, cum sine matre creatam
Lemnicolae stirpem contra data foedera vidit:
Et gratamque Deo fore iam, gratamque sorori;
Et ditem sumto, quod avara poposcerit, auro.
Ov T. II.

D

730

735

740

745

750

755