Seweryn chorążym był księztwa Zatorskiego, pisał się z Rudułtowic, bywał posłem na sejmy i deputatem na trybunały, miał za sobą Rusocką, (Baranowski zaś powiada że Brandysowne herbu Radwan i z niej potomstwo) zostawił z niej córek dwie, z których starsza z Stefanem Dembińskim, druga najprzód z Zygmuntem Dembińskim, po nim z Janem Ostrogorskim dożywotnie zmówione; synów zaś trzech: 1. Paweł miał syna jednego, który w obozie pod Toruniem umarł, i córkę Zofią, ta Imo voto była za Dembińskim podkomorzycem Sendomierskim, 2do voto za Jędrzejem Kuczkowskim. 2. Stanisław umarł bezpotomny. 3. Seweryn z sejmu 1667. komissarzem do rewizyi naznaczony, Constitut. fol. 31. ten z Anny Bolestraszyckiej, spłodził córkę Zofią Janowi Karolowi Jeziernickiemu zaślubioną, ale bezdzietną, i synów trzech, Stanisława którego żona Ujejska, z tej był syn Samuel ksiądz, i córka Maryanna Gawrońska; Alexandra, ten młodzianem umarł, i Pawła, ten pojął Bogumiłę z Biały Bielską miecznikownę Lubelską, z którą zostawił córkę jednę, Annę Gedyminową stolnikową Smoleńską, i synów trzech, Marcyana, który poległ w batalji pod Kaliszem ze Szwedami, Stanisława, i Jana w zakonie Soc. Jesu, ten z rektorstwa Poznańskiego do Francyi do Schambora zajechawszy, tamże życie skończył w r. 1732. Jest w druku jego książka luboć bez imienia jego wydana: Obserwacye Święte, to jest nabożeństwo, na niektóre dni i święta przedniejsze przez rok, w Poznaniu in 4to 1730. Jarosz brat Seweryna chorążego Zatorskiego, miał za sobą Elżbietę Wieruską z Lubomirskiej urodzoną, siostrę pułkownika, która mu powiła córkę Annę, Adryana Bełchackiego małżonkę, i synów dziesięciu. Z tych Stefana zabito, Krzysztof w wojsku zginął. Gabryel miał za sobą Barbarę Buczacką, z której zrodził trzy córki, Maryannę, ta poszła za Franciszka Secygniewskiego, Beatę, ta panną umarła, Annę ta wydana za Krzysztofa Drozdowskiego. Hieronim miał za sobą Ogonowską, z nią sterilis. Jan Boratyńską wdowę po Secygniowskim, z tej było dwóch synów, Alexander i Stanisław, tyleż córek, z tych jedna żyła z Zygmuntem Budziackim, druga z Felicyanem Trzemeskim: inni synowie Jarosza w różnych okazyach poginęli, wojskową służąc. Tegoż Seweryna chorążego i Jarosza, był brat stryjeczny, który zostawił synów czterech Samuela, Władysława, Ludwika i Alexandra. Samuel mąż rycerski miał za sobą Rusecką, z której zostało się pięć synów, i córek trzy, jedna z nich Kłobukowska, synowie zaś młodzianami pomarli. Tegoż ojca Samuelowego, był brat stryjeczny Jan dziedzic dóbr Halkowa pod Bielskiem, zrodził synów dwóch, Jana i Jędrzeja, od Jana zostało synów trzech, Jakób który miał za sobą Sta rowiejską, Jan który z Bystronowską bezpotomny. Stefan który pojął Rusecką, córki tegoż Jana dwie zakonnicami w Raciborzu, trzecia Magdalena za Franciszkiem Starowiejskim. Jędrzej syn Jana, najprzód miał za sobą Palczewską, z nią sterilis, 2do voto Waśniewską, z tej córek trzy, Bobrowska, Radomyska, trzecia zakonnicą, i syn Władysław, 3tio voto Kuniecką, z tej syn Antoni Paulitą został. Są i w księztwie Litewskiem, Jan w województwie Mińskiem, Władysław w księztwie Żmudzkiem 1674. r. Franciszek w Brześciańskiem z matki Paszkowskiej herbu Zadora urodzony. Witkowski herbu Pory, w Łęczyckiem województwie, od Jaroskowskich swoję linią prowadzą, gdy bowiem Alexander Jaroskowski syn Jakóba i Oszkowskiej herbu Lubicz wziął działem Witkowice, od nich przezwany Witkowskim, ten z Krystyny Koszkowskiej herbu Dołęga, którą Kalińska herbu Topor siostra suffragana Lwowskiego urodziła, spłodził córkę Katarzynę zakonnicę S. Brygitty we Lwowie, i synów trzech, Łukasza dziekana katedry Lwowskiej, proboszcza Jaworowskiego, protonotaryusza apostolskiego 1665. Macieja i Stefana męża rycerskiego, tak w okazyach przeciwko Kozakom, jako i w Prusiech przeciw Szwedom. N. była za Alexandrem Paprockim. Witoniski herbu Syrokomla, w Wołyńskiem województwie: Stefan na Witoniszu Witoniski cześnik Wołyński 1691. Krystyna Konstantego Sieniuty małżonka. Witosławski herbu Jastrzębiec, w Mazowieckiem województwie, z których jeden za czasów Paprockiego był sędzią ziemskim Zawkrzeńskim. Witosławski herbu Nieczuja, w Sendomierskiem województwie, kładzie tu Okolski tych, co się z Sielca piszą, ale ich i pod herbem Prawdzic położył, dokąd należą. Temi zaś czasy znajdują się w Przemysłkiej ziemi, z których Samuel Witosławski, pojął Zofią Dedyńską, i z nią spłodził córkę Maryanne, ta poszła za Dymitra Siemiasza Drynieckiego herbu Sas, z której synowie Jan i Antoni Siemiasze. Synów zaś trzech, Jędrzeja, Pawła i Mikołaja: z tych Jędrzej z Siedliską, miał synów Samuela, Stanisława, Antoniego i Alexandra ale bezpotomnych. Paweł także sterilis zszedł z tego świata, Mikołajowi zaś Anna Gołyńska herbu Prawdzic, powiła czterech synów, Michała kanonika Przemysłkiego, kustosza kollegiaty Jarosławskiej, Piotra i Arnolfa jeszcze młodzianów, i Kazimierza, ten pojął Barbarę Malaffownę herbu trzy gradusy. Michal Witosławski umarł r. 1769. suffraganem Przemysłkim biskupem Belineńskim kreowany. - Brat jego Kazimierz z Malaffowny zostawił córkę i synów, Antoni sędzia grodzki Halicki miał za sobą Odrzywolską, drugi Ignacy w roku 1778. oboźny polny koronny pojął Dąbską, zostawił syna Ignacego ożenionego z Dembowską i córkę Helenę za pułkownikiem Konstantym Dembowskim. Eugeniusz syn Ignacego. Siostra Michała suffragana była za Galińskim. N. Witosławski podczaszy z Raciborowską zostawił dwóch synów Kajetana ożenionego z Osarowską i Edwarda ożenionego z Emilią Starzeńską herbu Doliwa. - Witosławski herbu Prawdzic, w Wielkiej-Polszcze; z Niemiec do Polski przyszli jeszcze za Krzyżaków, gdzie w nagrodę za krwawe ich zasługi puszczono im było Klecko; nabyli potem dóbr Sielca pod Zninem, z których się potomkowie ich pisali. Czterech braci wspominają Witosławskich, z których Piotr najmłodszy w okazyi mąż wojenny poległ. Benedykt z Sielca rotmistrz królewski. Jędrzej w Kaliskiem, Piotr w Poznańskiem, podpisali elekcyą Władysława IV. Króla. Janusz dziedzic na Sypniowie i Witrogoszczy, kasztelan Inowrocławski, z Zalińskiej sędzianki Tucholskiej, zostawił potomstwo. MS. Konopats. N. miał za sobą Zofią Pogorzelską kasztelankę Kaliską, z której córka Katarzyna Franciszka, żyła z Zygmuntem Działyńskim wojewodą najprzód Kujawskim, a potem Kaliskim, pani wielkiej pobożności, co jej przyznaje nagrobek w Pakoszczy w kaplicy Działyńskich, z światem się rozstała w r. 1677. N. była za Janem Potulickim. Witowicz herbu Jelita, patrz Pieniążek. Witowski herbu Brochwicz, w ziemi Przemysłkiej. Gabryel Witowski z Witowie dziedzic na Stubnie, syn jego z Bobolanki Antoni 1692. Jan 1592. na liscie Zygmunta III. danym miastu Lwowskiemu. Stanisław miał za sobą Cieklińską. Szymon Helenę ks. Woroniecką stolnikownę Kijowską. Jan Katarzynę Charczewską. Witowski herbu Jastrzębiec, w Sendomierskiem województwie, piszą się z Popowa. Stanisław Witowski, chorąży Łęczycki, wielkorządzca Krakowski, starosta Niepołomski, a potem kasztelan Brzeziński, Krzeczowski i Bocheński starosta, po dwuletniem więzieniu w Moskwie wytrzymanym, wyszedłszy na wolność, Szujskiego pojmał i przyprowadził, w Wołoszech po zejściu Jeremiego hospodara rozruchy wewnętrzne uspokoił, do Węgier, Turek i Wiednia prywatnemi legacyami, tak się Zygmuntowi III. Królowi Polskiemu przymilił, że na niego łaski Pańskie hojnie sypał, przeniósł się na wieczność w roku 1637. w Jedlnie kędy kościół wymurował, z nagrobkiem pogrzebiony. Starowol. in Monum. fol. 682. Na naszę domum professam w Krakowie był szczodrobliwie łaskawy, na ubogich rozrutny, od Niemiry kupił dobra Regów za sto tysięcy, w r. 1635. z sejmu był naznaczony deputatem na trybunał Radom ski, Constit. fol. 17. i do lustracyi dóbr królewskich w MałejPolszcze fol. 58. Miał za sobą 1mo voto Kochanowską herbu Korwin, z tej spłodził córkę Katarzynę Alexandra Łukowskiego pisarza ziemskiego Krakowskiego małżonkę, i syna Stanisława, 2do voto pojął Zebrzydowską kasztelankę Szremską : Baranow. i o trzeciej jego żonie namienia. Gold. Bractwo. Ewie Kunegundzie Stamirowskiej. Stanisław najprzód miecznik, potem podkomorzy Łęczycki 1640. umarł kasztelanem Sendomierskim, starostą Lubelskim, Knyszyńskim, Krzeczowskim, Nowotargskim, Zwoleńskim: był to Pan chwałę Boską pomnażający, kościół 00. Bernardynów na Stradomiu przy Krakowie, który Szwedzka zawziętość deplantowała, z fundamentów murować począł, gdy go tedy już wpół dość kosztownie wyprowadził, śmierć odkończeniu jego przeszkodziła; co znać z inskrypcyi na drzwiach tegoż domu Bożego, w Jedlnie także miasteczku kościół wymurował z gruntu, czego świadkiem jest napis u Starowol. in Monum. fol. 682. Grunt swój własny w Krakowie darował OO. Reformatom, Constit. 1662. f. 23. pisze o nim Ines. centur. 7. epigram. 12. w akademji Krakowskiej pewną fundacyą na studentów uczynił. Dla ojczyzny też życia nie żałował, które w różnych okazyach na szańc wystawiał, jako pod Smoleńskiem z Władysławem IV. Moskwę wojując pod Pilawcami, gdzie na zhuczałe chłopstwo z ludźmi swemi natarłszy, i dobrze ich zuchwałość uchłostawszy, serce zaostrzył junakom Polskim do podobnej odwagi, gdyby jej była nie zalała gęsta kolej i nagła trwoga. Karol Król Szwedzki listami swemi zapraszał go do siebie, odpisał jako na kochającego ojczyznę syna należało. Wszystko prawi co mam powinienem Bogu, wierność poprzysiągłem ojczyznie i Janowi Kazimierzowi Królowi, Karolowi nic, ani fortunie, zaczem raczej śmierć obieram sobie, niżeli wiary Panu swemu niedotrzymać. Jeździł w legacyi do Moskwy względem granic ułożenia, i do Innocentego X. Papieża ; z sejmu 1653. deputatem na trybunał skarbowy Lwowski, Constit. fol. 2. a w r. 1661. do Zup Wielickich fol. 10. i do granic między Spiżem i Węgrami fol. 34. Złączył się był dożywotnie z Joanną Eleonorą Firlejowną z Dąbrowicy, córka jego Teresa czy Elżbieta żyła z Alexandrem Załuskim wojewodą Rawskim. Mowca Polski tom. 2. fol. 217. Druga za Adamem Drzewickim wojewodą Lubelskim była, i syn Antoni, żył z Drohojewską. Niewiem czy do tych należą: Rafał Witowski łowczy Kijowski, z sejmu 1601. komissarz do granic. Constit. fol. 740. Łukasz najprzód sędzia grodzki Kijowski, Constit. 1616. w roku 1629. posłował na sejm już na ten czas podczaszy Kijowski, ztamtąd deputatem zapisany do kwarty Rawskiej. Constitut. fol. 26. W r. 1638. komissarzem do granic, Constit. fol. 31. Stanisław stolnik Bełzki miał za sobą Barbarę Sładkowską. Witowski herbu Rola, w Wielkiej-Polszcze. N. Witowski miał za sobą Katarzynę Marszewską. N. była za Janem Brzozowskim herbu Belina. Witski herbu Leliwa. Jan Witski z Elżbietą Żółtowską, spłodził córki trzy, Zofią i Dorotę steriles, Annę Bazylego Łomnickiego małżonkę, (z tej Stanisław Łomnicki spłodził z Nowicką Jędrzeja, od którego potomstwo zostaje) i syna Stanisława, tego z Zaporskiej córki, Maryanna Piasecka i Helena Jaworska, synów zaś pięciu. Antoni w zakonie naszym, Alexander bezpotomny. Tomasz trzeci, ten z Kiełczewską miał córkę Ludowikę Głazowską, od której synowie, Józef, Konstantyn, i Franciszek Głazowsey, syn zaś jego Jan, po którym z Zolcińskiej tylko się dwie córki zostały, Maryanna Iżycka i Justyna panna. Czwarty Jędrzej, temu Ligęzianka powiła córkę Katarzynę Gałęzowską pisarzową ziemską Lubelską, z której trzy córki Gałęzowskie, Franciszka sterilis, Bogumiła zakonnica, i Barbara Kiełczewska, i synów dwóch, Antoni zabity, i Michał, którego z Radzimińskiej syn Maciej kapitan Leibgwardyi, i córka Franciszka Stańska podstolina Podlaska : Piąty Kazimierz, żona jego Konstancya Gutteterowna Dobrodziejska, z tej córki Ewa Janowska, i Teofila Giżycka sterilis, synów także dwóch, Jędrzej z Duninowną Łabęcką sterilis, Felicyan, którego z Maryanny Giżyckiej, zostało dwóch synów, Józef miecznik Trembowolski, i Antoni łowczy Urzędowski, i córka Petronella Bobowska. Wittan herbu Kolumna tak go zowią, przecież od zwyczajnego herbu Kolumny, bardzo daleki, bo powinny być dwa Lwy, barkami do siebie obrócone, do góry wspięci, na tylnych nogach stojący, łapa przednia u tego Lwa, co po prawej stronie tarczy stoi, do góry wyniesiona, lewa spuszczona, opak zaś u tego, który po lewej stronie jest, ogony zaś ich wzajem splecione do góry idą, na hełmie rozumiem że trzy pióra strusie. Z Kurlandyi pierwszy się do Polski wniósł, Otto Wittan (luboć i tam jeszcze ten dom kwitnie) gdzie pojął Zernicką siostrzenicę Stanisława Koniecpolskiego kasztelana Lubaczowskiego, z domu Zernicką, czego dowodem są, Acta Castren. Premislien. 1653. z nią spłodził synów trzech, 1. Jana podczaszego Inowłodzkiego, który 1mo voto, miał za sobą Dobrską, 2do Krusińską, 3tio Kucińską, synowie jego krom inszych, Jędrzej burgrabia Gostyński, żona jego Zieleniecka; Sebastyan Felicyan kanonik katedralny i oflicyal temi czasy Lwowski. 2. Konstantyna podczaszego Winnickiego, ten się sprzysiągł dożywotnie z Kiełczewską, synowie jego, Adam żyje z Rosno TOM IX. 24 |
