595

Nyctimenen? avis illa quidem; sed conscia culpae
Conspectum lucemque fugit, tenebrisque pudorem
Celat; et a cunctis expellitur aethere toto.
Talia dicenti, Tibi, ait, revocamina, corvus,
Sint precor ista malo : nos vanum spernimus omen.
Nec coeptum dimittit iter: dominoque jacentem
Cum juvene Haemonio vidisse Coronida narrat,
Laurea delapsa est audito crimine amantis:
Et pariter vultusque Deo, plectrumque, colorque
Excidit. Utque animus tumida fervebat ab ira,

600

Arma assueta capit; flexumque a cornibus arcum Tendit: et illa suo toties cum pectore juncta Indevitato trajecit pectora telo.

605

Icta dedit gemitum, tractoque a vulnere ferro,
Candida puniceo perfudit membra cruore;
Et dixit: Potui poenas tibi, Phoebe, dedisse;
Sed peperisse prius: duo nunc moriemur in und.
Hactenus; et pariter vitam cum sanguine fudit. 610
Corpus inane animae frigus letale secutum est.
Paenitet heu serò poenae crudelis amantem:
Seque, quod audierit, quod sic exarserit, odit :
Odit avem, per quam crimen caussamque dolendi
Scire coactus erat: nervumque, arcumque, manumque
Odit, cumque manu temeraria tela, sagittas.
Collapsamque fovet: seráque ope vincere fata
Nititur; et medicas exercet inaniter artes.

616

609. Duo nunc moriemur. Et ego, et infans in utero conceptus. 624. Odit avem. Corvum. Crimea. Coronidis concubitum cum Æmonio juvene.

THE NEW YORK

PUBLIC LITRARY

ASTOR, LENOX AND
TILDEN F.. CATIONS.