Quando imago est huius in me certum st hominem:

eludere.

Etenim vero quoniam formam cepi huius in me & statum Docet & facta moresque huius habere me similes item Itaque me malum esse oportet, callidum, astutum admodum.

Atque hunc, telo suo sibi malitiâ à foribus pellere. Sed quid illud est? Coelum adspectat: observabo quam rem agat.

Sos. Certe ædepol scio, si quicquam est quod credam, aut certo sciam.

Credo ego hâc noctu Nocturnum obdormivisse ebrium, Nam neque se Septentriones quoquam in cœlo commovent,

Neque se Luna quoquam mutat, atque uti exorta est

semel.

Nec Iugula, Neque Vesperugo, neque Vergilia occidunt.
Ita statim stant signa, neque nox quoquam cedit die :
Neque ego hâc nocte longiorem me vidisse censeo":
Nisi item unam verberatus quam pependi perpetem.
Eam quoque ædepol etiam multo hæc vicit longitudine,
Credo ædepol equidem dormire solem, atque appotum
probe.

?

་་

Mira sunt, nisi invitavit sese in cœna plusculum. Mer. Ain' vero verbero? Deos esse tui similes putas ? Ego pol te istis tuis pro dictis & malefactis furcifer, Accipiam; modo sis veni huc; invenies infortunium.

Sos.

una sola noche, y por esto se pasma Sosia.

Hac nocte. Ninguna noche mas lar-
ga que esta.

Perpetem. Sino una que toda ella me
estuvieron azotando.
Atque. Que habrá bebido bien.
Nisi invitanit. A no ser que bebiese
algo mas de lo justo; la locucion es
buena, y disminuye la cosa por Li-
toteta, que llaman los Retóricos.
Verbero. Digno de azotes.
Furcifer. Digno de horca.
Modo sis. Si quieres. Porque las pa-
labras de imperio son contume-
liosas; los antiguos añadian: Si
vis, que contraido es sis.

Sos. Ibo, ut herus quod imperavit, Alcumenæ nunciem. Sed quis est hic homo, quem ante ædis video hoc noctis? non placet.

Mer. Nullus est hoc meticulosus æque. Sos. Quom in mentem venit,

Illic hoc homo denuo volt pallium detexere.

Mer. Timet homo: deludam illum ego. Sos. Perii: dentes pruriunt :

Certe advenientem me hic hospitio pugnæ accepturus est. Oppido interii: obsecro hercle quantus & quam vali

'dus est!

Mer. Clare advorsum fabulor; hic auscultet quæ loquar: Igitur magis modum in maiorem in sese concipiet metum. Agite, pugni: iam diu' st quod ventri vinctum non datis: lampridem videtur factum; heri quom homines quatuor In soporem collocastis nudos. Sos. Formido male,

Ne ego hic nomen meum commutem, & Quintus fiam è Sosiâ.

Quatuor viros sopori se dedisse hic autumat:

Metuo ne numerum augeam illum. Mer. Hem, nunc iam ergo sic volo.

Sos. Cingitur: certe expedit se. Mer. Non feret, quin vapulet.

Sos. Quis homo? Mer. Quisquis homo huc profecto venerit, pugnos edet.

Sos. Perii; pugnos ponderat.
Mer. Gestiunt pugni mihi.

Meticulosus. Tan medroso como él.
Detexere. Como si esta mi capa nece-
sitase de texedor, la quiere él vol-
ver á tejer, y por eso quiere des-
pojarme de ella, porque Mercu-
rio, disponiéndose á la lucha, da-
ba puñadas á uno y á otro lado.
Praviunt. Tienen comezon, quie
ren saltar.

Hospitio pugnæ. Como si dijera : No
me recibirá con cena preparada,
sino á puñadas.
Oppido. Id est valde.

Ciare fabulabor. Le hablaré claro.
Igitur magis, Id est multo magis.
Agite pugni. Ea puños, buen ánimo:

habla consigo Mercurio de esta

Sos.

suerte, para asustar á Sosia, como
que era algun salteador.
Iampridem. Ya me parece hace mu-
cho tiempo que sucedió el que
ayer, &c.

In soporem. Letargo, muerte.
Quintus. El quinto de los muertos.
Hem. Vamos.

Certe expedit. Por vida mia que se
dispone á matarme.

Non feret. No se irá sin buenos golpes.

Pugnos edet. Llevárá buenos cache

tes.

Gestiunt pugni. Los puños me están baylando por descargar sobre alguno.

Sos. Si in me exerciturus, quæso, in parietem ut primum

domes.

Mer. Certe enim hic nescio quis loquitur. Sos. Salvos sum: non me videt:

Nescio quem loqui autumat; mihi certo nomen Sosia est. Mer. Optume eccum incedit ad me. Sos. Timeo: totus torpeo :

Non ædepol nunc ubi terrarum sim scio, si quis roget; Neque miser me commovere possum præ formidine. Ilicet, mandata heri perierunt unà & Sosia,

Verum certum est confidenter hominem contra colloqui,

Qui possim videri huic fortis, à me ut abstineat manum. Mer. Quo ambulas, tu qui Volcanum in cornu conclusum geris?

Servos esne

an liber? Sos. Utcumque animo collubi

tum est meo.

Mer. Ain' vero? Sos. Aio enimvero. Mer. Verbero.
Sos. Mentiris nunc iam.

Mer. At iam faciam, ut verum discas dicere. Sos. Quid eo est opus?

Mer. Possum scire , quo profectus, cuius sis, aut quid

veneris ?

Sos. Huc eo. Heri mei sum servos. Numquid nunc est certior?

Mer. Ego tibi istam hodie scelestam comprimam linguam. Sos. Haud potes.

Bene pudiceque asservatur. Mer. Pergin' argutarier ? Quid apud hasce ædiis negotii est tibi? Sos. Immo quid tibi' st ?

Mer. Rex Creo vigiles nocturnos singulos semper locat. Sos. Bene facit, quia nos eramus peregre: tutatu' st domum.

Eccum. Lo mismo que ecce cum.
Licet. Por cierto.

Confidenter. Animosamente.
Qui possim. De modo que pueda pa-
recer, &c.

Volcanum in cornu, Que en el farol
llevas luz de asta ó vejiga, se
bacian entonces los faroles.
Utcumque. Segun gusto.

At

sia finge entender solo el verbo azotar.

Quid eo. Qué necesidad hay de eso?
Huc. Vengo aqui: estaba ya enfren-
te de su casa.

Numquid. No lo sabes ya bien?
Pudiceque. Bien, y honestamente.
Pergin. Aun prosigues tus bachille-
rías ?

Verbero. Digno de azotes; pero So- Rex Creo, El Rey Creon.

› At nunc abi sane, advenisse familiares dicito.

Mer. Nescio quam tu familiaris sis: nisi actutum hinc abis, familiaris accipiare faxo haud familiariter.

Sos. Hic, inquam, habito ego, atque horum sum servos. Mer. At scin quomodo

Faciam ego hodie te superbum? ni hinc abis ? Sos. Quonam modo?

Mer. Auferere, non habibis: si fustem sumsero.

Sos. Quin med huius esse familiæ familiarem prædico.
Mer. Vide sis, quam mox vapulare vis, nisi actutum hinc

abis ?

Sos. Tun domo prohibere peregre me advenientem pos

tulas ?

Mer. Hæccine tua domu st? Sos. Ita, inquam. Mer. Quis therus igitur est tibi ?

Sos. Amphitruo, qui nunc præfectu' st Thebanis legionibus, Quicum nupta est Alcumena. Mer. Quid ais? Quod

nomen tibi est?

Sos. Sosiam vocant Thebani, Davo prognatum patre. Mer. Ne tu istue hodie malo tuo compositis mendaciis advenisti, audaciæ columen, consutis dolis.

Sos. Immo quidem tunicis consutis huc advenio non dolis. Mer. At mentiris etiam: certo pedibus, non tunicis venis. Sos. Ita profecto. Mer. Nunc profecto vapula ob men

dacium.

Sos. Non ædepol volo profecto. Mer. At pol profecto ingratiis:

Hoc quidem profecto certum est, non est arbitrarium. Sos. Tuam fidem obsecro. Mer. Tun' te audes Sosiam esse dicere,

Qui ego sum? Sos. Perii. Mer. Parum etiam, præ ut futurum est, prædicas. Quo

Quoius nunc es? Sos. Tuus; nam pugnis usufecisti tuum:
Proh fidi Thebani cives! Mer. Etiam clamas, carnufex!
Eloquere, quid venisti? Sos. Ut esset quem tu pugnis
cæderes

Mer. Caius es? Sos. Amphitruonis, inquam, Sosia.
Mer. Ergo istoc magis...

Quia vaniloquos, vapulabis: ego sum, non tu, Sosia. Sos. Ita dii faciant, ut tu potius sis, atque ego te ut verberem! Mer. Etiam mutis? Sos. Iam tacebo. Mer. Quis tibi herus est? Sos. Quem tu voles.

Mer. Quid igitur? qui nunc vocare? Sos. Nemo, nisi quem iusseris.

Mer. Amphitruonis te esse aiebas Sosiam. Sos. Peccaveram; Nam Amphitruonis socium me esse volui dicere.

Mer. Sciebam equidem nullum esse nobis, nisi me, vum Sosiam.

ser

Fugit te ratio. Sos. Utinam istuc pugni fecissent tui! Mer. Ego sum Sosia ille, quem tu dudum esse ajebas mihi. Sos. Obsecro ut per pacem liceat te alloqui, ut ne vapulem. Mer. Immo induciæ parumper fiant, si quid vis loqui. Sos. Non loquar nisi pace factâ, quando pugnis plus vales. Mer. Dicito quidvis, non nocebo. Sos. Tuæ fidei credo?

Mer. Mex.

Sos. Quid si falles? Mer. Tum Mercurius Sosiæ iratus siet. Sos. Animum advorte: nunc licet mihi libere quid velim

loqui.

X 3.

Amphitruonis ego sum servos Sosia. Mer. Etiam denuo? Sos. Pacem feci: fœdus feci, vera dico. Mer. Vapula.

Sos. Ut lubet, quod tibi lubet fac, quoniam pugnis plus vales, Verum ut tu facturus, hoc quidem hercle haud reticebo tamen.