Eclogae poetarum latinorumSamuel Brandt in aedibus B. G. Teubneri, 1881 - 146 Seiten |
Im Buch
Ergebnisse 1-5 von 17
Seite 4
... tela tribuno ; Configunt parmam , tinnit hastilibus umbo Aerato sonitu galeae : sed nec pote quisquam Vndique nitendo corpus discerpere ferro . 5 Semper abundantes hastas frangitque quatitque . Totum sudor habet corpus multumque laborat ...
... tela tribuno ; Configunt parmam , tinnit hastilibus umbo Aerato sonitu galeae : sed nec pote quisquam Vndique nitendo corpus discerpere ferro . 5 Semper abundantes hastas frangitque quatitque . Totum sudor habet corpus multumque laborat ...
Seite 11
... tela diei 140 Discutiant , sed naturae species ratioque . Principium cuius hinc nobis exordia sumet , Nullam rem e nilo gigni divinitus umquam . 145 Quippe ita formido mortalis continet omnis , Quod multa in terris fieri caeloque ...
... tela diei 140 Discutiant , sed naturae species ratioque . Principium cuius hinc nobis exordia sumet , Nullam rem e nilo gigni divinitus umquam . 145 Quippe ita formido mortalis continet omnis , Quod multa in terris fieri caeloque ...
Seite 23
... tela , Audacterque inter reges rerumque potentis Versantur , neque fulgorem reverentur ab auro Nec clarum vestis splendorem purpureai , Quid dubitas quin omni ( s ) sit haec rationi ( s ) potestas ? 55 Omnis cum in tenebris praesertim ...
... tela , Audacterque inter reges rerumque potentis Versantur , neque fulgorem reverentur ab auro Nec clarum vestis splendorem purpureai , Quid dubitas quin omni ( s ) sit haec rationi ( s ) potestas ? 55 Omnis cum in tenebris praesertim ...
Seite 26
... tela diei Discutiant , sed naturae species ratioque . 5. ( Lib . III 830—1094 . ) In morte nihil esse mali . I Nil igitur mors est ad nos neque pertinet hilum , Quandoquidem natura animi mortalis habetur . Et velut ante acto nil tempore ...
... tela diei Discutiant , sed naturae species ratioque . 5. ( Lib . III 830—1094 . ) In morte nihil esse mali . I Nil igitur mors est ad nos neque pertinet hilum , Quandoquidem natura animi mortalis habetur . Et velut ante acto nil tempore ...
Seite 48
... tela darent , silvasque ut caedere possent Materiemque dolare ac radere tigna trabesque Et terebrare etiam ac pertundere perque forare . 480 Nec minus argento facere haec auroque parabant Quam validi primum violentis viribus aeris ...
... tela darent , silvasque ut caedere possent Materiemque dolare ac radere tigna trabesque Et terebrare etiam ac pertundere perque forare . 480 Nec minus argento facere haec auroque parabant Quam validi primum violentis viribus aeris ...
Andere Ausgaben - Alle anzeigen
Häufige Begriffe und Wortgruppen
aestus aetas agros Albius Tibullus animi Apophoreta arma Aurea auris belli BRANDT caeli caelo caput carmina Catullus comas corpora dedit Delia Denique deos deus divum Domitiani Domitianum Eclogae poet equus erit facere fata ferro genus Hinc hominum igitur illa Ille ego inane inde Iovi Iovis ipsa Iuppiter Iuvenalis lacrimas Lesbia leti Lucr lumina magis manus meae membra mihi miser moenia mors morte mortis multa Multaque Musa natura neque nilo nulla numquam nunc omne omnibus omnis ossa Ovidii pectore pecudes Phoebus poeta posse possent possit Praeterea precor primum Prop Propertius puella quaecumque quaeque quicquam quisque quoniam ratione rebus rerum Roma sacra saepe sanguine semper signa simul sine sint Sirmio sive staminis super tamen tela tellus templa tempore terra terris tibi Tibulli tristia tuis Tunc turba ulla venti Vergilio videmus vita vitae vitai vitam Vnde volnera volucres
Beliebte Passagen
Seite 65 - O funde noster seu Sabine seu Tiburs (nam te esse Tiburtem autumant, quibus non est cordi Catullum laedere; at quibus cordi est, quovis Sabinum pignore esse contendunt...
Seite 22 - Suave, mari magno turbantibus aequora ventis, E terra magnum alterius spectare laborem ; Non quia vexari quemquamst iucunda voluptas, Sed quibus ipse malis careas quia cernere suave est.
Seite 22 - ... sed nil dulcius est, bene quam munita tenere edita doctrina sapientum templa serena, despicere unde queas alios passimque videre errare atque viam palantis quaerere vitae, certare ingenio, contendere nobilitate, noctes atque dies niti praestante labore ad summas emergere opes rerumque potiri.
Seite 113 - Cum subit illius tristissima noctis imago, Qua mihi supremum tempus in Urbe fuit, Cum repeto noctem, qua tot mihi cara reliqui, Labitur ex oculis nunc quoque gutta meis.
Seite 8 - Nam tu sola potes tranquilla pace iuvare mortalis, quoniam belli fera moenera Mavors armipotens regit, in gremium qui saepe tuum se reicit aeterno devictus vulnere amoris, atque ita suspiciens tereti cervice reposta pascit amore avidos inhians in te, dea, visus, eque tuo pendet resupini spiritus ore.
Seite 9 - ... naturae primus portarum claustra cupiret. Ergo vivida vis animi pervicit, et extra processit longe flammantia moenia mundi atque omne immensum peragravit mente animoque, unde refert nobis victor quid possit oriri, quid nequeat, finita potestas denique cuique quanam sit ratione atque alte terminus haerens.
Seite 8 - Nam simul ac species patefactast verna diei et reserata viget genitabilis aura favoni, aeriae primum volucres te, diva, tuumque significant initum perculsae corda tua vi. Inde ferae pecudes persultant pabula laeta et rapidos tranant amnis: ita capta lepore te sequitur cupide quo quamque inducere pergis.
Seite 86 - MAECENAS, eques Etrusco de sanguine regum, intra fortunam qui cupis esse tuam, quid me scribendi tam vastum mittis in aequor ? non sunt apta meae grandia vela rati. turpe est, quod nequeas, capiti committere pondus et pressum inflexo mox dare terga genu.
Seite 63 - Ponticum sinum, 10 ubi iste post phaselus antea fuit comata silva; nam Cytorio in iugo loquente saepe sibilum edidit coma. Amastri Pontica et Cytore buxifer, tibi haec fuisse et esse cognitissima 15 ait phaselus: ultima ex origine tuo stetisse dicit in cacumine, tuo imbuisse palmulas in aequore, et inde tot per impotentia...
Seite 33 - ... quam bene si videat, iam rebus quisque relictis naturam primum studeat cognoscere rerum, temporis aeterni quoniam, non unius horae, ambigitur status, in quo sit mortalibus omnis aetas, post mortem quae restat cumque manenda.