Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

1324.

Andreas Francisci de Felicibus notarii, Dei gratia alme Urbis illustris

prefecti auctor. not. (LXXXVI).

[1331-2.] Ser Egidius Ser Francisci Scambii Maczangnoni, notaro di Viterbo, è menzionato nel doc. LXXXVIII.

1334.

1334.

Iohannes Andree Alberti de Viterbio, auctor. alme Urbis prefecti not. et iudex ordin., trascrisse il doc. LXXVIII.

Stephanus condam Iannis de Viterbio, auctor. alme Urbis prefecti not. et iudex ordin. et nunc not. dom. episcopi (Viterbiensis et Tuscanensis) (LXXXIX e XC).

1334-5. Nicola magistri Fusci de Viterbio, auctor. alme Urbis prefecti not., trascrisse il doc. XCI; not, et iudex ordin, nel doc. XCII.

1334-41. Iohannes quondam magistri Mathei Nutii de Viterbio, alme Urbis prefecti auctor. not, et iudex ordin. (LXXXVIII e XCIV).

1340-41. Petrus Iohannis Bovacciole, Dei gratia alme Urbis prefecti author. not. et iudex ordin. (XCIII).

1342.

1343.

Leonardus Iohannis Luce de Cora, publicus inper. auctor. not. (XCV). Nicolaus domini Petri Sancti, Dei gratia imper, auctor. not. (XCVI). 1345. Gosmatus Petri Merescalci, Dei gratia sacrosancte prefecture publicus auctoritate not. (XCVII).

1347. Iohannes Oddonis, notarius palatinus (della Curia del Campidoglio) super investimentis factis deputatus (XCIX).

[-1349.] Laurentius Egidii Leporis notaro è nominato nel doc. C.

I 349.

1349. 1356. 1356.

1357.

Iohannes Aniballi imper, auctor. publicus not. et iudex ordin. (C e CI)
Paxius Petri de Castro Civite imper. auctor. not. publicus (CII).
Guillelmus de Reate not. (CIII).

Franciscus Iohannis de Viterbio not. (CIV). Cf. l'a. 1372.

Iacobus condam magistri Betti de Fighino, civis florentinus, imper. auctor. iudex ordin. atque notarius, nuncque notarius et officialis domini potestatis et communis Viterbii (CVI).

1357. Bartholomeus magistri Fatii condam magistri Angeli de Viterbio, auctor. alme Urbis prefecti not. et iudex ordin. trascrisse il doc. CVII. 1358. Paulinus Bartholomei, civis romanus, Dei gratia imper. auctor, notarius appellationum (nella Curia del Campidoglio) (CVIII-X).

1358. Iohannes de Bulgaminis, notarius appellationum, è nominato nei docc. CIX-X.

1358. Andreas de Buccamatiis notarius investimentorum factorum (CXI, 1), appellationum (nella Curia del Campidoglio) (CXI, 4, 6 e 9).

1358. Petro de Sabello, scriba Senatus, è menzionato nel doc. CXI, 1 e 6. 1358. Hennufrius loco Petroni (o Petronis) de Sabello, scriba Senatus (CXI, 1 e 6).

1358.

1358.

1358.

Laurentius de Ciccarellis de Urbe not. appellationum [Curie Capitolii] (CXI, 5 e 6), ... et nunc notarius domini Angeli de Cantalupo (CXI, 7).

Laurentius scriba Senatus (CXI, 9).

Franciscus Symeonis Petri Mathei dicti Vecchi, Dei gratia alme Urbis prefecti auctor. notarius, sottoscrisse il doc. CXIII.

1358-61.

Nicolaus Philippi Francotii alme Urbis prefecti auctor. not. publicus redasse il doc. CXIII (1–3), senza però firmarlo; ... Dei gratia alme Urbis prefecti auctor, not, publicus (CXXII).

1359. Franciscus Teoli Petri Thonni (o Tonni) de civitate Nepesina, Dei gratia auctor. alme Urbis prefecti not. et iudex ordin. (CXIV e CXVI). 1359. Luca Francisci de civitate Nepesina not., et nunc not. demini episcopi Nepesini et sue curie (CXV).

1360. Paulus Smanta notarius palatinus (del Campidoglio) super appellationibus et aliis extraordinariis causis deputatus (CXVIII-IX), notarius appellationum (CXX, 1).

1360. Paulus Leonardi Smante, Dei gratia imper. auctor. publicus not. (CXX, 2).

1360. Iohannes domini Iacobi not. palatinus super appellationibus et aliis extraordinariis causis deputatus sottoscrisse i docc, CVIII-IX. 1360-77. Iohannes Iacobi Iordani de Bulgaminis (o Bulgamminis), Dei gratia imper, auctor, not. (CXVII, CXXI, CXXIII-IV, CXXVIII-IX e CXXXI). Quiricus Petrutii Thome de Viterbio, auctor. alme Urbis prefecti not. et iudex ordin., trascrive il doc. XCIV.

1372.

1372.

Pancratius magistri Dominici de Capralea, civis viterbiensis, alme Urbis prefecti auctor. iudex ordin, et not. (CXXV).

1372. Pisanus Brunatii de Viterbio, auctor. alme Urbis prefecti not. et iudex ordin. (CXXV). Nel doc. CXXVI si sottoscrive come teste.

1372. Anthonius Bartholomei Varonis, civis romanus, Dei gratia imper. auctor. not. (CXXVII).

1372. Franciscus Iohannis de Vierbio, auctor. alme Urbis prefecti iudex ordin. atque not. (CXXV-VI). Forse è lo stesso notato all'a. 1356. Iacobus Mascii not. è menzionato nel doc. CXVIII.

1372.

1388.

1390.

1391.

Tutius quondam Benedicti Tutii de Viterbio, publicus auctor. alme Urbis prefecti not. et iudex ordin. (CXXXII).

Franciscus Iohannis Pauli de Romaulis not. (CXXXV).

Iacobellus Mascii de Urbe, sacre romane prefecture auctoritate not, publicus (CXXXVI).

1391. Iacobus magistri Anthonii alias dictus Pino, romanus civis, Dey gratia imper. auctor. not. publicus (CXXXVII).

1444.

1444.

Antonius Cecchi Nicolai Petri Oddonis de Leys, romanus civis (o civis rom.), Dei gratia publicus imper, auctor. not. et nunc corrector et officialis venerabilis Collegii Curie Capitolii (ovvero: Notariorum Urbis) firma i doc. CXXIII-IV, CXXIX e CXXXI.

« Guido de Staccolis de Urbino, legum doctor, iudex palatinus et Collegii [notariorum] Curie Capitolii » (firma il doc. CXXIII), « et ... dom. << Petri de Choradis de Tuderto, militis et comitis, alme Urbis senatoris « illustris firma i docc. CXXIX e CXXXI.

1441.

1444.

Guido de Senecallis de Urbino, cogli stessi titoli dell'antecedente, nei doc. CXXIX e CXXXI. Redasse il docc. CXXIV.

Iohannes Antonius (o Antonii) Petrutii Miccinelli, civis romanus, Dey

1444.

(o Dei) gratia publicus imper. auctor. not., trascrisse i docc. CXXIII e CXXIV;... notarius et iudex ordin. trascrive i docc. CXXIX e CXXXI. Paulus Lelli Petroni, civis romanus, publicus imper. auctor. not. et nunc unus ex correctoribus et officialibus venerabilis Collegii Notariorum Urbis, firma i docc. CXXIII-IV, CXXIX e CXXXI. 1451-500 circa.

Iohannes Matthias quondam Petri de Taglientibus, romanus civis, publicus, Dei gratia, imper. author. notarius, trascrisse il doc. CXXXV.

I gioielli di Vannozza

ED UN'OPERA DEL CARADOsso

HI sa se nella vecchia dama austera che, nei primi anni del Cinquecento, chiedeva perdono a Dio di un passato splendidamente peccaminoso, frequentando le chiese di Roma, da S. Giovanni in Laterano a S. Maria del Popolo, dalla Minerva a S. Maria in Portico ed a S. Lorenzo in Damaso (1), era rimasta qualche traccia della bellezza che aveva un dì acceso i desideri di Rodrigo Borgia! La «< felice ed infelice Vannozza Borgia de Catha«< neis », come ella soleva firmarsi nelle lettere alla figliuola Lucrezia, era ormai diventata una « donna dabbene»: così la chiamò Paolo Giovio (2). Tutta sollecita delle pratiche di pietà, dopo che fu passata la burrasca addensatasi, alla morte di Alessandro VI, sul capo di quanti appartenevano alla famiglia Borgia, ella trascorreva quietamente gli ultimi anni della vita. Il ricordo dei giorni pieni di Borgiana grandezza della quale Roma era tuttavia improntata, l'esser madre della principessa di Ferrara, le relazioni con quanti erano

(1) Queste chiese sono particolarmente ricordate nel testamento di Vannozza. Cf. F. GREGOROVIUS, Lucrezia Borgia, trad. MARIANO, Firenze, 1874, p. 330.

(2) GREGOROVIUS, op. cit. pp. 328, 330.

« ZurückWeiter »