Casu: nam nihilo minore uerpa Farti estis. Pete nobiles amicos. B At uobis mala multa dii deaeque Dent, opprobria Romulei Remique. XXIX. A a QVIS hoc potest uidere, quis potest pati, Mamurram habere quod Comata Gallia Vt albulus columbus aut Adoneus? 1, 2. Quint. IX. 4, 141. Aspera uero et maledica. . . etiam in carmine iambis grassantur 'Quis hoc potest-aleo.' 3. Plin. H. N. XXXVI. 48. Hic namque est Mamurra Catulli Veronensis carminibus proscissus, quem, ut res est, domus ipsius clarius quam Catullus dixit habere quidquid habuisset Comata Gallia.' obprobria G et plerique Ro 15. oprobria BO opprobria a mule O Romeler G et plerique. Vide Lachmannum Lucret. p. 246. XXIX. Ad Romulum Catamithum (Chata mittam H) AHь Caviam BDGLLa1La2 primo uersui praefixum est. 1. quid potest Phillippensis. 3. Mammuram C In Romulum Spatium unius uersus in V, nullum in O, sed = Nam murram (muram Ha) BDGHLa' La2OVa Manu murram (Manum urram A) AL Mamurram exhibent Plini codices XXXVI. 48 comota O. 4. Habeat AL Habet B Phillippensis d cum te et ABCGHLLa'Oa qum te et b et cum te D uncti Faernus teste Statio, uulgo unctei Schwabius unctum Scaliger Idem error in unctis cunctis Hor. Epod. V. 69 apud Plotium IV. 24. Cf. infra u. 22 ante Statius Lachm. Haupt. brittania O britania H. 5, 9. uidebitis H. Auancii idoneus cett. anne Adonius ed. Trinc. adoneus Statius uulgo et Lachm. et sic Plautus Menaech. I. 2. 35, Cinaede Romule haec uidebis et feres? Es impudicus et uorax et aleo. Ba Eone nomine, imperator unice, 10 15 B Parum expatrauit an parum elluatus est? Secunda praeda Pontica, inde tertia Hibera, quam scit amnis aurifer Tagus. 20 Ausonius Epigr. XXX. 6, Adoni genetiuum Apul. Met. II. 26: Adon non Adonius Probi Append. p. 199. 13 Keil; cf. Orphěŭs in Gulice 117. haut idoneus Silligius Schwabius Munro. IO. Et si BH Phillippensis Post hunc uersum Mommsenus (Hist. Rom. III. 315) transponit uu. 21-24, Schwabius uu. 23, 24; Ribbeckius (Ann. Iahn. LXXXV. 377) bunc ordinem statuit; 10-12, 23, 24, 13-15, 21, 22, 16–20. 11. Eome H. 13. Et H uestra Da Lachm. nostra cett. uostra ed. 1473 uulgo alit praeeunte Scaligero frustra pro alid Statius iam antea improbatum ab Auantio 16. expatrauit cf. Gloss. Labb. p. 69 expatrauit émeréλeσev aut Ha prima ed. Trinc. Auancii, Turnebus fine u. 18. Libera O Herba A cit Passeratius amni thagus CGLa La Va. 19. Hibera om. D in suo loco, habet in scit Obc se Cuiacianus et codex Alani BDGHLa Oah anni CLa1V amnis AL 20. Hunc (Hinc H Nunc abcd) Galliae timet (timent ALb) et Britanniae codices Hunc Galliae timetis et B. Faernus Vulp. Doer. Sill. Rossb. Nunc Galliae timetur et B. Froeblichius Schwab. Timentque Galliae hunc, timent Britanniae ed. Trinc. Auancii Timentque G. hunc, timet Britannia Turnebus Aduers. XII. 1 Timetque G. hunc, timent Britanniae Dousa P. Time Britannia hunc, timete Galliae Lachmannus Timete Galliae, hunc time Britannia Hauptius, et sic G. Hermannus nisi quod hinc scribit Et hunce Galliae et timent B. Spengelius Et huice Gallia et metet Britannia? H. A. I. Munro, ex Plauti Mercat. Prolog. 71, 'Tibi aras, 'tibi occas, tibi seris, tibi eidem metis.' Ipse conieci Neque una Gallia aut timent Britanniae. Hoc est, Neque enim Gallia tantummodo aut Britanniae Quid hunc malum fouetis? aut quid hic potest Nisi uncta deuorare patrimonia? Eone nomine (urbis o pudet meae) Socer generque, perdidistis omnia? XXX. ALFENE immemor atque unanimis false sodalibus 24. Verg. Cat. III. 6. Vt iste uersus usquequaque pertinet Gener socerque perdidistis omnia. Mamurram timent; quod post commemoratas ex Ponto atque Hiberia praedas iure uidetur additum. Versum spurium habent Scaliger Conr. de Allio Barthius (Aduers. XXXI. 2) Wagnerus in Iahn. Ann. XIII. 279. 21. malum ut interiectionem uncis incluserunt editores plerique ante Lachmannum, nuper etiam Munro. fauetis Be hic GO hinc CDHL. 22. cuncta L. 23. urbis (uerbis D uṭrbis H urbes a) opulentissime (oppulentissime O opulentie Dresdensis) codices imperator unice Scaliger abditissima G. Hermannus o piissime Lachmannus quod tuetur Hauptius Quaest. Catull. p. 20; cf. uersus Hildeberti apud Gulielmum Malmesburiensem IV. 351, ' Quem 'magis optauit cum crimine solus habere Caesar quam socius et pius esse 'socer.' orbis o piissimei Hauptius orbis o pii duces Beniaminus Iowett oppidissime Heysius Ipse conieci urbis o pudet meae in parenthesi additum. 24. gener socerque Verg. Cat. III. 6. XXX. Hoc carmen primus ni fallor Anglus in Ephem. Class. IV. 297, XV. 107 comparatis Sapphus fr. 68 ed. Bergk. κατθανοῖσα δὲ κεῖσ ̓ οὐδέ ποτε μναμοσύνα σέθεν ἔσσετ ̓ οὔτε τόθ ̓ οὔθ ̓ ὕστερον· οὐ γὰρ πεδέχεις βρόδων et Hor. C. I. 11 Tu ne quaesieris, scire nefas, quem mihi, quem tibi I. 18 Nullam, Vare, sacra uite prius seueris arborem IV. 10 e quibus Sapphus carmen 4 uersus haberet, Horatiana alterum 4 × 3, altera 4 × 2, in tres strophas diuisit quaternorum uersuum. Lachmannus in ed. I. Catulli carmen et ipse in tres strophas quaternorum uersuum describebat. Postea in Bergkii et Caesaris Diar. Antiq. 1845 p. 492 sex strophas fecit binorum uersuum. Hunc ordinem secuti sunt Hauptius in ed. sua et Lachm. II., Schwa O crudelis adhuc et Veneris muneribus potens Ad Alphenum (Alhpenum D) ADGHLLa2b Ad Alfenum BLa1. Nullum spatium in O, sed primo uersui praefixum habet. 1. Alphene BCDGLLa1O ab Lachm. Alfene A Rossbachius Schwabius, et sic Mommsen. Inscript. Lat. I. 831, Alfenio Alfeniae Alfenatiae Alfeni, Gruter 208, 753. 6, 856. 1, 856, 2 una nimis BCHLLa1La salse GOV fase C. 2. nichil G nihil ACDLLa1La2b ñ H duri D tuiş C. Iam me prodere, iam non dubitas fallere, perfide? Nec facta impia fallacum hominum caelicolis placent. () bius. Et Sapphus quidem choriambica carmina in strophas binorum uersuum in antiquis apographis descripta fuisse testatur Hephaestio p. 111, Kowà dè oσa vò συστήματος μὲν καταμετρεῖται, αὐτὸ δὲ τὸ σύστημα ἔχει πληρούμενον· οἷά ἐστι τὰ ἐν τῷ δευτέρῳ καὶ τρίτῳ Σαπφούς· ἐν οἷς καταμετρεῖται μὲν ὑπὸ διστιχίας, αὐτὴ δ ̓ ἡ διστιχία ὁμοία ἐστί. Ιd. p. 117, Κοινὰ δὲ συστηματικὰ ἅπερ καὶ ὁ κατὰ στίχον γεγράφθαι φάσκων ὑγιῶς ἂν λέγοι καὶ ὁ κατὰ σύστημα, ὡς τὸ δεύ τερον καὶ τρίτον Σαπφούς. διὰ μὲν γὰρ τὸ ἐν τοῖς παλαιοῖς ἀντιγράφοις κατὰ δύο ὁρᾶν παραγεγραμμένον ἕκαστον ᾆσμα καὶ ἔτι διὰ τὸ μηδὲν εὑρίσκεσθαι ἀριθμοῦ περιττοῦ κατὰ συστήματα νομίζομεν αὐτὰ γεγράφθαι, πάλιν δὲ τῷ ὅμοιον ἑκάτερον εἶναι τῶν ἐν τῇ δυάδι στίχων καὶ τῷ δύνασθαι τὴν ποιήτριαν κατὰ τύχην τινὰ ἀρτίου πάντα ἀριθμοῦ πεποιηκέναι φαίη τις ἂν κατὰ στίχον αὐτὰ yeypápai. Choriambica autem fuisse carmina tertii libri Sapphus docet idem β. 60, τὸ δὲ ἀκατάληκτον καλεῖται Σαπφικὸν ἑκκαιδεκασύλλαβον, ᾧ τὸ τρίτον ὅλον Σαπφούς γέγραπται, πολλὰ δὲ καὶ ̓Αλκαίου ἄσματα,—Νύμφαις ταῖς Διὸς ἐξ alyoxo paoi Tervyμévais (fr. 85). Cf. Alc. fr. 39, 40, 41, 42, 44, 82, 83, 84, 86, 87. Hinc apparet tertium librum Sapphus carminum nonnisi choriambica ἑκκαιδεκασύλλαβα comprehendisse. Nec quidquam obstat quominus Alcaei quoque et Horati choriambica carmina karà dúo scripta fuerint. Ekóλia certe quae hoc metro scripta extant apud Athenaeum XV. 695 (14, 17, 18, 19, 20, 24) omnia sunt duorum uersuum. Illud quidem affirmari posse uidetur, banc descriptionem Catulli carmini XXX melius quam priorem illam Kaтà Téσσapas conuenire. Nam post u. 3 nonnulla excidisse paene pro certo habeo. Languet enim nec in u. 4 nisi praeeunte uel nec uel non; deinde quae in u. 5 uix habet quo referatur. 3. Sic Calpurn. ed. 1481 AD non d. me fallere a BCGHLLa La2Ob (Vmpfenbachius) uersus censeo. Iam me prodere iam (ia A) me non d. Iam me prodere (perdere b) iam non me d. In V super iam dubitas corrector recens addidit non me per fidem corr. D. Post hunc uersum excidisse duos 4. Hec a Num Schwabius imperia B haec H improba D. quod D 5. Quos margo L, margo d Bapt. Guarinus Auantius Froehlichius. 6. Cheu codices Eheu uulgo post Aldinam I. faciam H dico codices dic impressum non legitur ante ed. Trinc. Auantii unde uidetur in ceteras defluxisse dehinc Statius Voss. Vulp. Doer. dice ipse conieci. Charisius 349 ed. Keil, 339 P. Omnia autem imperatiua tertiae coniugationis correptae secunda persona temporis instantis per e litteram terminantur. Corrumpuntur haec tria dumtaxat facis fac, dico dic, duco duc, et quae ab his sunt, dico addico addic, praedico praedic, indico indic, duco abduco abduc, induco induc, perduco perduc, seduco seduc. Sed facio, quod subnotauimus, si praepositionem acceperit, ad regulam redit, uelut inficio infice, adficio adfice, conficio confice. Sed apud ueteres salua est regula, qui dixerunt face, dice, duce non minus apud Vergilium antiquitatis amantem in undecimo libro 'Tu Voluse armari Volscorum edice maniplis,' ratione et competenter analogiae et consuetudini eruditorum, quoniam Certe tute iubebas animam tradere, inique, me Si tu oblitus es, at dii meminerunt, meminit Fides, XXXI. A a PAENE insularum, Sirmio, insularumque 10 (10) imperatiua in omni uerbo omni ordine ex secunda persona finitiua deriuantur amissa s semiuocali littera, uelut nuntio nuntias nuntia, moueo moues moue, munio munis muni, unde et eundem accentum seruare debent qui est in secunda persona, ut producantur. In tertio uero ordine i correptum in e correptum uertitur et fient imperatiua lego legis lege. Ita ergo et dico dicis dice, facio facis face debet declinari et ita positum apud ueteres reperitur. Praeterea in omni ordine re syllaba addita imperatiuis fiunt infinitiua, ut est dictum quasi ama amare, moue mouere, muni munire. Item in tertio ordine correpto scribe scribere, lege legere. Ita quoque nisi dice, face declinetur, dicere facere infinitiuum esse non poterit. Eadem fere dicit 256 K., 226, 7 P., 563 K. Cf. Palaemon. Art. Gramm. 1382 P. Sed quaestio de dic duc fac. Numquam enim addita re integre sonuerit infinitiuus; sed hoc usu plurimum ualuit. Nam Vergilius dicit dice et Terentius face, quibus si adiicias re faciunt integre sonare infinitiuum modum, dicere facere ducere. cuine O qui cui ue H. cum te pro tute H 7. tu a iubeas b solebas a me om. codices, add. Auantius. 8. Tu ducens D quasi omnia tuta ABCDGHLLa La Va ed. Pr. Marcilius omnia mi forent O La animam bis a 9. Idem La2OV abb hac B ad D 10. Ventos ACLhad (a m. pr.) a. quasi tuta omnia h ed. 1473. at acd uidebas quasi ut ACGHLLa1La2OVb II. eras pro es a audii D ut Lachmanno uidetur meminerunt at meminit c quantum scio solus meminere at meminit Muretus Martyni-Laguna Handius Silligius Froehlichius. Handius at dii-fides pro parenthesi habet, u. 12 facit apodosin legendo facient, et signo interrogationis post tui posito. meminere et meminit Alex. Guarinus in commentario. Ad Sirm um insulam BDGHLa' La2ab facta La'h. Post hunc uersum uu. Ad Syrmium insulam AL. Ad Sirmionem Peninsulam (arum d) P* et d. Spatium unius uersus in V. In O primae litterae P caerulea nota paragraphi adpicta est. I. Pene (Poene H) insularum ABGHLa1Ob Ene i. Bene i. CL uelle i. a sed ex errore scribae corrumpentis p initialem quae pris sed * Sic nunc codicem Alani, cum scriptus fuerit Perusiae, monitu Arturi Palmer signare constitui. Simul moneo lectiones quas ex eo notaui primae manus semper, nunquam correctoris esse. E |