Te empora cum caussis Latium digesta per annum Lapsaque sub terras, ortaque signa, canam. Excipe pacato, Caesar Germanice, vultu Hoc opus: et timidae dirige navis iter: 10 Saepe tibi Pater est, saepe legendus Avus. Tu quoque cum Druso praemia fratre feres. 20 Deque meo pavidos excute corde metus. Scimus et, ad nostras cum se tulit impetus artes, Si licet, et fas est, vates rege vatis habenas: Tempora digereret cum conditor urbis, in anno 25 Scilicet arma magis, quam sidera, Romule, noras: 30 Est tamen et ratio, Caesar, quae moverit illum: Erroremque suum quo tueatur, habet. Quod satis est, utero matris dum prodeat infans; Per totidem menses a funere coniugis uxor Hoc igitur vidit trabeati cura Quirini, 35 Martis erat primus mensis, Venerisque secundus. 40 Tertius a Senibus, Iuvenum de nomine quartus: At Numa nec Ianum, nec avitas praeterit umbras; Ne tamen ignores variorum iura dierum: Non habet officii Lucifer omnis idem. Ille Nefastus erit, per quem tria verba silentur: Neu toto perstare die sua iura putaris; 45 50. 55 60 Nonarum tutela Deo caret. Omnibus istis, Ne fallare cave, proximus Ater erit. Damna sub adverso tristia Marte tulit. Ecce tibi faustum, Germanice, nuntiat annum, 70 Dexter ades Patribusque tuis, populoque Quirini: Et resera nutu condita templa tuo. Prospera lux oritur: linguisque animisque favete. Nunc dicenda bono sunt bona verba die. Lite vacent aures, insanaque protinus absint lurgia: differ opus, livida lingua, tuum. 75 Cernis, odoratis ut luceat ignibus aether; Et sonet accensis spica Cilissa focis? Flamma nitore suo templorum verberat aurum, Et tremulum summa spargit in aede iubar. Vestibus intactis Tarpeias itur in arces: 80 Et populus festo concolor ipse suo est. Iamque novi praeeunt fasces: nova purpura fulget. Et nova conspicuum pondera sentit ebur. 85 Iupiter, arce sua totum cum spectet in orbem, go Quem tamen esse Deum te dicam, Iane biformis? Nam tibi par nullum Graecia numen habet. Ede simul caussam, cur de coelestibus unus, Me Chaos antiqui, nam res sum prisca, vocabant. 95 100 105 Flamma petît altum; propior locus aëra cepit: Tunc ego, qui fueram globus, et sine imagine moles, Nunc quoque, confusae quondam nota parva figurae, Ante quod est in me, postque videtur idem. Accipe, quaesitae quae caussa sit altera formae: Hanc simul ut noris, officiumque meum. Quidquid ubique vides, coelum, mare, nubila, terras; Omnia sunt nostra clausa patentque manu. Me penes est unum vasti custodia mundi: Et ius vertendi cardinis omne meum est. Cum libuit Pacem placidis emittere tectis; Libera perpetuas ambulat illa vias. Sanguine letifero totus miscebitur orbis, Ni teneant rigidae condita bella serae. 110 115 120 125 Praesideo foribus coeli cum mitibus Horis: Inde vocor Ianus. Cui cum Cereale sacerdos Vis mea narrata est: caussam nunc disce figurae. Iam tamen hanc aliqua tu quoque parte vides. 135 Omnis habet geminas,hinc atque hinc,ianua frontes E quibus haec populum spectat; at illa Larem. Vtque sedens vester primi prope limina tecti Janitor egressus introitusque videt: 140 Sic ego prospicio coelestis ianitor aulae 150 Sumsi animum, gratesque Deo non territus egi: Omnia tunc florent: tunc est nova temporis aetas: Prodit et in summum seminis herba solum: 155 Et tepidum volucres concentibus aëra mulcent; Ludit et in pratis, luxuriatque pecus. 160 Tum blandi soles: ignotaque prodit hirundo; Tum patitur cultus ager, et renovatur aratro. |