C. Valerii Catulli Carmina varietate lectionis et perpetua adnotatione

Cover
Typis excudit J.F. Dove, 1820 - 415 Seiten

Im Buch

Ausgewählte Seiten

Andere Ausgaben - Alle anzeigen

Häufige Begriffe und Wortgruppen

Beliebte Passagen

Seite 224 - Iocundum cum aetas florida ver ageret, Multa satis lusi: non est dea nescia nostri, Quae dulcem curis miscet amaritiem: Sed totum hoc studium luctu fraterna mihi mors Abstulit. O misero frater adempte mihi, Tu mea tu moriens fregisti commoda, frater, Tecum una tota est nostra sepulta domus, Omnia tecum una perierunt gaudia nostra, Quae tuus in vita dulcis alebat amor.
Seite 10 - ... lux, ? nox est perpetua una dormienda. da mi basia mille, deinde centum, dein mille altera, dein secunda centum, deinde usque altera mille, deinde centum. dein, cum milia multa fecerimus, 10 conturbabimus ilia, ne sciamus, aut ne quis malus invidere possit, cum tantum sciat esse basiorum.
Seite 32 - Furi, qui me ex versiculis meis putastis, quod sunt molliculi, parum pudicum. nam castum esse decet pium poetam ipsum, versiculos nihil necesse est; qui tunc denique habent salem ac leporem, si sunt molliculi ac parum pudici et quod pruriat incitare possunt, non dico pueris, sed his pilosis, qui duros nequeunt movere lumbos.
Seite 46 - ... aeque est beatus ac poema cum scribit: tarn gaudet in se tamque se ipse miratur. nimirum idem omnes fallimur, neque est quisquam quern non in aliqua re uidere Suffenum possis.
Seite 5 - ... qui nunc it per iter tenebricosum illuc, unde negant redire quemquam. at vobis male sit, malae tenebrae Orci, quae omnia bella devoratis: tam bellum mihi passerem abstulistis. o factum male!
Seite 257 - Odi et amo. Quare id faciam, fortasse requiris. Nescio, sed fieri sentio et excrucior.
Seite 60 - Paene insularum, Sirmio, insularumque ocelle, quascumque in liquentibus stagnis marique vasto fert uterque Neptunus, quam te libenter quamque laetus inviso, vix mi ipse credens Thyniam atque Bithynos 5 liquisse campos et videre te in tuto!
Seite 15 - ... sed obstinata mente perfer, obdura. vale, puella, iam Catullus obdurat, nee te requiret nee rogabit invitam. at tu dolebis, cum rogaberis nulla. scelesta, vae te!
Seite 257 - Sic maternus avus dixerat atque avia. Hoc misso in Syriam requierant omnibus aures: Audibant eadem haec leniter et leviter, Nee sibi postilla metuebant talia verba, Cum subito affertur nuntius horribilis, I0 Ionios fluctus, postquam illuc Arrius isset, lam non Ionios esse, sed Hionios.
Seite 267 - Si quicquam mutis gratum acceptumve sepulcris accidere a nostro, Calve, dolore potest, quo desiderio veteres renovamus amores atque olim missas flemus amicitias, certe non tanto mors immatura dolori est Quintiliae, quantum gaudet amore tuo.

Bibliografische Informationen