Lucrèce, De la nature des choses, Band 1Dondey-Dupré père, 1823 |
Inhalt
| 217 | |
| 213 | |
| 222 | |
| 224 | |
| 244 | |
| 245 | |
| 246 | |
| 247 | |
| 85 | |
| 122 | |
| 123 | |
| 124 | |
| 128 | |
| 167 | |
| 168 | |
| 178 | |
| 180 | |
| 213 | |
| 254 | |
| 267 | |
| 302 | |
| 305 | |
| 309 | |
| 310 | |
| 328 | |
| 330 | |
Andere Ausgaben - Alle anzeigen
Häufige Begriffe und Wortgruppen
Aeris ætas æterna æther ævo animæ animi animum artus atque cætera cernere cieux CODD cœli constare corpore Corporibus corps corpus CREECH cuncta d'Épicure debent Denique dieux eadem élémens enim Épicure esse éternel etiam eximit extremum flots genus gigni hæc Haud Hinc igitur ignes inane inter ipsa l'ame l'Univers læta LAMB Lettre à Hérodote LIBB licet Lucrèce magis materiai Memmius minus mortels motus multa naturam Nature necesse neque nihil nimirum nisi nobis nunc omnes omnia omnibus omnis poète porro posse possint potest Præterea PREIG primordia primordia rerum primum quæ sunt quæcunque quædam quæque quam Quapropter quibus quid quidquam Quin quod quoniam quoque quum ratione rebus rerum Natura sæcla sæpe semina sensus sibi simulacra sint summa tamen tempore tems terre tibi ulla undique Versu vide videmus videtur viscera vitæ volupté
Beliebte Passagen
Seite 120 - tua sine parte perieli. Sed nil dulcius est, bene quam munita tenere Edita doctrina sapientum templa serena : Despicere unde queas alios, passimque videre Errare, atque viam palantes quaerere vite ; Certare ingenio, contendere nobilitate, Noctes atque dies niti
Seite 206 - dissupat ollis : Inde aliis aliud conjungit, et efficit omnes Res ut convertant formas, mutentque colores, Et capiant sensus, et puncto tempore reddant : Ut noscas referre eadem primordia rerum Cum quibus, et quali positura contineantur,. Et quos inter se dent motus accipiantque. Namque eadem cœlum, mare, terras, ilumina,
Seite 74 - Conficerent vulgo silvas, arbusta cremarent. Janine vides igitur, paulo quod diximus ante, Permagni referre, eadem primordia saepe Cum quibus, et quali positura contineantur ; Et quos inter se dent motus, accipiantque : Atque eadem paulo inter se mutata creare Ignes e lignis : quo pacto verba quoque ipsa
Seite 16 - Dum tempestates adsunt, et vivida tellus Tuto res teñeras efíert in luminis oras? Quod si de nihilo fièrent, subito exorerentur, Incerto spatio, atque alienis partibus anni ; Quippe ubi nulla forent primordia, quae genitali Concilio possent arceri tempore iniquo. Nec porro augendis rebus spatio foret usus Seminis ad coitum, e nihilo si crescere possent : Nam
Seite 310 - Quern volucres lacérant, atque exest anxius angor, Aut alia quavis scindunt cuppedine curae. Sisyphus in vita quoque nobis ante oculos est, Qui petere a populo fasces, saevasque secures (inhibit, et semper victus tristisque recedit. Nam petere Imperium, quod inane est, nee datur unquam. Atque in eo semper durum sufferre
Seite 272 - éjecta moveri: Propterea quia non simili ratione tenentur : Corpus enim atque animans erit aer, si cohibere Sese anima, atque in eo poterit concludere motus, Quos ante in nervis et in ipso corpore agebat. Quare etiam atque etiam, resoluto corporis omni Tegmine, et ejectis extra vitalibus auris, Dissolvi sensus animi falcare necesse est
Seite 36 - ostendimus ante. Praeterea nihil est quod possis dicere ab omni Corpore sejunctum, secretumque esse ab inani ; Quod quasi tertia sit numero natura reperta. Nam quodcunque erit, esse aliquid debebit id ipsum Augmine vel grandi, vel parvo denique, dum sit ; Cui si tactus erit, quamvis levis exiguusque, Corporum augebit numerum summamque sequetur ; Sin
Seite 240 - Corpora habere, ñeque ex aequo fulcire salutem; Sed magis haec, venti quae sunt calidique vaporis Semina, curare in membris ut vita moretur. Est igitur calor ac ventus vitalis in ipso Corpore, qui nobis moribundos deserit artus. Quapropter, quoniam est animi natura reperta Atque animae, quasi pars hominis, redde harmoniai
Seite 70 - in utraque mihi pariter ratione videtur Errare, atque illi supera quos diximus ante. Adde quod imbecilla nimis primordia fingit, Si primordia sunt, simili quae praedita constant Natura, atque ipsae res sunt; aequeque laborant, Et pereunt, ñeque ab exitio res ulla refrénât. Nam quid in oppressu valido durabit eorum, Ut mortem effugiat,
Seite 333 - Le reptile acharné qui le combat encore ; II le perce, il le tient sous ses ongles vainqueurs ; Par cent coups redoublés il venge ses douleurs. Le monstre, en expirant, se débat, se replie; II exhale en poisons les restes de sa vie ; Et l'aigle tout sanglant, fier et victorieux, Le rejette en