De Ovidii Metamorphoseon libris disputatio criticaex typographeo maatschappij "De Vecht", 1898 - 100 Seiten |
Häufige Begriffe und Wortgruppen
Achelous adsensibus undas Aeneidem aequoreus rex concussitque Amorum amplexa est artus artus nova terra bibliothecis caput aequoreus rex carmen carmina carminibus causa Cepheus clausa est feritate codices Contr critica cui quondam tellus Daniel Heinsius dixit dum loquor editores eius elegia erant esset Extimuit nymphe fere feritate paterna fortasse fuisse hemistichia Horatio Horatium huius igitur ille ingenii Iovis iudicium Iuppiter Korn Latona lima Lyncides manu manum Marciano Marcianus margine Merkel Metam Metamorphoseon libris mihi Minos movit caput aequoreus multi Musa mutando perde figuram naevus narrat Neptune neque nihil nova terra natantes nunc omnibus opus suum Ovidio Ovidius pascere Perseu plena deo poesi poeta postea potest praef Propertius Quintilianus quondam tellus clausa relegationem saepe saltem scripsit scripta Scylla Scyllam Seneca sine spurios tamen tantum tempore Tenedos Thucydides Tibullus Trist tunc verba verbis Vergilii Vergilius versibus versus versuum veterum auctorum VIII viri καὶ
Beliebte Passagen
Seite 26 - Livor iniquo ullum de nostris dente momordit opus, nam tulerint magnos cum saecula nostra poetas, non fuit ingenio fama maligna meo, cumque ego praeponam multos mihi, non minor illis dicor et in toto plurimus orbe legor. si quid habent igitur vatum praesagia veri, protinus ut moriar, non ero, Terra, tuus.
Seite 57 - Borne immortal far beyond the lofty stars', the poet shall live in everlasting fame: lamque opus exegi, quod nee lovis ira nee ignis nee poterit ferrum nee edax abolere vetustas. cum volet, ilia dies, quae nil nisi corporis huius ius habet, incerti spatium mihi finiat aevi: parte tamen meliore mei super alta perennis astra ferar, nomenque erit indelebile nostrum, quaque patet domitis Romana potentia terris, ore legar populi, perque omnia saecula fama, siquid habent veri vatum praesagia, vivam.
Seite 25 - Nec me sollicitae taedia lucis habent, Gratia, Musa, tibi. nam tu solacia praebes, Tu curae requies , tu medicina venis. Tu dux et comes es. tu nos abducis ab Histro, 120 In medioque mihi das Helicone locum.
Seite 10 - Maius erat nostris viribus illud onus. Nec patiens corpus, nec mens fuit apta labori, Sollicitaeque fugax ambitionis eram; Et petere Aoniae suadebant tuta sorores Otia iudicio semper amata meo.
Seite 88 - ... curre fugamque inhibe ! moderatius insequar ipse. cui placeas, inquire tamen ! non incola montis, non ego sum pastor, non hic armenta gregesque horridus observo!
Seite 77 - Famem lapidoso vidit in agro unguibus et raras vellentem dentibus herbas. hirtus erat crinis, cava lumina, pallor in ore, labra incana situ, scabrae rubigine fauces, dura cutis, per quam spectari viscera possent...
Seite 58 - Defuit et scriptis ultima lima meis; Et veniam pro laude peto, laudatus abunde, Non fastiditus si tibi, lector, ero.
Seite 21 - Ingrato vocem prostituisse foro. Mortale est, quod quaeris, opus : mihi fama perennis Quaeritur, in toto semper ut orbe canar.
Seite 90 - An satis, o superi, tutos fore creditis illos, cum mihi, qui fulmen, qui vos habeoque regoque, struxerit insidias notus feritate Lycaon ? ' Confremuere omnes studiisque ardentibus ausum talia deposcunt.
Seite 38 - Montanus vitinm : sententias suas repetendo corrumpit; dum non est contentus unam rem semel bene dicere efficit ne bene dixerit. Et propter hoc et propter alia quibus orator potest poetae similis videri solebat Scaurus Montanum inter oratorcs Ovidium vocare ; nam et Ovidius nescit quod bene cessit relinquere. Ne multa referam quae Montaniana...