P. Ovidii Nasonis Metamorphoses: Buch X-XV und das mythologisch-geographische Register enthaltend

Cover
B.G. Teubner, 1902

Im Buch

Ausgewählte Seiten

Andere Ausgaben - Alle anzeigen

Beliebte Passagen

Seite 155 - Borne immortal far beyond the lofty stars', the poet shall live in everlasting fame: lamque opus exegi, quod nee lovis ira nee ignis nee poterit ferrum nee edax abolere vetustas. cum volet, ilia dies, quae nil nisi corporis huius ius habet, incerti spatium mihi finiat aevi: parte tamen meliore mei super alta perennis astra ferar, nomenque erit indelebile nostrum, quaque patet domitis Romana potentia terris, ore legar populi, perque omnia saecula fama, siquid habent veri vatum praesagia, vivam.
Seite 74 - Nam genus et proavos et quae non fecimus ipsi, vix ea nostra voco; sed enim quia rettulit Aiax * esse lovis pronepos, nostri quoque sanguinis auctor luppiter est, totidemque gradus distamus ab illo.
Seite 125 - ... in medium discenda dabat ; coetusque silentum dictaque mirantum magni primordia mundi et rerum causas et quid natura, docebat: quid deus, unde nives, quae fulminis esset origo...
Seite 45 - Orbe locus medio est inter terrasque fretumque caelestesque plagas, triplicis confinia mundi: unde quod est usquam, quamvis regionibus absit, inspicitur, penetratque cavas vox omnis ad aures. Fama tenet summaque domum sibi legit in arce, innumerosque aditus ac mille foramina tectis addidit, et nullis inclusit limina portis.
Seite 45 - Juppiter atras increpuit nubes, extrema tonitrua reddunt. atria turba tenet : veniunt leve vulgus, euntque ; mixtaque cum veris passim commenta vagantur milia rumorum, confusaque verba volutant.
Seite 132 - Nee species sua cuique manet, rerumque novatrix ex aliis alias reparat natura figuras : nee perit in toto quicquam, mihi credite, mundo, sed variat faciemque novat, nascique vocatur 255 incipere esse aliud, quam quod fuit ante, morique desinere illud idem, cum sint hue forsitan ilia, haec translata illuc, summa tamen omnia constant.
Seite 129 - Neque enim consistere flumen, nee levis hora potest ; sed ut unda impellitur unda, urgueturque eadem veniens urguetque priorem — tempora sic fugiunt pariter, pariterque sequuntur, et nova sunt semper : nam quod fuit ante, relictum est, fitque, quod...
Seite 129 - Omnia mutantur, nihil interit: errat et illinc hue venit, hinc illuc, et quoslibet occupat artus spiritus eque feris humana in corpora transit inque feras noster...
Seite 100 - Hoc pecus omne meum est : multae quoque vallibus errant, multas silva tegit, multae stabulantur in antris ; nee, si forte roges, possim tibi dicere quot sint : pauperis est numerare pecus.
Seite 128 - O genus attonitum gelidae formidine mortis, quid Styga, quid tenebras et nomina vana timetis, materiem vatum, falsique pericula mundi? corpora, sive rogus flamma, seu tabe vetustas abstulerit, mala posse pati non ulla putetis! morte carent animae semperque priore relicta sede novis domibus vivunt habitantque receptae.

Bibliografische Informationen