Tag und Nacht bei den römischen Dichtern

Cover
H. Keller, 1903 - 111 Seiten

Im Buch

Ausgewählte Seiten

Andere Ausgaben - Alle anzeigen

Häufige Begriffe und Wortgruppen

Beliebte Passagen

Seite 3 - Praeterea caeli rationes ordine certo et varia annorum cernebant tempora verti nec poterant quibus id fieret cognoscere causis. Ergo perfugium sibi habebant omnia divis tradere et illorum nutu facere omnia flecti.
Seite 19 - ... omnia perpeterer, sed surgere mane puellas quis nisi cui non est ulla puella ferat ? optavi quotiens ne nox tibi cedere vellet, ne fugerent vultus sidera mota tuos! optavi quotiens aut ventus frangeret axem aut caderet spissa nube retentus equus!
Seite 88 - Nox erat et placidum carpebant fessa soporem corpora per terras, silvaeque et saeva quierant aequora, cum medio volvuntur sidera lapsu, cum tacet omnis ager, pecudes pictaeque volucres, quaeque lacus late liquidos quaeque aspera dumis rura tenent, somno positae sub nocte silenti. lenibant curas et corda oblita laborum.
Seite 86 - Tacet omne pecus volucresque feraeque et simulant fessos curvata cacumina somnos, nec trucibus fluviis idem sonus; occidit horror aequoris et terris maria acclinata quiescunt.
Seite 31 - N2 371 omnia enim magis haec e levibus atque rutundis 456 seminibus multoque minoribu' sunt elementis quam tellus. ideo, per rara foramina, terrae partibus erumpens primus se sustulit aether ignifer et multos secum levis abstulit ignis, non alia longe ratione ac saepe videmus, 460 aurea cum primum gemmantis rore per herbas matutina rubent radiati lumina solis...
Seite 6 - Unterschied zwischen demjenigen zu machen, was durch sich selbst, und dem, was durch die Kunst und durch den menschlichen Willen ist. Die Natur scheint mehr seinen Verstand und seine Wißbegierde als sein moralisches Gefühl zu interessieren ; er hängt nicht mit Innigkeit, mit Empfindsamkeit, mit süßer Wehmut an derselben wie wir Neuern.
Seite 106 - Ibant obscuri sola sub nocte per umbram, Perque domos Ditis vacuas et inania regna : Quale per incertam lunam sub luce maligna Est iter in silvis, ubi caelum condidit umbra luppiter, et rebus nox abstulit atra colorem.
Seite 82 - ... veni dapibus festis, sed pone sagittas et procul ardentes hinc precor abde faces, vos celebrem cantate deum pecorique vocate voce: palam pecori, clam sibi quisque vocet. aut etiam sibi quisque palam: nam turba iocosa 85 obstrepit et Phrygio tibia curva sono. ludite: iam Nox iungit equos, currumque sequuntur matris lascivo sidera fulva choro, postque venit tacitus furvis circumdatus alis Somnus et incerto Somnia nigra pede.
Seite 4 - Hic canit errantem lunam solisque labores ; unde hominum genus et pecudes ; unde imber et ignes ; Arcturum pluviasque Hyadas geminosque Triones ; quid tantum Oceano properent se tinguere soles 745 hiberni, vel quae tardis mora noctibus obstet.
Seite 107 - Troi'us heros ut primum iuxta stetit adgnovitque per umbras obscuram, qualem primo qui surgere mense aut videt, aut vidisse putat per nubila lunam, demisit lacrimas, dulcique adfatus amore est : 455 ' Infelix Dido, verus mihi nuntius ergo venerat exstinctam, ferroque extrema secutam?

Bibliografische Informationen