ว 222 insciens || 224 suam || 229 theleamaco || 230 penolopeo || 232 - Sed hiante w Sed micante Auantius LXII Vesper adest: iuuenes, consurgite: uesper Olympo expectata diu uix tandem lumina tollit. LXII Exametrum carmen nuptiale ẞ' = 8 LXII Ad lectiones huius carminis archetypas cognoscendas praeter V etiam lectiones libri T (thuanei inter parisinos 8071) utiles sunt. Epithalamium Catulli T Epithalamium Quintilianus quoque h. carmen nominauit. cf. ad u. 45. Hoc carmen amoebaeum ex Sapphus epithalamio quodam expressum (cf. HKoechliï orat. academ. Turici 1859 I 198) certa numerorum lege compositum est (conf. ORibbeckius mus. heluet. nou. I 227). quod primus Naekius ind. lect, bonn. hib. a. 1823/4 p. II (opusc. 1) uidit, cuius sententiam hoc conspectu explicaui: stropha a iuuenum u. 1—5: antistropha a' puellarum u. 6—10 (=5 uu.) | ß iuu. 11-19 (= 8 uu., omisso uersu 14) | pu. 20-25: l' iuu. 26-31 (= 6 uu.) | ▲ pu. 32 - -xa: A' iuu. xb. ·38 (= ? uu.) | E pu. 39-48: E' iuu. 49–58 (= 10 iuu) || iuu. 59 — 66 ( uu.). in primis non plures quam tres certaminis ipsius fuisse strophas (TAE) Naekius intellexit. ceterum post u. 32 uersus aliquos excidisse iam Auantius (emend. p. 934 ed. paris. a. 1604) dispexit. quod Statius et Scaliger adgnouerunt, negauit male Vossius (cf. Haupti qu. 37). contra iusto plures amissos esse uersus Lachmannus in editione priore in altera nihil de hac re scriptum extat et Hauptius (qu. 48) statuerunt, ille sexaginta, hic triginta inter u. 32 et 33 uersus perisse arbitrando. quibus adsumptis ille sedecim hic duodecim fuisse stropharum carmen opinatus est. at Hauptius postea ab hac sententia desciuit ipse, cum in utraque sua editione ita ut GHermannus ann. Iahn. XXII 309 fecit uersus ordinaret. is autem hunc carminis ordinem statuit: Prooemium a iuu. 5: a' pu. 5 || Proodos ẞ iuu. 9 || Mesodos. I pu. 6: Ț' iau. 6 | ▲ pu. x: A' iuu. x | E pu. 11: E' iuu. 11 || Epodos ẞ' iuu. 9. tres fuisse certaminis ipsius partes cum Naekio et Hermanno Hartungus quoque (philol. 11 240) Froehlichius (nunt. erudit. monac. XI [1840] 55) Leutschius (nunt. erud. gotting. 1855 p. 1997) Pleitnerus ARiesius (ann. Iahn. LXXXXI 302) credunt. consentiunt praeter Riesium eidem et ORibbeckius ann. Iahn. LXXV 70 de uersuum numero stropharum E et E' cum Hermanno, qui antistropham E' uersu intercalari auxit et in stropha E aut post u. 40 (prob Hp. in edit utraq.) aut post u. 41 unum excidisse uersum iudicauit. illud tamen iam ante Her surgere iam tempus, iam pinguis linquere mensas: iam ucniet uirgo, iam dicetur hymenaeus. 5 Hymen o Hymenace, Hymen ades o Hymenaee. cernitis, innuptae, iuuenes? consurgite contra: 3 pingues 7 Nimirum hoc eos | imber mannum Muretus et alii fecerunt, hoc Spengelius, qui (in Seebodii archiuo nouo a. 1828 4, 101) post 41 putauit uersum interceptum esse. Riesius utrumque inprobauit. Spengelio iure Froelichius, qui insuper uu. 40 et 41 transposuit, Rossb. Leutsch. Pleitn. adsensi sunt. maior de numero uersuum stropharum ▲ et ▲' existit dubitatio, quas Hartungus et Koechlius (1. c.) senorum, Froehlichius et Riesius octonorum, Pleitnerus nouenorum, Leutschius autem denorum uersuum fuisse coniectarunt. denique ut uersuum numerus str. ẞ et ẞ' accurate congrueret, Naekius uersum 14 in libro thuaneo solo seruatum expunxit, contra Hermannus in stropha B' uersum amissum esse uidit: cui adstipulatus Hauptius post u. 65 lacunae signa posuit. prae hauptiana tamen probaui rationem Rossbachii, qui post u. 59 uersum interceptum esse putauit. Pleitnerus ante u. 59 uersum supplere uult, praeterea duas strophas uersuum quinorum strophis a et a' respondentes in carminis fine amissas esse arbitratus. contra Hartungus Leutschius Riesius strophas ẞ et B' loco epodon habent, quarum uersus accurate sibi respondeant non sit necesse. denique Rossbachius epiphonemata opinatus extra stropharum concinnitatem conlocata et ibi tantum cantata esse ubi hemichoria uirginum et iuuenum se exciperent, reliquos uersus in strophas et quaternorum et quinorum uersuum diuisit. hic est ordo eius: Prooemium 2 str. amoeb. (iuu. 4 uu. pu. 4.). Proodos 2 str. iuu. (iuu. 4 iuu. 4) || Mesodos 8 str. amoeb. (a pu. 5: a' iuu. 5, ß pu. 5: ß' iuu. 5, † pu. 5, ǹ pu. 5: q' iuu. 5,☎' iuu. 5) Epodos 2 str. iuu. (iuu. 4 iuu. 4). cf. etiam Rossbachium et Westphalum de re metr. gr. II 28 3 pinguis T: pingues V w 6 consurgere contra B Yoetaeos B: oeta eos T hoc eos V ignes 3: imbres Tẞ imber V Oetaeo se ostendit noctifer igne Marcilius Oetaeos Οἰταῖος) se ostendit noctifer umbreis Bergkius philol. XII 581 Oetaeas obtendit n, umbras Statius exosas obtendit n. umbras Pleitnerus Oceano se osten sic certest: uiden ut perniciter exiluere? non temere exiluere: canent quod uincere par est. 10 Hymen o Hymenaee, Hymen ades o Hymenaee. non facilis nobis, aequalis, palma parata est: aspicite, innuptae secum ut meditata requirunt. non frustra meditantur: habent memorabile quod sit. nec mirum, penitus quae tota mente laborant. 15 nos alio montes, alio diuisimus aures: iure igitur uincemur: amat uictoria curam. 9 quo uisere parent | 12 innupte que meditare querunt || 14 omissus 17 Quare non dit n. imbre Scaliger Eoos (Im*) uel optatos uel aetherios — ignes w 8 certest V: certes .1. T certe est Statius certe ßw 9 quod uincere par est Marcilius aster. 10 Hauptius qu. 30 (Hs. Rb.): quod (quo Im) uisere par est T Lm quo uisere parent V quos uel quo uincere p. e. quod uespere p. e. Meleager spicil. 25 quo sidere p. e. Lachmannus* quoi fidere p. e. Leutschius l. c. 1998 quod dicere p. e. Doeringius quod discere p. e. ARiesius ann. Iahn. LXXXXI 301 quo uincere sperant Pleitnerus quod uix superare est (= quod uix suparest) ego aliquando 11 aequalis TV (cf. Wagneri orthogr. uergil. 404 Lachm. ad Lucret. p. 56): aequales w Im 12 Aspicite innuptae quaeso ut Statius requirant w 14 habet T solus: om V (cf. qu. 1195), om item editiones antiquissimae, recepit eum primus Muretus in editione ueneta a. 1554 ex T ipso, id quod pacne certum est (cf. infra ad u. 63). Ni mirum conieci quae] nam Leutschius l. c. 1994 tota penitus quae Muretus Vossius w eiecerunt h. u. Naekius l. c. et Lachmannus laborent Vossius w. in editione priore 15 Non T dimisimus ẞ Pleitnerus 17 Quare non (V)? animos Spengelius lect. 100 conuertite T 20 Hesperc, qui caelo fertur crudelior ignis? qui natam possis conplexu auellere matris, complexu matris retinentem aucllere natam et iuueni ardenti castam donare puellam. quid faciunt hostes capta crudelius urbe? 25 Hymen o Hymenaee, Hymen ades o Hymenace. Hespere, qui caelo lucet iucundior ignis? qui desponsa tua firmes conubia flamma, quae pepigere uiri, pepigcrunt ante parentes, nec iunxere prius quam se tuus extulit ardor. 30 quid datur a diuis felici optatius hora? Hymen o Hymenaee, Hymen ades o Hymenace. Hesperus e nobis, aequalis, abstulit unam namque tuo aduentu uigilat custodia semper. 21. 22 complexu 26 iocundior 27 connubia 28 Quo || 32 aequales solus Vossius Hauptius (qu. 29) Heysius 20 fertur TV: feruet Pleitnerus progr. spir. 7 epithal. 67 lucet B potuit B (cf. Hauptiï qu. 33) patuit ThBergkius faciant w 22 natae matrem Froehlichius 24 28 Quae T: Quo V Quoi uir doctus in Zimmermanni diar. a. 1834 p. 979 Quod ßw 32 aequalis T: aequales Vw Lm aequalem B e nostris aequalem hinc (uel aequalibus) abstulit Statius aequalem sustulit ẞ Pleitnerus 'Post . u. (32) aliqui desunt' Auantius in emendationibus. Vossius Doeringius Silligius Hartungus Koechlius u. 32-35 puellis, iuuenibus 36—38 attribuerunt, Rossbachius 32 et 33 puellis, 34–38 iuuenibus adscripsit. contra Lachmannus Hauptius Heysius Pleitnerus Froehlichius u. 32 puellis, sed 33-38 iuuenibus recte dederunt 33 Nempe Vossius |