Nec subitis turbata minis, prior occupat unum"
Qua solet? haud illi cantus et futile murmur
Proderit: ite, rates, et frangite virginis undam. 355 Aesoniden, longeque trahit, mox talibus infit:
Dixit, et intortis socio cum milite remis
Prosilit; at fluctu puppis labefacta reverso
Solvitur, effunditque viros ipsumque minantem
Tunc quoque et elata quaerentem litora dextra.
Ibat et arma ferens et strictum naufragus ensem; 360
Incipit et remos et quaerere transtra solutae
Sparsa ratis, maestas aliis intendere voces
Puppibus; ast inter tantos succurrere fluctus
Nulla potest, aut ulla valet; quotiesque propinquat,
Tunc aliud rursus dirimit mare. Iam tamen errat, 365
Iamque abiit, fundoque iterum violentus ab imo
Erigitur; sed fluctus adest, magnoque sub altis
Turbine figit aquis, et tandem virgine cessit.
Absyrtus visu maeret defixus acerbo,
Nec quid agat, qua vi portus et prima capessat 370
Ostia, qua possit Minyas invadere, clausos
Quos videt agnoscitque fremens; maria obvia contra
Saevaque pugnat hiems totusque in vertice pontus.
Abscessit tandem vanaque recedit ab ira
Me quoque, vir, tecum Minyae, fortissima pubes, 4J5
Nocte dieque movent; liceat cognoscere tandem,
Si modo Peliacae non sum captiva carinae,
Nec dominos decepta sequor consultaque vestra
Fas audire mihi. Vereor, fidissime coniux,
Nil equidem; miserere tamen, promissaque serva 420
Usque ad Thessalicos saltem connubia portus,
Inque tua me sperne domo. Scis te mihi certe,
Non socios iurasse tuos; hi reddere forsan
Fas habeant, tibi non eadem permissa potestas.
Teque simul mecum ipsa traham ; non sola reposcor425
Virgo nocens, atque hac pariter rate fugimus omnes.
An fratris te bella mei patriaeque biremes
Terrificant, magnoque impar urgeris ab hoste?
Finge rates alias et adhuc maiora coire
Agmina; nulla fides? nullis ego digna periclis? 430
Non merui mortemque tuam comitumque tuorum?
Vellem equidem nostri tetigissent litora patris
Te sine, duxque illis alius quicumque fuisset.
Nunc remeant, meque ecce (nefas) et reddere pos-
sunt,
Nec spes ulla super: quin tu mea respice saltem 435
Consilia, et nimio comitum ne cede timori.
Credidit ardentes quis se tunc iungere tauros
Posse? quis ad saevi venturum templa draconis?
O utinam ergo meus pro te non omnia posset,
Atque aliquid dubitaret amor! Quin nunc quoque
quaerit,
440
Et tanta de clade ratis: latus inde sinistrum 375
Adversamque procul Peuces defertur in oram
Cum sociis; gemino nam scinditur insula flexu
Danubii. Hac dudum Minyae Pagaseaque puppis
In statione manent; illinc Aeetius heros
Obsidet adversa tentoria Thessala classe
Impatiens, pugnaeque datur non ulla potestas.
Noctes atque dies vastis mare fluctibus inter
Perfurit, expediant donec Iunonia sese
Consilia, atque aliquem bello ferat anxia finem.
At Minyae tanti reputantes ultima belli
Urgent, et precibus cuncti fremituque fatigant
Aesoniden: Quid se externa pro virgine clausos
Obiiciat, quidve illa pati discrimina cogat?
Respiceret pluresque animas maioraque fata
Tot comitum, qui non furtis, nec amore netando 390 | Vociferans. Qualem Ogygias quum tollit in arces
Per freta, sed sola sese virtute sequantur.
An vero, ut thalamis raptisque indulgeat unus
Coniugiis? id tempus enim! sat vellera Graiis,
Et posse oblata componere virgine bellum.
Quemque suas sinat ire domos, nec Marte cruento 395
Europam atque Asiam prima haec committat Erinnys.
Namque datum hoc fatis, trepidus supplexque canebat
Mopsus, ut in seros irent magis ista nepotes,
Atque alius lueret tam dira incendia raptor.
Ille trahens gemitum tantis ac vocibus impar
(Quanquam iura deum et sacri tibi conscia pacti
Religio dulcisque movent primordia taedae)
Cunctatur, mortemque cupit, sociamque pericli
Cogitat, haud ultra sociis obsistere pergit.
Haec ubi fixa viris, tempus fluctusque quietos
Exspectant; ipsam interea, quid restet, amantem
Ignorare sinunt, decretaque tristia servant.
Sed miser ut vanos, veros ita saepe timores
Versat amor, fallique sinit nec virginis annos.
Ac prior ipsa dolos et quamlibet intima sensit 410
Non fidi iam signa viri nimiumque silentes
Una omnes: haud illa sui tamen immemor unquam,
Nescio quid, tuus iste pudor. Mene, optime quondam
Aesonide, me ferre preces et supplicis ora
Fas erat? haud hoc nunc genitor putat, haud dare
poenas
Iam sceleris, dominumque pati. Sic fata parantem
Reddere dicta virum furiata mente refugit
Bacchus, et Aoniis illidit Thyiada truncis ;
Talis erat, talemque iugis se virgo ferebat,
Cuneta pavens; fugit infestos vibrantibus hastis
Terrigenas, fugit ardentes exterrita tauros.
Si Pagasas vel Peliacas hinc denique nubes
Cerneret et Tempe viridi lucentia fumo;
Hoc visu contenta mori. Tunc tota querelis
Egeritur questuque dies, eademque sub astris
Sola movet; maestis veluti nox illa sonaret
Plena lupis, quaterentque truces ieiuna leones
Ora, vel orbatae traherent suspiria vaccae.
Procedit: non gentis honos, non gloria magni
Solis avi, non barbaricae decor ille iuventae ;
Qualis erat, quum Chaonio radiantia trunco
Vellera vexit ovans, interque ingentia Graium
Nomina Palladia virgo stetit altera prora.
Quid dubitas? heu, dure, siles? magnumque minatur.
Maestus at ille minis et nota Colchidos ira
Haeret, et hinc praesens pudor, hinc decreta suorum
Dura premunt: utcumque tamen mulcere gementem
Tentat et ipse gemens, et dictis temperat iras:
Mene aliquid metuisse putas? me talia velle?
357 ac fluctu. 362 altis codd. Em. Heins. Sic Weich. 364 ulla velit codd. Em. Weich, 365 exstat Ald. Alt. vindicav. Weich. 372 tremens, 374 Abscedit.cum Pio velit Weich. 387 clausa, probante Weich. Vid. 315. 390 more nefando, quod non prorsus displicet Weicherto. 398 ipsa nepot. 401 ext acris ubi conscia codd. Em. Pins. 414 sq. Me quoque, quid tecum movent, liceat cognoscere Heins. c. 423 his reddere codd. Unde Weich. his reddere forsan Fas: habeant (scil. fas), tibi; non venuste. 427 At fratris Ald. probante Burm. et Weich. 431 Martemq. Heins. e. Mors h. 1. significat mortis periculum, vitae discrimen. Weich. 434 poscunt, sine codd. auctoritate. 437 quis te nunc Heins. c. Sie Burm. 436 sq. Quin nunc quoque quaere Nescio qnid tuus iste pudor Mene Weich. c. ut oratione abrupta suum ipsa novum scelus in fratrem leniter tangat; quod tamen vereor, ut epicae poesis ingenio conveniat. 447 illidit tympana codd. Em. Heins. Sic Weich. quem cf. Epist. crit. p. 93 sqq. Truncis, thyrsis. 451 Si, utinam; fomos, vapores Penei. V. Weich. 454 ad V, 298. 455 movet, reputat. 462 virgo stetit altera, post primam tutelam navis, Minervam. 467 et tempora currere dictis aute Duravium de la Malle, qui em, e cod. 468 meruisse codd. Em. Casp. Barth.
|