vestibus et capiti, flectunt vestigia sanctae Mota dea est sortemque dedit: 'Discedite templo et velate caput cinctasque resolvite vestes ossaque post tergum magnae iactate parentis.' Obstipuere diu, rumpitque silentia voce. Pyrrha prior iussisque deae parere recusat, Coniugis augurio quamquam Titania mota est, 375 380 385 390 395 Saxa (quis hoc credat, nisi sit pro teste vetustas ?) 400 ponere duritiem coepere suumque rigorem mollirique mora mollitaque ducere formam. Mox ubi creverunt naturaque mitior illis contigit, ut quaedam, sic non manifesta, videri 405 quod solidum est flectique nequit, mutatur in ossa; quae modo vena fuit, sub eodem nomine mansit; et de femineo reparata est femina iactu. Inde genus durum sumus experiensque laborum et documenta damus, qua simus origine nati. 410 415 3. PHAETHON. MET. II. 1-69, 88-192, 202-216, 227-236, 254-256, 260-271, 304-328. Regia Solis erat sublimibus alta columnis, clara micante auro flammasque imitante pyropo: cuius ebur nitidum fastigia summa tegebat, argenti bifores radiabant lumine valvae. Materiam superabat opus: nam Mulciber illic aequora caelarat medias cingentia terras, 5 terrarumque orbem, caelumque quod inminet orbi. Caeruleos habet unda deos, Tritona canorum Proteaque ambiguum, balaenarumque prementem 10 Doridaque et natas, quarum pars nare videtur, Quo simul acclivi Clymeneïa limite proles venit et intravit dubitati tecta parentis, 15 20 25 Saeculaque et positae spatiis aequalibus Horae Ipse loco medius rerum novitate paventem Sol oculis iuvenem, quibus adspicit omnia, vidit 6 Quae' que viae tibi causa? quid hac' ait 'arce petisti, progenies, Phaethon, haud infitianda parenti?' Ille refert O lux inmensi publica mundi, Phoebe pater, si das usum mihi nominis huius nec falsa Clymene culpam sub imagine celat, pignora da, genitor, per quae tua vera propago credar, et hunc animis errorem detrahe nostris.' Dixerat: at genitor circum caput omne micantes deposuit radios propiusque accedere iussit; 40 amplexuque dato Nec tu meus esse negari dignus es, et Clymene veros' ait edidit ortus. Quoque minus dubites, quodvis pete munus, ut illud Vix bene desierat, currus rogat ille paternos inque diem alipedum ius et moderamen equorum. 45 Paenituit iurasse patrem. Qui terque quaterque 50 concutiens inlustre caput Temeraria' dixit 6 vox mea facta tua est. Utinam promissa liceret non dare! confiteor, solum hoc tibi, nate, negarem. Dissuadere licet. Non est tua tuta voluntas. Magna petis, Phaethon, et quae nec viribus istis munera conveniant nec tam puerilibus annis. Sors tua mortalis, non est mortale quod optas. Plus etiam, quam quod superis contingere fas est, nescius adfectas. Placeat sibi quisque licebit, non tamen ignifero quisquam consistere in axe me valet excepto. Vasti quoque rector Olympi, qui fera terribili iaculatur fulmina dextra, non agat hos currus: et quid Iove maius habemus ? 'Ardua prima via est et qua vix mane recentes 55 60 enitantur equi: medio est altissima caelo, At tu, funesti ne sim tibi muneris auctor, non honor est: poenam, Phaethon, pro munere poscis. 'Quid mea colla tenes blandis, ignare, lacertis ? 100 Ne dubita, dabitur (Stygias iuravimus undas) quodcumque optaris: sed tu sapientius opta.' Finierat monitus: dictis tamen ille repugnat propositumque premit flagratque cupidine currus. Ergo qua licuit genitor cunctatus ad altos 105 deducit iuvenem, Vulcania munera, currus. Aureus axis erat, temo aureus, aurea summae curvatura rotae, radiorum argenteus ordo; atria. Diffugiunt stellae, quarum agmina cogit Lucifer et caeli statione novissimus exit. 115 Quem petere ut terras mundumque rubescere vidit ambrosiae suco saturos, praesaepibus altis quadrupedes ducunt adduntque sonantia frena. Tum pater ora sui sacro medicamine nati contigit et rapidae fecit patientia flammae imposuitque comae radios, praesagaque luctus pectore sollicito repetens suspiria dixit: 'Si potes his saltem monitis parere parentis, parce, puer, stimulis et fortius utere loris: sponte sua properant; labor est inhibere volentes. 'Nec tibi directos placeat via quinque per arcus: sectus in obliquum est lato curvamine limes, zonarumque trium contentus fine polumque effugit australem iunctamque aquilonibus Arcton. Hac sit iter: manifesta rotae vestigia cernes. Utque ferant aequos et caelum et terra calores, 120 125 130 nec preme nec summum molire per aethera currum. 135 Altius egressus caelestia tecta cremabis, inferius terras: medio tutissimus ibis. Neu te dexterior tortum declinet ad Anguem, 140 145 dum potes et solidis etiamnunc sedibus adstas dumque male optatos nondum premis inscius axes. Quae tutus spectes, sine me dare lumina terris!' Occupat ille levem iuvenali corpore currum, 150 statque super manibusque datas contingere habenas Solis equi, quartusque Phlegon, hinnitibus auras flammiferis implent pedibusque repagula pulsant. Quae postquam Tethys, fatorum ignara nepotis reppulit, et facta est inmensi copia mundi, 155 |