ad regem duxere Midan, cui Thracius Orpheus orgia tradiderat cum Cecropio Eumolpo. Qui simul agnovit socium comitemque sacrorum, hospitis adventu festum genialiter egit per bis quinque dies et iunctas ordine noctes. Et iam stellarum sublime coëgerat agmen Lucifer undecimus, Lydos cum laetus in agros rex venit et iuveni Silenum reddit alumno. 6 Huic deus optandi gratum, sed inutile, fecit muneris arbitrium, gaudens altore recepto. Ille male usurus donis ait Effice, quicquid corpore contigero fulvum vertatur in aurum.' Adnuit optatis nocituraque munera solvit Liber, et indoluit, quod non meliora petisset. Laetus abit gaudetque malo Berecyntius heros aurea messis erat. Demptum tenet arbore pomum: Attonitus novitate mali, divesque miserque, effugere optat opes et, quae modo voverat, odit. Copia nulla famem relevat; sitis arida guttur 100 105 110 115 120 125 95 urit, et inviso meritus torquetur ab auro. Ad caelumque manus et splendida bracchia tollens Mite deum numen: Bacchus peccasse fatentem 130 135 140 Rex iussae succedit aquae. Vis aurea tinxit flumen et humano de corpore cessit in amnem. Nunc quoque iam veteris percepto semine venae arva rigent auro madidis pallentia-glaebis. 145 13. THE CONTEST FOR THE ARMS OF ACHILLES. MET. XII. 612-628; XIII. 1-398. Iam timor ille Phrygum, decus et tutela Pelasgi nominis, Aeacides, caput insuperabile bello, arserat: armarat deus idem, idemque cremarat. Iam cinis est, et de tam magno restat Achille 615 nescio quid, parvam quod non bene compleat urnam: Ipse etiam, ut, cuius fuerit, cognoscere possis, bella movet clipeus, deque armis arma feruntur. A se Tantalides onus invidiamque removit, Argolicosque duces mediis considere castris iussit, et arbitrium litis traiecit in omnes. 620 625 MET. XIII. Consedere duces, et vulgi stante corona surgit ad hos clipei dominus septemplicis Aiax; utque erat impatiens irae, Sigeïa torvo litora respexit classemque in litore vultu 6 intendensque manus Agimus, pro Iuppiter!' inquit 'ante rates causam, et mecum confertur Ulixes! At non Hectoreis dubitavit cedere flammis, quam pugnare manu! Sed nec mihi dicere promptum, 6 Nec memoranda tamen vobis mea facta, Pelasgi, esse reor: vidistis enim. Sua narret Ulixes, quae sine teste gerit, quorum nox conscia sola est. Praemia magna peti fateor. Sed demit honorem aemulus: Aiaci non est tenuisse superbum, sit licet hoc ingens, quicquid speravit Ulixes. Iste tulit pretium iam nunc temptaminis huius, quo, cum victus erit, mecum certasse feretur. 6 Atque ego, si virtus in me dubitabilis esset, nobilitate potens essem, Telamone creatus, moenia qui forti Troiana sub Hercule cepit litoraque intravit Pagasaea Colcha carina. Aeacus huic pater est, qui iura silentibus illic reddit, ubi Aeoliden saxum grave Sisyphon urget. Aeacon agnoscit summus prolemque fatetur Iuppiter esse suam: sic a Iove tertius Aiax. Nec tamen haec series in causam prosit, Achivi, si mihi cum magno non est communis Achille. Frater erat, fraterna peto. Quid sanguine cretus Sisyphio furtisque et fraude simillimus illi inserit Aeacidis alienae nomina gentis? 6 An quod in arma prior nulloque sub indice veni, arma neganda mihi? Potiorque videbitur ille, ultima qui cepit detrectavitque furore 5 10 15 20 25 30 35 militiam ficto, donec sollertior isto, sed sibi inutilior timidi commenta retexit Naupliades animi vitataque traxit ad arma? Optima num sumat, quia sumere noluit ulla? nos inhonorati et donis patruelibus orbi, obtulimus quia nos ad prima pericula, simus? 'Atque utinam aut verus furor ille, aut creditus esset, nec comes hic Phrygias umquam venisset ad arces hortator scelerum! Non te, Poeantia proles, expositum Lemnos nostro cum crimine haberet! Qui nunc, ut memorant, silvestribus abditus antris saxa moves gemitu Laërtiadaeque precaris quae meruit; quae, si di sunt, non vana precaris. Et nunc ille eadem nobis iuratus in arma, heu! pars una ducum, quo successore sagittae Herculis utuntur, fractus morboque fameque velaturque aliturque avibus, volucresque petendo debita Troianis exercet spicula fatis. Ille tamen vivit, quia non comitavit Ulixen: 'Qui licet eloquio fidum quoque Nestora vincat, En eget auxilio, qui non tulit, utque reliquit, 40 45 50 55 60 65 70 THE CONTEST FOR THE ARMS OF ACHILLES. Opposui molem clipei texique iacentem servavique animam (minimum est hoc laudis) inertem. 'Hector adest secumque deos in proelia ducit, hunc ego poscentem, cum quo concurreret, unus 95 quam mihi, maior honos, coniunctaque gloria nostra est, atque Aiax armis, non Aiaci arma petuntur. 'Conferat his Ithacus Rhesum imbellemque Dolona Priamidenque Helenum rapta cum Pallade captum: luce nihil gestum, nihil est Diomede remoto. Si semel ista datis meritis tam vilibus arma, 100 dividite, et pars sit maior Diomedis in illis. Quo tamen haec Ithaco, qui clam, qui semper inermis rem gerit et furtis incautum decipit hostem? Ipse nitor galeae claro radiantis ab auro 105 insidias prodet manifestabitque latentem. Sed neque Dulichius sub Achillis casside vertex 110 |