huc ope perveni? quo me deferre paratis ? " "Pone metum," Proreus " et quos contingere portus ede velis " dixit: "terra sistere petita.' 66 'Naxon" ait Liber " cursus advertite vestros. Illa mihi domus est, vobis erit hospita tellus." Per mare fallaces perque omnia numina iurant sic fore, meque iubent pictae dare vela carinae. 635 640 'Dextera Naxos erat. Dextra mihi lintea danti "Quid facis, o demens? quis te furor-?" inquit Opheltes. Pro se quisque timet: "Laevam pete" maxima nutu pars mihi significat, pars quid velit aure susurrat. Obstipui "Capiat" que "aliquis moderamina " dixi meque ministerio scelerisque artisque removi. Increpor a cunctis, totumque inmurmurat agmen. E quibus Aethalion "Te scilicet omnis in uno nostra salus posita est!" ait, et subit ipse meumque explet opus, Naxoque petit diversa relicta. 645 "Tum deus inludens, tamquam modo denique fraudem 650 senserit, e puppi pontum prospectat adunca et flenti similis "Non haec mihi litora, nautae, 'Per tibi nunc ipsum (nec enim praesentior illo est deus) adiuro, tam me tibi vera referre, quam veri maiora fide: stetit aequore puppis haud aliter quam si siccum navale teneret. 655 660 665 670 sive timor, primusque Medon nigrescere coepit 'De modo viginti (tot enim ratis illa ferebat) restabam solus. Pavidum gelidumque trementi corpore vixque meum firmat deus "Excute" dicens "corde metum Diamque tene." Delatus in illam accessi sacris Baccheaque sacra frequento.' 6. PYRAMUS AND THISBE. MET. IV. 55-166. Pyramus et Thisbe, iuvenum pulcherrimus alter, altera, quas oriens habuit, praelata puellis, contiguas tenuere domos, ubi dicitur altam coctilibus muris cinxisse Semiramis urbem. Notitiam primosque gradus vicinia fecit: tempore crevit amor. Taedae quoque iure coissent: sed vetuere patres. Quod non potuere vetare, ex aequo captis ardebant mentibus ambo. Conscius omnis abest: nutu signisque loquuntur, quoque magis tegitur, tectus magis aestuat ignis. Fissus erat tenui rima, quam duxerat olim, 675 680 685 690 55 60 65 cum fieret, paries domui communis utrique. 70 Saepe, ubi constiterant hinc Thisbe, Pyramus illinc, 'Invide' dicebant 'paries, quid amantibus obstas? Nec sumus ingrati: tibi nos debere fatemur, quod datus est verbis ad amicas transitus aures.' Talia diversa nequiquam sede locuti sub noctem dixere vale, partique dedere oscula quisque suae non pervenientia contra. Postera nocturnos aurora removerat ignes, solque pruinosas radiis siccaverat herbas: 80 ad solitum coïere locum. Tum murmure parvo multa prius questi, statuunt, ut nocte silenti fallere custodes foribusque excedere temptent, 85 cumque domo exierint, urbis quoque tecta relinquant: neve sit errandum lato spatiantibus arvo, conveniant ad busta Nini lateantque sub umbra arboris. Arbor ibi, niveis uberrima pomis ardua morus, erat, gelido contermina fonti. Pacta placent. Et lux, tarde discedere visa, praecipitatur aquis, et aquis nox exit ab isdem. 90 Callida per tenebras versato cardine Thisbe egreditur fallitque suos, adopertaque vultum Serius egressus vestigia vidit in alto. pulvere certa ferae totoque expalluit ore 95 100 105 Pyramus: ut vero vestem quoque sanguine tinctam repperit, 'Una duos' inquit 'nox perdet amantes. E quibus illa fuit longa dignissima vita, nostra nocens anima est: ego te, miseranda, peremi, in loca plena metus qui iussi nocte venires, 110 nec prior huc veni. Nostrum divellite corpus, et scelerata fero consumite viscera morsu, o quicumque sub hac habitatis rupe, leones. Sed timidi est optare necem.' Velamina Thisbes 115 tollit et ad pactae secum fert arboris umbram; utque dedit notae lacrimas, dedit oscula vesti, 'Accipe nunc' inquit nostri quoque sanguinis haustus!' 120 Ut iacuit resupinus, humo cruor emicat alte, non aliter, quam cum vitiato fistula plumbo scinditur et tenui stridente foramine longas eiaculatur aquas atque ictibus aëra rumpit. Arborei fetus adspergine caedis in atram vertuntur faciem, madefactaque sanguine radix purpureo tinguit pendentia mora colore. Ecce metu nondum posito, ne fallat amantem, illa redit iuvenemque oculis animoque requirit, quantaque vitarit narrare pericula gestit. Utque locum et visa cognoscit in arbore formam, sic facit incertam pomi color: haeret, an haec sit. Dum dubitat, tremebunda videt pulsare cruentum membra solum, retroque pedem tulit, oraque buxo pallidiora gerens exhorruit aequoris instar, quod tremit, exigua cum summum stringitur aura. Sed postquam remorata suos cognovit amores, percutit indignos claro plangore lacertos, et laniata comas amplexaque corpus amatum vulnera supplevit lacrimis fletumque cruori miscuit et gelidis in vultibus oscula figens 'Pyrame' clamavit, quis te mihi casus ademit? Pyrame, responde: tua te carissima Thisbe nominat: exaudi vultusque attolle iacentes!' 125 130 135 140 Ad nomen Thisbes oculos iam morte gravatos Quae postquam vestemque suam cognovit et ense 'Hoc tamen amborum verbis estote rogati, 145 150 o multum miseri meus illiusque parentes, 155 ut quos certus amor, quos hora novissima iunxit, componi tumulo non invideatis eodem. At tu quae ramis arbor miserabile corpus Dixit, et aptato pectus mucrone sub imum incubuit ferro, quod adhuc a caede tepebat. Vota tamen tetigere deos, tetigere parentes: nam color in pomo est, ubi permaturuit, ater, quodque rogis superest, una requiescit in urna. 160 165 7. PERSEUS AND ATLAS. MET. IV. 631-662. Hic hominum cunctis ingenti corpore praestans Iapetionides Atlas fuit. Ultima tellus rege sub hoc et pontus erat, qui Solis anhelis aequora subdit equis et fessos excipit axes. Mille greges illi totidemque armenta per herbas errabant, et humum vicinia nulla premebant. Arboreae frondes auro radiante nitentes 635 ex auro ramos, ex auro poma tegebant. te generis magni, generis mihi Iuppiter auctor; 640 |