De Catullo Graecorum imitatore DISSERTATIO QUAM SCRIPSIT ET PRO SUMMIS IN PHILOSOPHIA HONORIBUS OBTINENDIS AMPLISSIMO PHILOSOPHORUM ORDINI IN UNIVERSITATE LITTERARUM IENENSI PROPOSUIT CAROLUS PAULUS SCHULZE ANHALTINUS. SIENAE, 1871. TYPIS RATII. Aemilio Kahleyss avunculo carissimo, hasce studiorum suorum primitias pio gratoque animo d. d. d. auctor. Temporibus exeuntis liberae Romanorum rei publicae nova at que vetera omnibus rationibus inter se certare atque contendere videmus. nam dum alteri priorem civitatis statum servare et retinere student, alteri rempublicam vi conturbare atque evertere conantur. coniurationes continuae, bella civilia, factionum in ipso foro proelia finem libertatis prope abesse prudentissimo cuique portendunt. atque sicuti in rebus publicis eos qui moribus et institutis maiorum servandis operam dabant novarum rerum cupidos acerrime oppugnare videmus, etiam in lingua et in litteris vetera damnari, nova nasci videmus. eodem enim tempore, quo Lucretius atque Cicero veteris sermonis colorem imitati carmina conscripserunt, poetae qui of vεwTεpo vocantur ubique novam viam ingredi, ubique veterem dicendi consuetudinem mutare coeperunt. tunc optimi cuiusque erat poetas antiquos summis laudibus efferre, novos despicere atque contemnere; tum Cicero, ut vir bonus, veteres Romanorum scriptores celebravit, Toùs vεwTέgovs ubique carpsit atque derisit. duae igitur poetarum scholae, ut ita dicam, ultimis illis exeuntis liberae rei publicae decenniis inter se certant: quorum cum alteri antiquos poetas secuti obsoleta poesis praecepta arte servare vel restituere studerent, alteri veteres poetas Romanos non magni aestimantes novam scholam condiderunt itaque ab obtrectatoribus,,poetae novi" nominati sunt. quorum poetarum principem fuisse Catullum inter omnes constat. Catullus primus gravem atque rudem illam priorum linguam spernendam, Alexandrinorum potissimum poetarum artem imi |