sed tamen inferni pollens matrona tyranni." Mater ad auditas stupuit ceu saxea voces 510 attonitaeque diu similis fuit. utque dolore. pulsa gravi gravis est amentia, curribus auras exit in aetherias. ibi toto nubila vultu ante Iovem passis stetit invidiosa capillis „pro“ que „meo veni supplex tibi, Iuppiter", inquit 515,,sanguine proque tuo. si nulla est gratia matris, nata patrem moveat; neu sit tibi cura, precamur, vilior illius, quod nostro est edita partu. en quaesita diu tandem mihi nata reperta est, 520 scire, ubi sit, reperire vocas. quod rapta, feremus, verum amor est; neque erit nobis gener ille pudori, tu modo, diva, velis. ut desint cetera, quantum est esse Iovis fratrem! quid quod non cetera desunt nec cedit nisi sorte mihi? sed tanta cupido 530 si tibi discidii est, repetet Proserpina caelum, lege tamen certa, si nullos contigit illic ore cibos: nam sic Parcarum foedere cautum est." Dixerat. at Cereri certum est educere natam. non ita fata sinunt, quoniam ieiunia virgo 535 solverat et, cultis dum simplex errat in hortis, puniceum curva decerpserat arbore pomum sumptaque pallenti septem de cortice grana presserat ore suo. solusque ex omnibus illud Ascalaphus vidit, quem quondam dicitur Orphne, 540 inter Avernales haud ignotissima nymphas, ex Acheronte suo silvis peperisse sub atris: vidit et indicio reditum crudelis ademit. ingemuit regina Erebi testemque profanam fecit avem, sparsumque caput Phlegethontide lympha 545 in rostrum et plumas et grandia lumina vertit. ille sibi ablatus fulvis amicitur in alis, inque caput crescit, longosque reflectitur ungues, vixque movet natas per inertia bracchia pennas: (Ascalaphus) foedaque fit volueris, venturi nuntia luctus, ignavus bubo, dirum mortalibus omen. Hic tamen indicio poenam linguaque videri commeruisse potest: vobis, Acheloïdes, unde pluma pedesque avium, cum virginis ora geratis? an quia, cum legeret vernos Proserpina flores, in comitum numero, doctae Sirenes, eratis? quam postquam toto frustra quaesistis in orbe, protinus ut vestram sentirent aequora curam, posse super fluctus alarum insistere remis optastis; facilesque deos habuistis et artus vidistis vestros subitis flavescere pennis. ne tamen ille canor mulcendas natus ad aures tantaque dos oris linguae deperderet usum, virginei vultus et vox humana remansit. At medius fratrisque sui maestaeque sororis Iuppiter ex aequo volventem dividit annum. nunc dea, regnorum numen commune duorum, cum matre est totidem, totidem cum coniuge menses. vertitur extemplo facies et mentis et oris: nam modo quae poterat Diti quoque maesta videri, laeta deae frons est, ut sol, qui tectus aquosis nubibus ante fuit, victis e nubibus exit. Exigit alma Ceres, nata secura recepta, quae tibi causa fugae, cur sis, Arethusa, sacer fons. ,,pars ego nympharum, quae sunt in Achaïde", dixit sed quamvis formae numquam mihi fama petita est, (Sirenes.) (Arethusa ) 550 555 560 565 570 575 580 585 590 cana salicta dabant nutritaque populus unda 595 nudaque mergor aquis. quas dum ferioque trahoque sic ego currebam, sic me ferus ille premebat, 610 sed tolerare diu cursus ego, viribus inpar, fessa labore fugae,,fer opem, deprendimur", inquam, ,,armigerae, Diana, tuae, cui saepe dedisti 620 ferre tuos arcus inclusaque tela pharetra." quid mihi tunc animi miserae fuit? anne quod agnae est,. ora canum nullosque audet dare corpore motus? 630 non tamen abscedit: neque enim vestigia cernit longius ulla pedum: servat nubemque locumque. occupat obsessos sudor mihi frigidus artus, caeruleaeque cadunt toto de corpore guttae, quaque pedem movi, manat lacus, eque capillis ros cadit, et citius, quam nunc tibi facta renarro, in latices mutor. sed enim cognoscit amatas amnis aquas, positoque viri, quod sumpserat, ore vertitur in proprias, ut se mihi misceat, undas. Delia rupit humum, caecisque ego mersa cavernis advehor Ortygiam, quae me cognomine divae grata meae superas eduxit prima sub auras." Hac Arethusa tenus. geminos dea fertilis angues (Tripto curribus admovit frenisque coërcuit ora et medium caeli terraeque per aëra vecta est Finierat dictos e nobis maxima cantus: lemus.) 635 640 645 650 655 660 665 670 adspexere suos, operiri bracchia plumis: alteraque alterius rigido concrescere rostro ora videt, volucresque novas accedere silvis. 675 dumque volunt plangi, per bracchia mota levatae aëre pendebant, nemorum convicia, picae. nunc quoque in alitibus facundia prisca remansit raucaque garrulitas studiumque inmane loquendi.' LIBER SEXTUS. Praebuerat dictis Tritonia talibus aures carminaque Aonidum iustamque probaverat iram. tum secum laudare parum est: laudemur et ipsae numina nec sperni sine poena nostra sinamus. 5 Maeoniaeque animum fatis intendit Arachnes, quam sibi lanificae non cedere laudibus artis audierat. non illa loco neque origine gentis clara, sed arte fuit. pater huic Colophonius Idmon Phocaïco bibulas tinguebat murice lanas, 10 occiderat mater: sed et haec de plebe suoque aequa viro fuerat. Lydas tamen illa per urbes quaesierat studio nomen memorabile, quamvis orta domo parva parvis habitabat Hypaepis. huius ut adspicerent opus admirabile, saepe 15 deseruere sui nymphae vineta Timoli, deseruere suas nymphae Pactolides undas. nec factas solum vestes spectare iuvabat; tum quoque, cum fierent: tantus decor adfuit arti. sive rudem primos lanam glomerabat in orbes, 20 seu digitis subigebat opus repetitaque longo vellera mollibat nebulas aequantia tractu, sive levi teretem versabat pollice fusum, seu pingebat acu, scires a Pallade doctam. quod tamen ipsa negat, tantaque offensa magistra 25 certet ait 'mecum: nihil est, quod victa recusem. Pallas anum simulat falsosque in tempora canos addit et infirmos, baculo quos sustinet, artus. , (Arachne.) |