The Roman Elegiac PoetsKarl Pomeroy Harrington American book Company, 1914 - 444 Seiten |
Andere Ausgaben - Alle anzeigen
Häufige Begriffe und Wortgruppen
Alexandrian Amor Apollo aqua arma atque Augustus Baehrens Baiae Callimachus canam caput carmina castra Catullus Cerinthus Codex comas cura Cynthia death dedit deos elegiac elegists elegy Ennius Epod erat erit facta fata fuit Greek haec Heroides hexameter ignes illa illi Intr Iovis ipsa ipse iugera Iuppiter Lachmann Laodamia Lesbia licet Livy longa lover Lygdamus manus meis Messalla mihi modo multa neque nobis nomen nunc omnia ossa Ovid parva pater pede poem poet poet's poetic poetry Postgate probably Prop Propertius Protesilaus puella quae quam quid quis quod quoque refers Roman Rome sacra saepe semper signa spondees Sulpicia sunt tamen Tarpeia terque terra tibi Tibullus tion Trist tuis turba ulla umbra unda venit Venus verba Verg Vergil verse vita
Beliebte Passagen
Seite 407 - Minervae, quae fieri pugna prima cruenta solet. protinus excolimur teneri curaque parentis 15 imus ad insignes urbis ab arte viros. frater ad eloquium viridi tendebat ab aevo, fortia verbosi natus ad arma fori; at mihi iam puero caelestia sacra placebant, inque suum furtim Musa trahebat opus. 20 saepe pater dixit «studium quid inutile temptas ? Maeonides nullas ipse reliquit opes.
Seite 108 - Et mutam nequiquam alloquerer cinerem, Quandoquidem fortuna mihi tete abstulit ipsum, Heu miser indigne frater adempte mihi. Nunc tamen interea haec prisco quae more parentum Tradita sunt tristi munere ad inferias, Accipe fraterno multum manantia fletu. Atque in perpetuum, frater, ave atque vale.
Seite 148 - ... sed manibus qui saevus erit, scutumque sudemque is gerat et miti sit procul a Venere. at nobis, Pax alma, veni spicamque teneto, perfluat et pomis candidus ante sinus.
Seite 400 - CUM subit illius tristissima noctis imago, Qua mihi supremum tempus in Urbe fuit, Cum repeto noctem, qua tot mihi cara reliqui, Labitur ex oculis nunc quoque gutta meis.
Seite 224 - The lonely mountains o'er And the resounding shore A voice of weeping heard, and loud lament; From haunted spring and dale Edged with poplar pale The parting Genius is with sighing sent; With flower-inwoven tresses torn The Nymphs in twilight shade of tangled thickets mourn.
Seite 93 - Nulli se dicit mulier mea nubere malle quam mihi, non si se luppiter ipse petat. dicit; sed mulier cupido quod dicit amanti, in vento et rapida scribere oportet aqua.
Seite 168 - ... usque cano Nemesim, sine qua versus mihi nullus verba potest iustos aut reperire pedes. at tu, nam divum servat tutela poetas, praemoneo, vati parce, puella, sacro, ut Messalinum celebrem, cum praemia belli ante suos currus oppida victa feret, ipse gerens laurus : lauro devinctus agresti miles " io " magna voce " triumphe
Seite 80 - Iocundum cum aetas florida ver ageret, Multa satis lusi: non est dea nescia nostri, Quae dulcem curis miscet amaritiem: Sed totum hoc studium luctu fraterna mihi mors Abstulit. O misero frater adempte mihi, Tu mea tu moriens fregisti commoda, frater, Tecum una tota est nostra sepulta domus, Omnia tecum una perierunt gaudia nostra, Quae tuus in vita dulcis alebat amor.
Seite 118 - ... nam veneror, seu stipes habet desertus in agris seu vetus in trivio florida serta lapis : et quodcumque mihi pomum novus educat annus, libatum agricolae ponitur ante deo.
Seite 281 - Per te immaturum mortis adimus iter. Tu vitiis hominum crudelia pabula praebes : Semina curarum de capite orta tuo. Tu Paetum ad Pharios tendentem lintea portus 5 Obruis insano terque quaterque mari.