Argumentorum brevis expositio.

I. Juris communis libri fontes, natale solum et aetas (p. 1). II. Saxonici juris librum non Ecconi de Repchove accepto ferendum esse, sed scriptum videri, ut septentrionalis Germaniae usibus accomodaretur juris communis liber (p. 7).

Ecconem verisimile esse annalium librum aut vernaculo sermone scripsisse, aut ex latino vernaculum fecisse (p. 7 not. 1). III. Saxonicum scriptorem nonnulla hausta ex adhibito juris saxonici municipalis libro operi suo inseruisse.

IV. Jus saxonicum in tres libros articulatim digestum ad nostram usque aetatem juris non scripti auctoritatem obtinuisse.

Quibus de causis in desuetudinem abierit juris communis liber (p. 11).

V. Antiquam Bajuariorum legem, cujus scholia margini adscripta primam juris communis libri materiem suppeditaverunt, dispositam esse ad titulorum seriem in mosaicarum et romanarum legum collatione (p. 12).

VI. Bavarici libri in hoc specimine mentionem intelligendam esse de juris communis libro, suevico speculo nominari solito, saxonici de libro, saxonico speculo deinceps appellato.

Quibus exemplis usus sit speciminis hujus auctor (p. 15). Bavarici libri pars prior. Notae ad antiquam Bajuariorum legem.

VII. Loca juris communis libri hausta ex notis ad antiquae Bajuariorum legis titulum I.

VIII. Loca juris communis libri convenientia Bajuariorum legis titulo II (p. 21).

IX. Commentatiunculae tres insertae notis ad Bajuariorum legis

titulum II (p. 29).

Libellus de cognationis gradibus deque hereditatibus ex sanguinis propinquitate deferendis (c. 2-11; p. 29) 1).

Locum de septuaginta et duobus testibus necessariis ut defuncti debitum probetur adversus heredem ortum esse ex prava lectione bavarici libri (p. 33 not. 1).

1) Alius ejusdem Bertholdi sermo extat de matrimonii sacramento (Goebel Bd. II, p. 1), ex quo magnam partem locus de illicitis matrimoniis (Lassberg c. 377 add. II) haustus est quem sub operis finem exhibent antiqua bavarici libri exempla (codices lassbergiani catalogi 34, 90, 144) unde et francogallicam versionem intravit capite 146, quod incipit: „Quant nostre sire toz puissant forma adan et eve il les fiz teil que il ne devoient saintyr maul ne morir etc.", et principem editionem s. 1. et a.

Instituendae collationis causa non injucundum erit, si hic Bertholdi sententias quasdam subjungam, quae propositi argumenti partitionem ostendunt, simulque indicem, quid inde in bavarici libri locum de matrimoniis non justis translatum reperiatur. Tradit Bertholdus: „Es sah der gute St. Johannes in apocalipsi dass ein drache eine frau fressen wollte (apoc. XII, v. 1—6); da half ihr unser herr, dass sie zwei schoene fittige gewann und dass sie dem drachen entfloh. Der drache ist der teufel etc. Der eine fittich ist wie man recht und redlich zu der ehe kommen soll, der andere, wie man mit der ehe leben soll, wie sie got gesetzet hat. Der fittiche jedweder hat fünf federn. Der erste fittich - der hat fünf federn. Diese fünf federn sind fünferlei leute die dir zur ehe verboten sint", collato bavarici libri loco: „Wir woellen hie von nichte denn von der heilige Ee eyn wenig sagen. wie die eyn geglich mensch emphahen svl. als es der heylich herre sant johannes sahe in apocalipsi. der sahe eyn frawen die wolt der track fressen u. s. w."

Verba „der heilich herre sant Johannes" orta ex Bertholdi verbis „da half ihr unser herr” (ubi bavaricus liber mutavit „do halff ir got”) produnt Bertholdi plagiatorem. Sed frequentissimae bavarici libri sententiae ex Bertholdi sermonibus haustae facillime poterant opinionem creare bavaricum librum conscriptum esse ab ipso Bertholdo, qui inter jureconsultos quoque locum habet, siquidem summam confessorum composuit ex decretalium libris, quam junctam bavarico libro exhibet heidelbergensis codex lassbergiani catalogi 103.

Quum in communem jam opinionem venerat, saxonicum speculum auctorem habere Ecconem, equestris conditionis hominem, bavaricus quoque liber Bertholdo adscribi coepit, non ordinis sancti Francisci monacho, sed equiti, cognominato „, a Grimmenstein", quem Goldastus ab auditu refert suevici speculi auctorem celebratum esse, quemque inter comitis ad Rhenum palatini assessores refert.

X. Libelli de juribus pro genuina hominum conditione diversis pars prior (c. 12-35; p. 36).

Uratislaviensis tabula de recepto jure municipali magdeburgensi non a magdeburgensibus civibus missa, sed in ipsa uratislaviensi civitate, anno ut videtur MCCLXXXIII, adhibito saxonico libro conficta est (p. 41) 1).

XI. Libellus de natalium jure post varias interpolationes conti-
nuatus capitibus 35-39 (p. 48).

XII. Libelli de natalium jure pars altera, de causis ob quas per-
sonae genuino suo jure destituantur (c. 40-50; p. 48).
XIII. Libello de natalium jure interspersus de tutelarum curatio-
numque jure commentariolus. Argumenta male a librariis
inserta capitibus 51-55 (p. 54).

Insignis saxonici scriptoris lapsus in loco de senis valetudine ob faciendam mortis causa donationem examinanda (p.55 not. 1). XIV. Capita bavarici libri 56-58 male huc e margine capitis 45 disjecta (p. 56).

XV. Commentarioli de tutelis argumenta juri romano accomodata

(c. 59-66), quae omisit saxonicus epitomator (p. 58).

XVI. Loca ejusdem commentarioli (c. 67-69) in saxonicum librum partim translata, partim a saxonico scriptore novis additionibus aucta (p. 61).

XVII. Tituli Bajuariorum legis (III-IX) ad quos nullae adnotationes in bavarico juris communis libro inveniuntur (p. 68). XVIII. Ad Bajuariorum legis titulos X et XI juris communis libri adnotationes (c. 80, 81; p. 68).

XIX. Ad Bajuariorum legis titulum XII de pignoribus (c. 81-85; p.70). XX. Juris communis libri concinnatorem loco de pignoribus non

sine judice capiendis subjunxisse commentarios de judiciario ordine, dipositos ad ,,Tancredi bononiensis judiciarium ordinem" (p. 71).

XXI. XXII. Notae ad Tancredi judiciarium ordinem.
Tancredi pars prima tit. I-III (c. 86; p. 71).

XXIII. Tancredi pars prima tit. IV-VI (c. 86-90).
XXIV. Tancredi pars altera (c. 91-117; p. 74).

Ex errore nata esse quae in saxonico libro leguntur de septuplici judiciaria pugna adversus judices sustinenda ob reprehensam eorum sententiam (p. 72 not. 1) 3).

1) P. 41 v. 20 et 21 emenda: „idque anno demum MCCLXXXIII conscriptam esse."

2) P. 97 lin. 31 lege:,,Tantam" non ut mendose typis exaratum est

XXV. Tancredi pars tertia. Cur nullae ad hanc partem adnotationes
in bavarico libro inveniantur, excepto cap. 117 ad titulum XV

(p. 101).

XXVI. Insertus de imperii statu publico commentariolus (c. 118-144),
a saxonico primo epitomatore praetermissus, ab ejusdem libri
recognitore ad calcem adjectus (p. 102; cf. p. 233).

XXVII. Tancredi pars quarta. Nota ad titulum I de sententiis et inter-
locutionibus (p. 103; cf. p. 277).

XXVIII. Insertae post Tancredi titulum de sententiis notae ad Ba-
juariorum legis titulos XIV-XVIII (c. 146-171;
p. 103; cf. p. 279 et 281).

XXIX. Bavaricus liber quemadmodum Tancredo in quarta parte post
titulum primum usque ad operis finem conveniat (p. 104).
XXX. Expenduntur notae ad Bajuariorum legis titulos XIII-XVII
(c. 146-171; p. 105).

XXXI. Reliqui bavarici libri tituli cur a primo bavarici libri concin-
natore neglecti sint (p. 115; cf. p. 229 et 231).

XXXII. Notae ad quartae Tancredi quartis titulos II et III (c. 172, 173;

p. 116).

XXXIII. Insertus de criminibus tractatus (c. 174-203; p. 117).
Saxonicus scriptor adversus peregrinantes plus aequo parcus
(p. 132 not. 1).

XXXIV. Locus de noxis per animalia illatis (p. 135).

XXXV. Notae ad Tancredi titulum III de executione sententiae (c. 206;

p. 136).

XXXVI. Notae ad Tancredi titulum IV de appellationibus (c. 209, 210;

p. 138).

XXXVII. Notae ad Tancredi titulum postremum (VI) de in integrum
restitutione (p. 138).

XXXVIII. Additamenta ad bavarici libri partem priorem, collecta ex
scholiis margini capitum 202 et 209 olim adspersis (p. 139).
Saxonicus scriptor cerevisiae quam vino adsuetior (p. 142 not. 2).
XXXIX. Quid Conradus a Luetzelenheim praestiterit in conscribenda
priore bavarici libri parte (p. 143).

XL. Bavarici libri pars altera (p. 144).

XLI. Ad prioris partis caput postremum (c. 220; p. 144).

XLII. Ad prioris partis capita 193-219 (c. 221–247; p. 145).
Ulpianus (1. 1 §. 5 et 10 si quadrupes paup.) correptus a
bavarico scriptore (p. 151 not. 2).

,,Tantum". Similia quae forsitan oculos meos fugerint sphalmata benevolus
lector typothetae potius quam mihi precor vitio vertat.

Deleta potius a saxonico scriptore juris romani loca videri, quam intrusa a bavarico scriptore ostenditur in historiola de Carfania, impudentissima femina, quam saxonicus scriptor bavarico debet (p. 151 not. 2).

XLIII. Commentarius in Caroli magni constitutiones anni 805, propositas apud Theodonis villam et relatas in Ansegisi librum III capitibus 1-16 (p. 157).

Ad Ansegisi capita 1-9 (c. 248-267; p. 157).

Inversus ordo Ansegisi capitum de perjuriis (c. 10) et de advocatis (c. 11; p. 180).

XLIV. De causarum patronis; ad Ansegisi caput de advocatis (cap. 268-272; p. 181).

XLV. De probationibus; ad Ansegisi caput de perjuriis (c. 275-313; p. 183).

Perversus a saxonico scriptore locus de imperii principumque militibus (p. 188 not. 1).

Inquisitiones de finium controversiis per viciniae homines. Cur aquae frigidae examen deficientibus aliis probationibus adhibendum esse bavaricus auctor scripserit (p. 190 not. 1).

Locus de origine servitutis ex divina lege non repetenda, mendose ex bavarico libro translatus tam in jus saxonicum municipale quam in saxonici juris provincialis librum. Expressa bavarici libri mentio in jure municipali saxonico. Saxonicus juris provincialis scriptor vacillans in sacris scripturis (p. 212). XLVI. Saxonica bavarici libri epitome non ad finem perducta (p. 226). Capita bavarici libri praeter superius indicata ad Ansegisi caput de perjuriis referenda (c. 314-322; p. 226).

XLVII. Inserta bavarici libri capita 323-331 antiquae Alamannorum legis quinque titulis prioribus convenientia (p. 228). XLVIII. Bavarici libri caput 332 pertinens ad Ansegisi caput de perjuriis. Recentioris manus supplementorum ex titulis posterioribus bavaricae legis haustorum pars prior (c. 333-345; p. 230).

Commentarius de probationibus ad Ansegisi caput de perjuriis absolvitur (c. 346–364; p. 230).

Ansegisi caput 12 de teloneis insertum in bavarico libro capiti 364 (p. 231).

Supplementorum ex bavaricae legis posterioribus titulis pars altera (c. 365, 366; p. 231).

Notae ad Ansegisi capita 13-16 (c. 367-370).

XLIX. Additamenta ad bavarici libri partem alteram (c. 370-377;

p. 232).