Z tych Wasilewicz Dachno ziemianin Wołyński, o czem świadczy Metryka Wołyńska. Wasilewski herbu Drzewica, w Wołyńskiem województwie, z ziemi Drohickiej, przydomek mają Chochlik. Walentyn dziedzic na Wasilewie Wasilewski, z Doroty Rutkowianki, spłodził syna Marcina, ten z Kuczyńskiej Stefana, o czem tranzakcye świadczą w księgach Drohickich 1600. 1620. i 1630. Stefan z dwóch żon Zawackiej i Rylskiej, zostawił Teofila, Jędrzeja, Tomasza, młodo zmarłych. Jan w zakonie S. Franciszka de observantia, Mikołaja, Adama Franciszka dwóch imion, pisarza ziemskiego Krzemienieckiego, temu Angela Wilczopolska powiła te dzieci, Józefa Soc. Jesu i Alexandra, Annę Głuchowską, Teresę zakonnicę Karmelitankę, i Maryannę. Franciszek Wasilewski archydyakon Łęczycki. Wawrzeniec z Wasilowa Wasilewski, z Maryanną Niewieścińską herbu Pogonia oženiony, miał synów dwóch, Wawrzeńca i Wojciecha, ten Wojciech z Maryanną Brzozewską spłodził synów dwóch, Józefa sterilem, i Alexandra łowczego Checińskiego, który miał żonę z województwą Krakowskiego, Antoninę z Tegoborza Tegoborską, herbu Sreniawa, z tą spłodził synów trzech: Adama, Jana Kantego i Alexego. Duńczewski. Wasilewski herbu Rogala, są w księztwie Litewskiem i Ruskiem województwie. N. Wasilowski z Kmitą wojował Moskwę w r. 1568. Hieronim stolnik Wołkowiski poborca w tejże ziemi 1601. Constit. fol. 777. Michał Wasilewski podsedek Witebski, miał za sobą Antoninę Filipowiczownę sędziankę grodzką Mińską. Mikołaj Wasilewski 1531. na liscie Zygmunta I. Króla danym Miastu Lubelsk. Kazimierz Wasilewski herbu Rogala miecznik Lwowski, pisarz grodzki Przemysłki, żona jego Elżbieta Grocholska wojskiego Nowogrodzkiego córka, z niej było dwóch synów, Józef starosta Narewski, i Antoni, tego żona Radzimińska. Ignacego starosty Narewskiego z Izabelli Śleszyńskiej córka jedynaczka. Teresa starościanka Narewska pozostała wdowa po Wasilkowskim łowczym Podolskim, poszła za Ignacego Bala starostę Taborowskiego. N. żyła z Mikołajem Podoleem. Kazimierz pisarz grodzki Przemysłki i Ludwik, bracia Jana starosty Narewskiego. - Tadeusz Wasilewski roku 1778. wojski Orszański. Franciszek horodniczy Orszański. Krasicki. Wasilkowski herbu Korczak, w Podolskiem województwie. Wasko Wasilkowski dziedzic na dobrach Tłuste nazwanych w r. 1584. syn jego Jędrzej. Acta Castr. Camen. N. pojął Zofią Kalinowską wojskiego Halickiego Walentego córkę, z nią spłodził dwóch synów, Prokopa i Samuela, i córkę Annę Zyrawską. N. złączył się dożywotnie z Jadwigą Strzemeską podsędkowną Halicką, ta mu powiła trzech synów, ludzi rycerskich, z których był Józef cześnik Podolski, ten miał za sobą Humiecką z Kąckiej siostry Marcina kasztelana Krakowskiego urodzoną. N. łowczy Podolski miał za sobą Wasilewską Teresę starościankę Narewską, sterilis. Jan w Kijowskiem województwie 1674. Michał, synowie jego Zacharyasz i Jędrzej. Acta Castren. Leop. 1626. Acta Camen. 1629. Według Paproc. w Gniazdzie f. 1198. O herb. f. 681. Okol. tom. 3. fol. 274. Klejnoty f. 103. powinien być krzyż, ale u końca czyli u trzonka na dwie części rozdarty i rozdzielony, kolor krzyża złoty, pole niebieskie, na hełmie Ks. Kojał. in MS. trzy pióra strusie kładzie, powiadają zaś, że ten herb za czasów Jagiełła Króla nadany mężowi odważnie Tatarów wojującemu, i tryumfalnie zawsze z pola schodzącemu. Bosius de triumphali cruce lib. 5. cap. 6. et 7. takież jak ten herb figury położył krzyża, które przekopijował ex Algiptiorum simulacris. Tym się herbem pieczętują Waskiewiczowie w księztwie Litewskiem w województwie Mińskiem. Bogdan pułkownik, w nieszczęśliwej pod Wiedrusą z Moskwą potyczce, ranny. Stryjkow. lib. 21. c. 7. ale go pisze Maskiewicz. Waśniewski herbu Bończa, w ziemi Mławskiej, dom rozrodzony. Wyciech Waśniowski pleban Brzeski, wydał do druku Objaśnienie trudności Teologicznych zebrane z Doktorów SS. od Anzelma Świętego, a od niego z przydatkiem na język Polski przetłomaczone, w Krakowie 1651. in 4to. Waśniowski. Ci w komput rycerstwa Polskiego policzeni przez Konstytucyą 1676. Wąsowicz herbu Łabędź, w Sendomierskiem i Rawskiem województwach, od przodka swego Wąs nazwanego, męża walecznego tak nazwani Wąsowiczami: gdzie nabywszy w Rawskiem dóbr Smogorzewa, z nich się i podziśdzień piszą. Tak rozumiem że do nich należy Ziemak z Smogorzewa Ciechanowski sędzia, który w r. 1436. podpisał pokój Brzeski u Łask. w Stat. fol. 140. Okolski powiada, że z tego domu byli starostowie Radomsey i Łomżyńscy. Derszław z Smogorzewa starosta Radomski, którego córka żyła z Piotrem Gomolińskim. Balcer Wąsowicz z sejmu 1567. poborca w Radomskiem, Stężyckiem, Chęcińskiem i Opoczyńskiem. Constit. f. 146. Wacław starosta Lenczewski w r. 1587. podpisał ustawy zjazdu Pokrzywnickiego, województwa Sendomierskiego, Constitut. fol. 426. i drugi Jan z Woli fol. 427. Adam poborca w Sendomierskiem 1618. Petric. lib. 2. Histor. Moschov. pisze o jednym z nich, że zginął na stolicy w Moskwie, z Dymitrem Carem Moskiewskim, niewiem czy nie Mikołaj, o którym Okolski namienia, że się pisał de Bielojowice. Krzysztof rotmistrz, urodzony był z ojca Wacława pułkownika pod Zamojskim hetmanem, matki Drohojewskiej, w wieluć w prawdzie bataliach mężnego serca dał dowody, ale osobliwie w okazyi z Nalewajkiem, i z Lissowczykami: deputatem zasiadał na trybunale koronnym 1620. posłem obrany na sejm, umarł w r. 1628. N. cześnik Sendomierski z Drohojewskiej urodzony. Wawrzeniec z Smogorzewa podsedek Sendomierski, u Nakiel. w Miechow. fol. 668. w r. 1561. Wąsowiczowna z Smogorzewa, żona Macieja Lenka Rokickiego stolnika Sochaczewskiego, Paproc. o herb. fol. 429. Wacław archidyakon Poznański 1646. proboszcz Nurski i Łaskarzewski, deputat trybunał koronny, któremu synowiec jego Piotr przypisał Olorem pro rostris eloquentem, ojciec tego Wacława pod Moskiewską wojnę żołd w wojsku prowadząc, gdy naszych w stolicy Moskwa zewsząd sciśnęła, on jednak przedarł się do nich z prowiantem. Wacława synów rachuje Okolski tych: Wacława, Jacka, Franciszka i Zbigniewa. Felicyan starosta Narewski u Króla Michała w wielkich respektach dworzanin, z sejmu 1670. komissarz do granic. Constit. fol. 25. Zbigniew cześnik Sendomierski zmarły przed rokiem 1689. syn jego Wacław. Balcer Konstantyn podsedek Sendomierski, syn jego Kasper 1672. Ewa Mikołaja Bełzeckiego małżonka. Adam i Maciej podczaszy Łukowski, Maxymilian chorąży w wojsku cudzoziemskiem. Jan podwojewodzy Radomski, Piotr poborca Radomski, Wacław Ignacy major w wojsku J. K. Mci 1674. pisali się na elekcyą Jana III. Ludwik stolnik Łomżyński podwojewodzy Krakowski, lampę srebrną na dwa łokcie wielką dał do obrazu Matki Boskiej w Studziannym 1674. Marcin stolnik Sochaczewski fundował 00. Piarów w Radomiu na na dobrach ziemskich, co approbowała Konstytucya 1690. f. 15. zda mi się syn jego prowincyałem w tymże zakonie temi czasy, mąż wielkiego przezoru i ludzkości. Karol najprzód pisarz ziemski Sendomierski, poseł z tym tytułem na sejm 1685. r. ztamtąd deputowany do rewizyi skarbu koronnego, Constitut. fol. 8. w r. 1687. już sędzia ziemski, z sejmu 1690. deputat do boku królewskiego dla obrady, Constit. fol. 8. na koniec podkomorzy Sendomierski 1700. r. deputat do tejże funkcyi, Constit. fol. 15. miał za sobą Wąsowiczownę siostrę tej, co była za Kłopockim, drugą Leżyńską. Synowiec jego Wojciech, a bodaj nie syn łowczego Sendomierskiego, życia młodo dokonał w zakonie naszym w kollegium Kaliskiem 1706. Marcin temi czasy w tymże zakonie. N. proboszcz Nowomiejski ś. t. doktor, kościół w Dzierzaźnie wymurowawszy umarł 1678. Wacław Wąsowicz starosta Kiślacki z Starzechowską spłodził trzech synów, Antoniego, Jerzego i Jana, i córkę jednę za Czekanowskim, drugą za Dzierzkiem. Antoni podczaszy Sanocki z Gebuttowskiej spłodził synów siedmiu, Franciszka, Ignacego, Teodora, Rufina, Józefa, Stefana i Antoniego, córek dwie Maryannę 1mo voto Iżycką, 2do Zarębinę i Teresę Bogdańską. Jerzy podstoli Kijowski, drugi syn Wacława starosty Kiślackiego z Potocką spłodził Walentego, Franciszka i Michała. Córki Joannę Szempławską, i Różę Jezierską. Jan syn trzeci Wacława umarł bezzenny. Ignacy syn Antoniego podczaszego Sanockiego z Gebultowskiej, pojął Nowicką. Teodor brat jego obrał sobie potem stan duchowny i był proboszczem w Dubiecku. R. 1778. Karol Wasowicz sędzia ziemski Radomski. — Andrzej łowczy Radomski. Jan łowczy Stężycki. W Radomskiem temi czasy trzech braci Wąsowiczów tegoż herbu i procedencyi. Najstarszy podsedek ziemski Radomski, drugi dzierżawca czyli starosta Budziszewski z Szaniawską łowczanką koronną wdową po Drohojewskim ma córkę jedynaczkę. - Trzeci brat N. Wąsowicz miecznik Radomski. W województwie Kijowskiem temi czasy N. Wąsowicz sędzia ziemski Owrucki. Przypisy Krasickiego. Temi czasy N. Wąsowicz były generał wojsk Polskich pojął w małżeństwo Annę Tyszkiewiczownę pierwszym związkiem będącą za Alexandrem hr. Potockim wielkim koniuszym dworu Ces. Ross., zrodzoną z ks. Poniatowskiej synowicy Stanisława Augusta Króla. Wąsowski herbu Łada, w Rawskiem województwie. N. Wąsowski miał za sobą Katarzynę Duninownę, z tej córka Katarzyna była za Jakóbem Święcickim, matka Stanisława Święcickiego biskupa Chełmskiego. Nieszpork. Anal, f. 256. - Wąsowski herbu Nałęcz, jedenże dom z Zarczyńskiemi, ale od dóbr Wąsosza w Wielkiej - Polszcze, tak nazwani. Karol Wąsowski stolnik Kijowski w województwie Ruskiem podpisał elekcyą Jana III. Bartłomiej Natanael Wąsowski Soc. Jesu żywy cnót wszelkich obraz, tak przełożonym (rządził zaś kollegium Bydgoskie, Jarosławskie, Poznańskie po dwa kroć, i prowincyą Polską,) jako i poddanym będąc, zawsze na przykład zakonnej karności prowadził życie. Rektorem zostawszy, tak innym chojnie prowidował, że sam ostry post codziennie sobie nakazował. Do narodzenia Pańskiego od mięsnych potraw abstynencyą przez cały gotował się adwent, którą żeby przed innemi zatail, drobno pokrajawszy mięso, na samym rosole i jarzynie przestawał. Przy ołtarzu aby się nie tylko wysoką kontemplacyą, ale i ciałem jednoczył z Bogiem, w żelaznym zawsze pasku do mszy świętej przystępował, lubo niewinne prowadził życie, ustawiczną jednak włosiennicą ciało trapił, której za wezgłowek, a deski za materac, tak po drogach, jako i w domu zażywał: na trzy dni przed śmiercią tak spiący znaleziony, lubo ciężkie paroxyzmu i blizkiej śmierci bole dokuczały mu bez wytchnienia, ledwo się jednak dał uprosić, żeby na słomianym worze schorzałym folgę jaką uczynił członkom. Pańskie dwory, Grudzińskiego, z którym pod czas Szwedzkiej burzy, do cudzych krajów jeździł, Alexandra Lubomirskiego wojewody Krakowskiego, gdzie był missyonarzem kazaniami, katechizmami i słuchaniem spowiedzi, w podobne, jakiemi sam jaśniał, wprawował obyczaje. Urząd prowincyała zdawszy, rektorem w Poznaniu uczyniony, często bardzo kapłana sobie drugiego za socyusza dobrawszy na missye wyjeżdżał, zkąd się z wielkim dusz zyskiem, oraz Societatis i Apostolskiej żarliwości sławą wracał. Gdy zaś z Podola, Wołynia i Rusi Tatarska inkursya wypędziła ludzi, w Jarosławiu rektorem u S. Jana będąc, wygnańców hojnie gospodą (dwa domy na to naznaczywszy) i żywnością opatrywał, chorym sam służył, ręką własną ich karmił, umierających na drogę wieczności dysponował. Poznańskie kollegium fabryką szkół i kościoła przyozdobił, śmierci dobrej kongregacyą tam wprowa dził. To zaś nie mały cud, który do tych czas nieomylna głosi sława, że gdy Szwedzi, kościoły, ołtarze i insze święte rzeczy psowali i żyli, cudowny krucyfix przed heretycką unosząc niezbożnością z Bydgoszczy, przez Brdę rzekę, suchą nogą za przewodem anielskim przeszedł. Na koniec wielą zasług lat pełen, odpoczął w Poznaniu w r. 1687. 4. dnia Października, wieku swego 70. zakonnego życia 53. Są w druku te jego księgi. 1mo. Callitectonicorum seu de pulchro Architecturae Sacrae et Civilis compendio collectorum, in fol. Posnan. 1678. 2do. Apparatus Sacerdotum, ea complectens, quae ad notitiam Sacerdotum spectant, nec non ea, quae ad scientiam illi necessaria, pietatemque pertinent, in 8vo Posnan. 1678. 3tio. Ideae pietatis Religiosi, seu modi quibus formentur actus Religiosae pietatis. Posnan. 1686. in 12. Toż samo po Polsku przetłomaczone. Podniety nabożeństwa za |