105 oblitusque mei ductaeque per otia vitae
insolita cepi temporis arma manu

totque tuli casus pelagoque terraque, quot inter
occultum stellae conspicuumque polum.
tacta mihi tandem longis erroribus acto
iuncta pharetratis Sarmatis ora Getis.
hic ego finitimis quamvis circumsoner armis,
tristia, quo possum, carmine fata levo.
quod quamvis nemo est cuius referatur ad aures,
sic tamen absumo decipioque diem.

indignata malis mens est succumbere seque
praestitit invictam viribus usa suis.

120

115 ergo quod vivo durisque laboribus obsto,
nec me sollicitae taedia lucis habent,
gratia, Musa, tibi! nam tu solacia praebes,
tu curae requies, tu medicina venis.

tu dux et comes es, tu nos abducis ab Histro
in medioque mihi das Helicone locum.
tu mihi, quod rarum est, vivo sublime dedisti
nomen, ab exequiis quod dare fama solet.

106. temporis arma: tience and hope.

i.e. pa

et meridionalem, qui semper sub horizontem est.

110. The Sarmatae and Getae, who dwelt near the Danube, used the bow and arrow as their special weapons in war.

112. For Ovid's achievements at Tomi cf. Intr. § 39.

113. referatur ad aures : no recitationes of Latin poetry were in vogue at Tomi, and Ovid could only guess what reception his complaints had in Rome.

107. Both sorts of experiences are detailed for the reader here and there in the Tristia; cf. I, I, 42 sqq.; 1, 2, etc.

108. occultum . conspicuumque: the north polar star and its neighbors are visible to those dwelling in the northern hemisphere, while those stars near the south pole are invisible; cf. Hyginus, the astronomer, 1, 6: quod stellae inter polum septentrionalem, qui conspicuus nobis est

122. ab exequiis: only after death'; cf. Prop. 3, 1, 24.

130

nec qui detrectat praesentia, Livor, iniquo
ullum de nostris dente momordit opus.

125 nam tulerint magnos cum saecula nostra poetas, non fuit ingenio fama maligna meo,

cumque ego praeponam mihi multos, non minor illis
dicor et in toto plurimus orbe legor.
siquid habent igitur vatum praesagia veri,
protinus ut moriar, non ero, terra, tuus.
sive favore tuli, sive hanc ego carmine famam,
iure tibi grates, candide lector, ago.

125. cum: concessive. 128. plurimus: used adverbially.

130. ut: concessive. With the thought of the verse cf. Hor. Car. 3, 30, 6 sq.: non omnis moriar,

multaque pars mei vitabit Libitinam.

131. carmine: i.e. meritorious poetic achievement as contrasted with mere favore.

132. iure: i.e. I owe them.

INDEX OF FIRST LINES

Arma deus Caesar dites meditatur ad Indos.
Arma gravi numero violentaque bella parabam.
At vos incertam, mortales, funeris horam.
Callimachi manes et Coi sacra Philetae
Carminis interea nostri redeamus in orbem
Castra Macer sequitur: tenero quid fiet Amori .
Chommoda dicebat, si quando commoda vellet.
Clausus ab umbroso qua ludit pontus Averno
Cum subit illius tristissima noctis imago
Cynthia prima suis miserum me cepit ocellis
Desine de quoquam quicquam bene velle mereri
Desine, Paulle, meum lacrimis urgere sepulcrum
Dicamus bona verba: venit Natalis ad aras.
Dicebam tibi venturos, inrisor, amores
Dicebas quondam solum te nosse Catullum
Divitias alius fulvo sibi congerat auro.
Dum tibi Cadmeae dicuntur, Pontice, Thebae
Ergo sollicitae tu causa, pecunia, vitae
Estne tibi, Cerinthe, tuae pia cura puellae
Et merito, quoniam potui fugisse puellam
Etsi me adsiduo confectum cura dolore
Falsa est ista tuae, mulier, fiducia formae
Haec Arethusa suo mittit mandata Lycotae.
Haec certe deserta loca et taciturna querenti
Hic erit, hic iurata manet. rumpantur iniqui
Hoc, quodcumque vides, hospes, qua maxima Romast
Hunc cecinere diem Parcae fatalia nentes
Huc ades et tenerae morbos expelle puellae

Huc est mens deducta tua, mea Lesbia, culpa
Ibitis Aegaeas sine me, Messalla, per undas
Ille ego qui fuerim, tenerorum lusor amorum
Invisus natalis adest, qui rure molesto
Iucundum, mea vita, mihi proponis amorem
Iuppiter, adfectae tandem miserere puellae .
Iusta precor.
quae me nuper praedata puellast
Lesbia mi dicit semper male nec tacet umquam

.

.

Lesbia mi praesente viro mala plurima dicit
Maecenas eques Etrusco de sanguine regum
Magnum iter ad doctas proficisci cogor Athenas
Memnona si mater, mater ploravit Achillem
Mittit et optat amans, quo mittitur, ire salutem
Multas per gentes et multa per aequora vectus.
Natalis Iuno, sanctos cape turis acervos
Nil nimium studeo, Caesar, tibi velle placere
Non ego nunc Hadriae vereor mare noscere tecum
Non ego nunc tristes vereor, mea Cynthia, manes
Non tot Achaemeniis armantur Susa sagittis

Nox media, et dominae mihi venit epistula nostrae
Nulla potest mulier tantum se dicere amatam
Nulla tuum nobis subducet femina lectum
Nulli se dicit mulier mea nubere malle

.

Quaere novum vatem, tenerorum mater Amorum
Quaeris, cur veniam tibi tardior. aurea Phoebi
Qualis et unde genus, qui sint mihi, Tulle, penates
Qui modo Nasonis fueramus quinque libelli
Qui primus caram iuveni carumque puellae .
Quicumque ille fuit puerum qui pinxit Amorem
Quid iuvat ornato procedere, vita, capillo
Quid mihi desidiae non cessas fingere crimen
Quid mihi, Livor edax, ignavos obicis annos.
Quid mirare, meam si versat femina vitam
Quid prodest caelum votis inplesse, Neaera.
Quinti, si tibi vis oculos debere Catullum
Quintia formosa est multis, mihi candida, longa
Quis fuit, horrendos primus qui protulit enses
Quisquis adest, faveat: fruges lustramus et agros
Quod mihi fortuna casuque oppressus acerbo
Risus eram positis inter convivia mensis .
Sacra facit vates: sint ora faventia sacris
Saepe tibi studioso animo venante requirens
Scis iter ex animo sublatum triste puellae
Scribant de te alii vel sis ignota, licebit
Sed tempus lustrare aliis Helicona choreis

.

.

400

Prop. 2, 31.

267
237

Prop. I, 22

Ovid, Am. Ep. Ips. 375

Tib. 3, 2

182

Prop. 2, 12.

Prop. 1, 2

Prop. 1, 12.

Ovid, Am. 1, 15

Prop. 3, 11
Tib. 3, 3
Cat. 82
Cat. 86
Tib. 1, 10

.

PAGE

105

297

318

395

402

113

194

109

207

235

246

312

108

197

99

07

72

285

390

165

387

383

243

204

223

379

303

185

104

107

147

154

83

324

355

118

196

242

239