C. Valeri Catulli Veronensis carminaTauchnitz, 1887 - 88 Seiten |
Andere Ausgaben - Alle anzeigen
Häufige Begriffe und Wortgruppen
adparet Allium amorem anni Baehrensius Benacum lacum Bithynia Brunerus Caelio Caesarem CALIFORNIA Calvum carmen carmina carminibus carminis carminum Catulli Catulliana Catullianorum Catullus causa certe ceterum Cicero Cinnae Clodia codices conf coniectura Lachmanni cuius currite ducentes subtegmina Drumannus dubitari eius elegia Ellisius epigramma epyllio esset etsi fuisse haud dubie Hauptio Hauptius opusc huius hunc Hymen Hymenaee illa illo illud intellegitur ipsa ipso ipsum ista itaque Iuppiter Lachmanno Lachmannus Hauptiusque Lesbia libri LXIV LXVIII Mamurram Mentula mihi multo Munro crit narrat neque nihil nomen nunc omnibus omnino Ovidius parum paullo perspicitur philol poematium poesis poeta poetarum poetis posse potest quin puellae quamquam quis recte Romae Sappho Sapphus satis Schwabio Schwabius scriptum sententiam sese simul sine sint Sirmione sive Statius Suetonius supra suum tamen tempore Theseus tibi universum Vahlenus Vatinium verba verbis Veronae Veronensis versibus versiculos versus versuum verum videtur vulgo XXIX
Beliebte Passagen
Seite 5 - VIVAMVS, mea Lesbia, atque amemus, rumoresque senum severiorum omnes unius aestimemus assis. soles occidere et redire possunt : nobis cum semel occidit brevis lux, ? nox est perpetua una dormienda. da mi basia mille, deinde centum, dein mille altera, dein secunda centum, deinde usque altera mille, deinde centum. dein, cum milia multa fecerimus...
Seite 65 - Odi et amo. Quare id faciam, fortasse requiris. Nescio, sed fieri sentio et excrucior.
Seite 13 - Aeque est beatus ac poema cum scribit: Tam gaudet in se tamque se ipse miratur. Nimirum idem omnes fallimur, neque est quisquam, Quem non in aliqua re videre Suffenum Possis.
Seite 65 - Chommoda dicebat, si quando commoda vellet dicere, et insidias Arrius hinsidias, et turn mirifice sperabat se esse locutum, cum quantum poterat dixerat hinsidias. credo, sic mater, sic liber avunculus eius, 5 sic maternus avus dixerat atque avia. hoc misso in Syriam requierant omnibus aures: audibant eadem haec leniter et leviter, nec sibi postilla metuebant talia verba, cum subito affertur nuntius horribilis, 10 lonios fluctus, postquam illuc Arrius isset, iam non lonios esse sed Hionios.
Seite 52 - Battiadae, ne tua dicta vagis nequiquam credita ventis effluxisse meo forte putes animo, ut missum sponsi furtivo munere malum 20 procurrit casto virginis e gremio, quod miserae oblitae molli sub veste locatum, dum adventu matris prosilit, excutitur; atque illud prono praeceps agitur decursu, huic manat tristi conscius ore rubor.
Seite 52 - Rhoeteo quem subter litore tellus ereptum nostris obterit ex oculis. numquam ego te, vita frater amabilior, aspiciam posthac? at certe semper amabo, semper maesta tua carmina morte canam, qualia sub densis ramorum concinit umbris...
Seite 70 - Et mutam nequiquam alloquerer cinerem, Quandoquidem fortuna mihi tete abstulit ipsum, Heu miser indigne frater adempte mihi. Nunc tamen interea haec prisco quae more parentum Tradita sunt tristi munere ad inferias, Accipe fraterno multum manantia fletu. Atque in perpetuum, frater, ave atque vale.
Seite 8 - Furi et Aureli, comites Catulli, sive in extremos penetrabit Indos, litus ut longe resonante Eoa tunditur unda, sive in Hyrcanos Arabasve molles...
Seite 27 - Ule mi par esse deo videtur, ille, si fas est, superare divos, qui sedens adversus identidem te spectat et audit dulce ridentem, misero quod omnis eripit sensus mihi: nam simul te, Lesbia, aspexi, nihil est super mi , lingua sed torpet, tenuis sub artus flamma demanat, sonitu suopte 10 tintinant aures, gemina teguntur lumina nocte.
Seite 46 - ... sed quali solam Theseus me mente reliquit, tali mente, deae, funestet seque suosque!» Has postquam maesto profudit pectore voces supplicium saevis exposcens anxia factis, annuit invicto caelestum numine rector, 205 quo motu tellus atque horrida contremuerunt aequora concussitque micantia sidera mundus.