Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

ad caelum frontem, mugitibus impulit auras.
atque ita respiciens comites sua terga sequentes,
procubuit, teneraque latus summisit in herba.

Cadmus agit grates, peregrinaeque oscula terrae
figit, et ignotos montes agrosque salutat.
sacra Jovi facturus erat: jubet ire ministros,

et petere e vivis libandas fontibus undas.

silva vetus stabat nulla violata securi,

et specus in medio, virgis ac vimine densus,
- efficiens humilem lapidum compagibus arcum,
uberibus fecundus aquis, ubi conditus antro
Martius anguis erat, cristis praesignis et auro:
igne micant oculi, corpus tumet omne veneno,
tresque vibrant linguae, triplici stant ordine dentes.
Quem postquam Tyria lucum de gente profecti
infausto tetigere gradu, demissaque in undas
urna dedit sonitum, longo caput extulit antro
caeruleus serpens, horrendaque sibila misit.
effluxere urnae manibus, sanguisque relinquit
corpus, et attonitos subitus tremor occupat artus.
ille volubilibus squamosos nexibus orbes
torquet, et immensos saltu sinuatur in arcus:
ac media plus parte leves erectus in auras

despicit omne nemus, tantoque est corpore, quanto,
si totum spectes, geminas qui separat Arctos.
nec mora, Phoenicas, sive illi tela parabant,
sive fugam, sive ipse timor prohibebat utrumque,
occupat: hos morsu, longis amplexibus illos,
hos necat afflati funesta tabe veneni.

Fecerat exiguas jam sol altissimus umbras: quae mora sit sociis, miratur Agenore natus, 13-vestigatque viros: tegumen direpta leonis pellis erat, telum splendenti lancea ferro

7.327-2.

17

et jaculum, teloque animus praestantior omni.

25

30

35

40

45

50

III. 88.]

Fight with the Dragon.

ut nemus intravit, letataque corpora vidit, victoremque supra spatiosi corporis hostem tristia sanguinea lambentem vulnera lingua, 'Aut ultor vestrae, fidissima corpora, mortis, aut comes' inquit 'ero.' Dixit, dextraque molārem sustulit, et magnum magno conamine misit. illius impulsu cum turribus ardua celsis

moenia mota forent: serpens sine vulnere mansit, loricaeque modo squamis defensus, et atrae duritia pellis, validos cute reppulit ictus.

At non duritia jaculum quoque vicit eadem, quod medio lentae spinae curvamine fixum constitit, et totum descendit in ilia ferrum. ille, dolore ferox, caput in sua terga retorsit, vulneraque aspexit, fixumque hastile momordit, idque ubi vi multa partem labefecit in omnem, vix tergo eripuit; ferrum tamen ossibus haesit. tum vero postquam solitas accessit ad iras causa recens, plenis tumuerunt guttura venis, spumaque pestiferos circumfluit albida rictus, terraque rasa sonat squamis, quique halitus exit ore niger Stygio, vitiatas inficit auras. ipse modo immensum spiris facientibus orbem cingitur, interdum longa trabe rectior exstat ; impete nunc vasto ceu concitus imbribus amnis fertur, et obstantes proturbat pectore silvas.

+

Cedit Agenorides paulum, spolioque leonis sustinet incursus, instantiaque ora retardat cuspide praetenta: furit ille, et inania duro vulnera dat ferro, figitque in acumine dentes; jamque venenifero sanguis manare palato coeperat, et virides aspergine tinxerat herbas: sed leve vulnus erat, quia se retrahebat ab ictu, laesaque colla dabat retro, plagamque sedere

35

55

60

65

70

75

80

85

cedendo arcebat, nec longius ire sinebat: donec Agenorides conjectum in gutture ferrum usque sequens pressit, dum retro quercus eunti obstitit, et fixa est pariter cum robore cervix. pondere serpentis curvata est arbor, et imae parte flagellari gemuit sua robora caudae.

Dum spatium victor victi considerat hostis,

[ocr errors]

+

90

95

100

vox subito audita est; neque erat cognoscere promptum unde, sed audita est: Quid, Agenore nate, peremptum. serpentem spectas? et tu spectabere serpens.' ille diu pavidus pariter cum mente colorem perdiderat, gelidoque comae terrore rigebant. ecce viri fautrix, superas delapsa per auras Pallas adest, motaeque jubet subponere terrae vipereos dentes, populi incrementa futuri. paret, et ut presso sulcum patefecit aratro, spargit humi jussos, mortalia semina, dentes. inde- fide majus - glebae coepere moveri, primaque de sulcis acies apparuit hastae; tegmina mox capitum picto nutantia cono; mox humeri pectusque onerataque bracchia telis exsistunt, crescitque seges clipeata virorum. sic ubi tolluntur festis aulaea theatris,

105

[ocr errors]

surgere signa solent, primumque ostendere vultus, cetera paulatim; placidoque educta tenore tota patent, imoque pedes in margine ponunt. Territus hoste novo Cadmus capere arma parabat : 'Ne cape' de populo quem terra creaverat unus exclamat, nec te civilibus insere bellis.'

+

+

atque ita terrigenis rigido de fratribus unum cominus ense ferit: jaculo cadit eminus ipse. hunc quoque qui leto dederat, non longius illo vivit, et exspirat modo quas acceperat, auras. exemploque pari furit omnis turba, suoque

120

III. 130.]

Founding of the City Thebes.

marte cadunt subiti per mutua vulnera fratres.
jamque brevis vitae spatium sortita juventus
sanguineo tepidam plangebat pectore matrem,
quinque superstitibus, quorum fuit unus Echion
is sua jecit humo monitu Tritonidis arma,
fraternaeque fidem pacis petiitque deditque.
hos operis comites habuit Sidonius hospes,
cum posuit jussam Phoebeïs sortibus urbem.

37

125

130

Jam stabant Thebae: poteras jam, Cadme, videri exsilio felix. Soceri tibi Marsque Venusque contigerant; huc adde genus de conjuge tanta, tot natos natasque, et pignora cara, nepotes: hos quoque jam juvenes. Sed scilicet ultima semper expectanda dies homini, dicique beatus

ante obitum nemo supremaque funera debet.

X

id quod Solonel reso potentissinco

dicere aiunt.

a nomina aliorum erant "Udeus, bhthonius, Hyperenor, et Pelor" apud Apollodorum; his alin addunt trees

nem sextum.

V. PYRAMUS AND THISBE.

[Book IV.-55-166.]

[OF the family of Cadmus, Actæon, having beheld Diana as she was bathing with her nymphs, was changed by her into a stag, and torn in pieces by his own hounds (III. 138-252). Semele became the mother of Bacchus, but was destroyed by the presence of Jupiter, whom she desired to see clothed with flames and thunder (253-315). Tiresias, the Theban seer, is made blind, but endowed with prophecy (316-338). The nymph Echo, pining with love of Narcissus, becomes a rock, her voice alone surviving (339-401); while Narcissus, gazing on his image in a fountain, perishes, and by the water-nymphs is converted to a flower (402-510). Pentheus, having denied the god Bacchus, and forbidden his solemnities, and caused him to be seized, is torn in pieces by Bacchanals, his mother and sisters aiding: Bacchus meanwhile (in the form of Acætes) relates the miracle wrought by himself upon a Tyrrhenian crew, whose ship's tackle he had converted to serpents, and themselves to dolphins (511-733). Three Theban sisters (Minyeïdes) likewise refrain from the rites of Bacchus: of whom one relates the tale of Pyramus and Thisbe (IV. 1–54)].

These young lovers, dwelling in Babylon, had appointed a meeting at the tomb of king Ninus (55-92). Thisbe, coming first, is terrified by a lion and so escapes. Pyramus, soon arriving, finds tracks of the beast and the torn mantle of Thisbe; and conceiving that she is slain, stabs himself with his sword, his blood reddening the fruit of the mulberry, at whose foot he lies (93-127). Thisbe, soon returning, finds him dying, and slays herself with the sword yet warm (128–166).

PYRAMUS et Thisbe, juvenum pulcherrimus alter,

t.

altera, quas Oriens habuit, praelata puellis,

contiguas tenuere domos, ubi dicitur altam

coctilibus muris cinxisse Semiramis urbem. notitiam primosque gradus vicinia fecit:

+

tempore crevit amor; taedae quoque jure coïssent, 60 sed vetuere patres. Quod non potuere vetare,

« ZurückWeiter »