Et magnum falsi implevit genitoris amorem, Reginam petit. Haec oculis, haec pectore toto Haeret; et interdum gremio fovet inscia Dido, Insidat quantus miserae deus. At memor ille Matris Acidaliae paullatim abolere Sychaeum Incipit, et vivo tentat praevertere amore lam pridem resides animos desuetaque corda. Postquam prima quies epulis, mensaeque re- motae,
Crateras magnos statuunt, et vina coronant. Fit strepitus tectis, vocemque per ampla volutant 725 Atria; dependent lychni laquearibus aureis Incensi, et noctem flammis funalia vincunt. Hic regina gravem gemmis auroque poposcit implevitque mero pateram, quam Belus, et omnes A Belo soliti; tum facta silentia tectis: lupiter, hospitibus nam te dare iura loquuntur, Hunc laetum Tyriisque diem Troiaque profectis Esse velis, nostrosque huius meminisse minores. Adsit laetitiae Bacchus dator, et bona Iuno. Et vos, o, coetum, Tyrii, celebrate faventes. Dixit, et in mensam laticum libavit honorem, Primaque, libato, summo tenus attigit ore; Tum Bitiae dedit increpitans. Ille impiger hausit Spumantem pateram, et pleno se proluit auro; Post alii proceres. Cithara crinitus Iopas Personat aurata, docuit quae maximus Atlas. Hic canit errantem lunam, solisque labores; Vnde hominum genus, et pecudes; unde imber
Arcturum, pluviasque Hyadas, geminosque Trio
Quid tantum oceano properent se tinguere soles 745 Hiberni, vel quae tardis mora noctibus obstet. Ingeminant plausu Tyrii, Troesque sequuntur. Nec non et vario noctem sermone trahebat
Infelix Dido, longumque bibebat amorem, 750 Multa super Priamo rogitans, superHectore multa; Nunc, quibus Aurorae venisset filius armis, Nunc, quales Diomedis equi, nunc, quantus
Imo age, et a prima, dic, hospes, origine nobis Insidias, inquit, Danaûm, casusque tuorum, 755 Erroresque tuos. Nam te iam septima portat Omnibus errantem terris et fluctibus aestas.
Conticuere omnes, intentique ora tenebant. Inde toro pater Aeneas sic orsus ab alto: Infandum, regina, iubes renovare dolorem, Troianas ut opes et lamentabile regnum Eruerint Danai, quaeque ipse miserrima vidi, Et quorum pars magna fui. Quis talia fando Myrmidonum, Dolopumve, aut duri miles Vlixi, Temperet a lacrimis! Et iam nox humida coelo Praecipitat, suadentque cadentia sidera somnos. Sed, si tantus amor casus cognoscere nostros, Et breviter Troiae supremum audire laborem, Quamquam animus meminisse horret, luctuque refugit,
Incipiam. Fracti bello, fatisque repulsi Ductores Danaûm, tot iam labentibus annis, Instar montis equum divina Palladis arte Aedificant, sectaque intexunt abiete costas. Votum pro reditu simulant; ea fama vagatur. Huc delecta virum sortiti corpora furtim Includunt caeco lateri, penitusque cavernas Ingentes uterumque armato milite complent. Est in conspectu Tenedos, notissima fama Insula, dives opum, Priami dum regna manebant; Nunc tantum sinus et statio male fida carinis:
Huc se provecti deserto in litore condunt. 25 Nos abiisse rati, et vento petiisse Mycenas. Ergo omnis longo solvit se Teucria luctu. Panduntur portae; iuvat ire, et Dorica castra Desertosque videre locos litusque relictum. Hic Dolopum manus, hic saevus tendebat Achilles; 30 Classibus hic locus, hic acie certare solebant. Pars stupet innuptae donum exitiale Minervae, Et molem mirantur equi: primusque Thymoetes Duci intra muros hortatur, et arce locari, Sive dolo, seu iam Troiae sic fata ferebant. 35 At Capys, et quorum melior sententia menti, Aut pelago Danaûm insidias suspectaque dona Praecipitare iubent, subiectisque urere flammis; Aut terebrare cavas uteri et tentare latebras. Scinditur incertum studia in contraria vulgus.
Primus ibi ante omnes, magna comitante caterva, Laocoon ardens summa decurrit ab arce;
Et procul: o miseri, quae tanta insania, cives? Creditis avectos hostes? aut ulla putatis
Dona carere dolis Danaûm? sic notus Vlixes? 45 Aut hoc inclusi ligno occultantur Achivi,
Aut haec in nostros fabricata est machina muros, Inspectura domos, venturaque desuper urbi, Aut aliquis latet error. Equo ne credite, Teucri; Quidquid id est, timeo Danaos et dona ferentes. 50 Sic fatus, validis ingentem viribus hastam
In latus inque feri curvam compagibus alvum Contorsit. Stetit illa tremens, uteroque recusso Insonuere cavae gemitumque dedere cavernae. Et, si fata deûm, si mens non laeva fuisset, 55 Impulerat ferro Argolicas foedare latebras ; Troiaque nunc stares, Priamique arxalta maneres. Ecce, manus iuvenem interea post terga re
Pastores magno ad regem clamore trahebant
Dardanidae, qui se ignotum venientibus ultro, Hoc ipsum utstrueret, Troiamque aperiret Achivis, 60 Obtulerat, fidens animi, atque in utrumque paratus, Seu versare dolos, seu certae occumbere morti. Vndique visendi studio Troiana iuventus Circumfusa ruit, certantque illudere capto. •Accipe nunc Danaûm insidias, et crimine ab uno 65 Disce omnes.
Namque, ut conspectu in medio, turbatus, inermis Constitit, atque oculis Phrygia agmina circum-
Heu, quae nunc tellus, inquit, quaë me aequora
Accipere? aut quid iam misero mihi denique restat, 70 Cui neque apud Danaos usque locus, et super ipsi Dardanidae infensi poenas cum sanguine poscunt? Quo gemitu conversi animi, compressus et omnis Impetus. Hortamur fari, quo sanguine cretus, Quidve ferat; memoret, quae sit fiducia capto. Ille haec, deposita tandem formidine, fatur:
Cuncta equidem tibi, Rex, fuerit quodcunque,
Vera, inquit: neque me Argolica de gente negabo; Hoc primum; nec, si miserum Fortuna Sinonem Finxit, vanum etiam mendacemque improba finget. 80 Fando aliquod si forte tuas pervenit ad aures Belidae nomen Palamedis, et incluta fama Gloria, quem falsa sub proditione Pelasgi, Insontem, infando indicio, quia bella vetabat, Demisere neci; nunc cassum lumine lugent; Illi me comitem, et consanguinitate propinquum, Pauper in arma pater primis huc misit ab annis. Dum stabat regno incolumis, regumque vigebat Conciliis, et nos aliquod nomenque decusque Gessimus. Invidia postquam pellacis Vlixi (Haud ignota loquor) superis concessit ab oris:
« ZurückWeiter » |