205

Erramus pelago; totidem sine sidere noctes.
Quarto terra die primum se adtollere tandem
Visa, aperire procul montis, ac volvere fumum.
Vela cadunt; remis insurgimus; haud mora, nautæ
Adnixi torquent spumas, et cærula verrunt.
Servatum ex undis Strophadum me litora primum
Adcipiunt: Strophades Graio stant nomine dictæ,
Insulæ lonio in magno; quas dira Celæno,

210

207. re

redit post cæcis v. 200, et unda post undis. — 204. Erramus vento Parrhas. et totidem Hugen. totidem et Montalb. utrumque etiam in Pierii codd. occurrebat; recte sublatum. Porro Serviana ad h. v. Hinc Pelopis gentes Maleæque sonantia saxa Circumstant, pariterque undæ terræque minantur. Pulsamur sævis et circumsistimur undis. Hi versus circumducti inventi dicuntur, et extra paginam in mundo (h. e. margini alliti; ab indocto utique interpolatore). Circumductos versus Burm. ex Suet. Aug. 88 interpretatur. — 205. primo Tert. Mentel. – 206. vellere f. Hugen. ducere f. Medic. Pierii : summum Zulich. pro var. lect. misque Hugen. insurgunt sec. Moret. et Parrhas. cf. Burm. 208. obnixi Nonnius, sed v. Heins. adnisi Ven. Versus denuo occurrit IV, 583. 209. prima Medic. et Gud. — 210. Excipiunt iidem cum fragm. Vatic. et multis aliis, et sic etiam Pierii aliquot. Sed accipere poetæ sollenne : stant Graio pr. Hamb. stant de Franc. 211. I. in

magno

Ionio Hamb. in deest Zulich. a m. pr. nec alibi : quod miror; nam melius abesse in videtur; etsi verum est, poetam æque bene Insulæ in lonio scribere potuisse. Verum , quod negari nequit, Virgilius græcismum et doctrinæ auctoritatem etiam in his hiatibus affectavit. Idem studium elucet in syllaba tono producenda, etiam ubi alia satis commoda oratio et verborum junctura suppete

pr.

gine. Ante oculos autem locus dum elevatur corpus magnum ad Odyss. 4, 388 sqq. cf. ., 74 sq. et nisum: exquisitius quam innitimur, multo magis Apollon. IV, 1694 incumbimus; cf. inf. 560. V, 189. s99

Grecis εμβαλείν ταις κωπαις Sc. τας 205 - 208. Pulchri versus ad Zeõpeeso spumas , cærula , pro mari. sensus veritatem in prospectu ter

Adumbrati versus ex Ennii Annal. ræ ex alto. Terra aperit montes, XIV. v. Frag. Enn. p. 103, 104. dum in conspectum eos admovet,

215. Strophades insula ex quo ipsa visa est ; volvere fu duæ in mari Ionio, ex adverso Pemum incensis passion ignibus in loponnesi ante Zacynthum sitæ ; litoralibus habitationibus ; ut fieri olim Plotæ dictæ. Sed, propulsis solet. Nam de nebulis se attollen- ex Phinei domo ad eas usque intibus accipere velle, esset physici, sulas Harpyiis, Boreæ filii ütéorper non ejus, qui poetam interpreta- por å fézi vña, unde Erpooedes dici tur: cf. Odyss. x, 99 et al. Vela coeperunt : vid. Apollon. II, 285, cadunt, demittuntur, ut, tanquam 296 sq. Apollod. I, 9, 21 et Notas in locis vadosis, remis ad terram p. 190 sqq. Quid autem poetam ad agatur navis : remis insurgimus, eas deduxerit, quæsitum videbis

215

Harpyiæque colunt aliæ, Phineïa postquam
Clausa domus, mensasque metu liquere priores.
Tristius haud illis monstrum, nec sævior ulla
Pestis, et ira deum Stygiis sese extulit undis.
Virginei volucrum voltus, foedissima ventris
Proluvies, uncæque manus, et pallida semper
Ora fame.

Huc ubi delati portus intravimus , ecce
Læta boum passim campis armenta videmus,
Caprigenumque pecus, nullo custode, per herbas.
Inruimus ferro, et divos ipsumque vocamus
In partem prædamque Jovem : tum litore curvo
Exstruimusque toros, dapibusque epulamur opimis.

220

bat; eum spectasse scilicet arbitror partim hoc, ut oratio gravitatem haberet, etiam duriore junctura, partim ut exquisitiorem rationem inferret exemplo Græcæ orationis. 212. Dunia. Pheneïa duo Burm. Phyneïa fragm. Vatic. - 214. Tristior haud illis monstris Witt. aut Medic. et ed. Junt. illo Schol. Juven. IX, 38. haud sævior Ven. — 215. a stygüis tert. Rottend. - 216. vultus volucrum pr. Hamb. - 220. Lecta Goth. tert. passis idem. in campis Goth. sec. — 221. caprigenumque genus alter Hamb. et sic Cod. Thuan. Macrobii VI Sat. 5. per herbas ex optimis et plurimis revocavit Heins. adde Pierium. Vulgo per herbam. 222. et abest a binis Burm. - 223. Restituit ordinem verborum ex libris Heins. post Pier. Vulgo In prædam partemque. Mox tunc vulgo alii. — 224. que abest ab

na.

:

Excurs. I ad h. lib., ubi de ac- qui locus conferendus, de armencessu ad Zacynthum. Mox in mag

tis in insula Solis : læta armenta , no non argutandum. Dictum ut pinguia jam Serv. exposuit; puto, omnino mare magnum, terra mag- adspectu læta, xena'; at seges et

- 213. clausa domus h. e. ex alia : caprigenumque pecus ex Padomo Phinei expulsæ a Zetho et cuvio et Attio ductum, (v. Ursin. Calai. — 215. ira deum h. I. res, ad h. 1., ) pro capris: nullo custoquæ ab ira deum venit, a diis ira- de , scil. erant armenta consecrata tis immittitur.

alicui numini, ανειμένα, αφιερωμένα, 216. 217. 218. De Harpyiis ea- h. 1. Harpyiis : ut apud Homerum rumque facie in anaglyphis et in Soli. Unde Harpyiarum ira inf. gemmis obvia v. Exc. VII. ventris 247. – 223. In partem vocamus proluvies sic satis honeste pro sor- honestius quam, participem facidibus effusis : uncæ manus, ungues, mus. In prædam vocamus, parte ut Servius; γαμψώνυχες enim Har- carnium tostarum religiose diis pyiæ : inf. 233 pedibus uncis. apposita : ( cf. Cerda. ) ut in epu219 sq. Habuit poeta ante ocu

Jis mos

erat carnium tanquam los episodium Odyss.ph, 262 sqq., drepure's diis consecrare : toros,

225

230

At subitæ horrifico lapsu de montibus adsunt
Harpyiæ, et magnis quatiunt clangoribus alas,
Diripiuntque dapes, contactuque omnia foedant
Immundo; tum vox tetrum dira inter odorem.
Rursum in secessu longo sub rupe cavata,
Arboribus clausi circum atque horrentibus umbris,
Instruimus mensas, arisque reponimus ignem.
Rursum ex diverso coeli cæcisque latebris
Turba sonans prædam pedibus circumvolat uncis;
Polluit ore dapes. Sociis tunc, arma capessant,
Edico, et dira bellum cum gente gerendum.
Haud secus ac jussi faciunt, tectosque per herbam
Disponunt ensis, et scuta latentia condunt.
Ergo, ubi delapsæ sonitum per curva dedere
Litora, dat signum specula Misenus ab alta
Ære cavo. Invadunt socii, et nova prælia tentant,

235

240

226. plan

ed. Junt. post dapibus. 225. Et Voss. Ac Witt. subito vulgo ante Heins., qui meliores sequutus est. horrifero Sprot. de montibus altis Goth. sec. goribus aliquot Pier. allas et in marg. halas Parrhas. aures (f. auras) Gud. et Puget. Servius hæc habet ad h. v. « Sed sane hic versus, qui circumductus est (cf. sup. ad v. 204), talis auditur : resonant magnis stridoribus alæ.

229. rursus in aliquot Pier. rursus secessu un. Leid. - 230. Idem fere versus sup. I, 311, ubi v. de epitheto, horrentibus umbris. clausam Medic. Gud. et Mentel. pr., sed priores illi duo expuncta m. clausa sex ap. Heins. et Burm. et Goth. tert., quod sane ferri possit. clausum Franc. clausas conj. Heins. et sic Vratisl. omnia perpe

- 231. ignes duo. mensis arisque r. ignes sec. Hamb. imponimus Montalb. et sec. Menag. — 232. cælo Zulich. a m. pr. tenebris Leid. 233. dapibus Goth. tert. a m. pr. T. s. pedibus subito c. aliquot apud Pier. Jungenda turba pedibus uncis , sonans, C. --- 234. sociï tres Burm. cum Goth. tert. capessunt sec. Hamb. capescant Franc.

236. et ). Witt. faciant tert. Rottend. rectosque Montalb. per herbas Parrhas. cum aliquot Pierii. cf. ad v. 221. per orbem pr. Rottend. pro var. lect. 238. dilapsæ Heins. cum melioribus libris maluerat. Sed recte ab eo discessit Burm. ; nam ex alto delabuntur in mensas Trojanorum, non in diversas partes. dederunt sec. Hamb.

240. coeplant un. Leid.

ram.

ornat rem tenuem, cespitem. 225. lapsu , volatu, ut sæpe, adsunt, advolant. Mox vox dira , stridor.

229. in loco longe remoto 231. aris simpl. focis; sed alterum xoc. gravius. argutatur Serv. cum

al. - 234. Polluit plus quam contingit devorando.

238 — 241. Sonitum clangorem alarum ex 228. Misenus tubicen classis inf. VI, 164. 165. et Ex. curs. VII ad e. 1. tentant nova prælia, foedare, græce, ut fædent,

Obscenas pelagi ferro fædare volucres.
Sed neque vim plumis ullam, nec volnera tergo
Adcipiunt; celerique fuga sub sidera lapse
Semesam prædam et vestigia fæda relinquunt.
Una in præcelsa consedit rupe Celano,
Infelix vates, rumpitque hanc pectore vocem:

Bellum etiam pro cæde boum stratisque juvencis,
Laomedontiada, bellumne inferre paratis,
Et patrio Harpyias insontis pellere regno?
Adcipite ergo, animis atque hæc mea figite dicta :

:

245

250

241. ferro pelagi Parrhas. foedare explicui, vulnerare: et occurrit illud hoc sensa simpliciter dictum, nulla ratione etymologiæ habita : et lib. II, 55 ferro Argolicas fædare latebras ; ubi v. not. fatendum tamen h. 1., ubi de fædis volucribus agitur, parum accommodatam videri vocem. Et erant alia ad manum: v. c. temerare. In lib. 1, 527 erat ferro populare. — 242. vulnere alter Hamb. 243. sidere duo pr. Moret. — 244. semessam Parrhas. semensam Gud., qui et relinquont — 246. rumpitque Heins. e suis. Vulgo rupitque. — 247. bella pr. Hamb. v. Burm. jam pro Goth. tert. cæsisque j. pr. Moret. 248. bellumque aliquot Pier. - 249. Ordo verborum revocatus est e scriptis et editis ab Heins. post Pierium. Vulgo alii patrio insontes Harpyias. Nec refert quo ordine hæc se excipiant, modo ne cum Heinsio Harpyias ad quaternas syllabas revoces ; est enim in Græcis et in Romanis poetis trisyllabum : quod monuit quoque adversus Heins. Schrader. præf. Emendatt. p. 39 Arpias insontes Wall. 250. Heins. distinxit post ergo, alii post animis.

mutilando, cædendo, vulnerando, vates simpl. dira, sinistra. Servius : obscenas, foedas visu olfactuque,

nuntia infelicitatis, ut Iliad. e, volucres pelagi; ex alto enim ad- 106 Meyti xoxớv. rumpit vocem volant. Servius eo refert, quod

sup. II, 129. edit. Ponti et Terræ, seu, secundum 247. Ingeniose ex eo, quod sup: alios, Neptuni proles habitæ fue- 220 armenta mactaverant Trojani, rint. Sed Ponti dicendæ erant nep- petitur cum epularum foedatio, tes secundum Hesiodum. cf. Apol- tanquam pro vindicta et pæna, tum lod. I, 2. 6 et hoc sequi possu- prædictio famis futuræ. mus, nec impedit, quod Stygiis

250-252. "Αλλο δε τοι ορέω, συ undis v. 215 provenisse dixerat. d'évà opeos Renneo oños Iliad. «, 297 Est enim hæc poetica forma, ubi et alibi. Porro Apollinem, quæ dide malæ rei origine agitur.

cit, a Jove habere, res nunc nota. 245. Quem poeta in hoc

cf. vel h. I. Cerdam et Burm. ad tus sit, ut unam Harpyiarum fati- Serv. Verba ex Æschyli fabula, dicam induceret , non liquet. Tri- 'Iépeices inscripta, petita esse vult bui tamen iis potuit, quod inter- Macrob. V Sat. extr. Iatpos as poordum Furiis, quibus assimulantur της εστί Λοξίας Διός. et ταύτα γαρ V. 252. ut mala denuntient. infelix TuTo Zeus 1744.Jien notice Joonis

255

Quæ Phæbo pater omnipotens, mihi Phæbus Apollo
Prædixit, vobis Furiarum ego maxima pando.
Italiam cursu petitis, ventisque vocatis
Ibitis Italiam, portusque intrare licebit.
Sed non ante datam cingetis manibus urbem,
Quam vos dira fames nostræque injuria cædis
Ambesas subigat malis absumere mensas.

Dixit; et in silvam pennis ablata refugit.
At sociis subita gelidus formidine sanguis
Deriguit; cecidere animi; nec jam amplius armis,
Sed votis precibusque jubent exposcere pacem,
Sive deæ, seu sint diræ obscenæque volucres.

260

Nil refert. cf. Burm. figite dextra Medic. a pr. m. - 252. ego deest aliquot Burma et Pierianis. — 253. Post vocatis interpungunt codd. ap. Heins. et Burmannum, qui ita malit: ventosque vocatis. Sed cf not. petitis cursu Franc. — 254. que abesc 'ah sec. Mentel. a m. pr. - 257. subigit un. Leid. subiget Voss. assumere nonnullis consumere alter Hamb. a m. sec. - 258. in silvas aliquot Pier. Parrhas. et ed Ven. pinnis Medic. Gud. et tert. Mentel. et Serv. ad v. 246. 260. Deriguit Heins. e libris. Vulgo Diriguit. non Zulich. jam deletum in Parrhas. — 262. duras Math. Furiarum ego maxima, sci- Harpyis illatæ. De vaticinio v. Exlicet confusæ tandem fuere Har- curs. VIII ad h. 1. et Exc. II ad pyiæ cum Furiis. Ex his alia est lib. VII. natu major et minor. V. c. Eurip. 260. 261. Exposcere pacem , Iphig. in Taur. 963. Or. 961. cf. veniam, eorum, quæ in Harpyias Excurs. VII ad h. 1.

peccaverant, ut et apud Apollon. 253 257. ventis vocatis doc- II, 252. 3. Boreadæ verentur ne tius quam ventum secundum nacti. åtny committant depellendis HarScilicet vocant ventum nautæ, dum Pyiis, placare eas, sive deæ sint, velis excipiunt; ut apparet v. c. seu monstra, et quidem votis pre inf. V, 211. VIII, 707. 708. da

cibusque

non armis. De pace tam , fatis concessam,

ut bene

proprie dicta, quæ et armis peti Serv., vel prædictam. Sie I, 382 potest, hic agi non potest. Itaque data fata sequutus.

255. Sedes ea forma orationis est, ut non certas non invenietis antequam quidem ellipsis sit inferenda , vemensas comederitis. Eventum res rum de inversa et immutata orahabuit lib. VII, 16. nostræ inju- tione sit cogitandum. Principio ria cædis dictum cum vi; assumen- poetæ animo insidebant hæc verda enim animo ultio et

pona huic ba: nec jam armis, sed votis preinjuriæ debita. Ingeniose fama an- cibusque esse utendum; alterum tiqua de mensis ambesis adhibita hoc sic extulit : sed votis precibuset tracta est ad poenam injuriæ que deorum pacem esse exposcena

2

: