Atria; dependent lychni laquearibus aureis 730 Juppiter, hospitibus nam te dare jura loquuntur, 735 Jortin 1. 1. per alta Longob. cum aliis Pierianis, item Zulich. ex lib. IV, 665, observante Burmanno. -726. lychyni, lichini, aberrationes apud Burm. Præclare Serviana: Græco sermone usus est, ne vile aliquid introferret; nam offendisset lucerna. lacuaribus ab aliis scriptum fuisse, ibidem monitum videas. laquearibus altis unus Guelpherb. in Collat. Cort. - 729. qua magna pars codd. apud Heins. item ed. Ven. et pr. Goth. sed recte rejectum; est enim minus doctum. a bello Zulichem. addita glossa: festivis diebus. -730. dum f. Longob.-733. que abest Menag. alteri. 734. Ante Pierium vulgo lectum, adsis. Sed omnes ejus libri habebant adsit vel assit: neque aliter Heinsiani cum Macrob. III Sat. 4. Comment. Cruqu. ad Horat. I, od. 18; utramque lectionem agnoscit Servius. At sit Medic. 735. O Tyrii cœtum quatuor ap. Burm. naculum. 726 sq. Continuatam in multam noctem cœnam indicare vult poeta. Verbis similibus utitur Statius I Theb. 520.521 et Silius XI, 281. 282, jam supra laudati. cf. Cerda. Observa et hic v. 726. 727 summum ornatum verborumque dignitatem in re tenui. Non lucernas vel candelabra posuit, sed lychnos, funalia, h. e. funiculos cera illitos; h. e. faces. cf. Odyss. », de regia Alcinoi, 100 sqq. 728-730. Etiam hinc sua duxit Statius 1. c. 539 sqq. soliti, sc. mero implere, h. e. qua usi fuerant. A Belo autem Tyriorum regum stirpem ducebant Græci. v. Serv. sup. ad 642. Apollodor. II, 1. conf. Salmas. Exerc. Plin. p. 402. Ex nostro idem Silius I, 87 sq. 731-735. Preces inter liban dum ad Jovem ξένιον, hospitalem, factæ. hospitibus te dare jura, præesse, sub tutela eos habere; (non aliter usus loquendi fert, nam dare jura simpliciter est, imperare. Dicerem esse, qui hospitibus illatas injurias ulcisceris; sed, an dare jura pro ulcisci dicatur, dubito). Expressa autem illa Homerica Odyss. n, 179 sqq. Adde Odyss. v, 50 et plur. al. loca. Illud nam caussam interponens Homericum esse satis constat. cf. Ernest. ad Odyss. μ, 320. - minores, nepotes, sup. 532. - 734. Bacchus lætitiæ dator; Germanus laudat Δῶρα Διωνύσου πολυγηθέος ap. Неsiod. Op. et D. 614. bona Juno, propitia, χρηστή, ἀγαθή. Invocatur autem hic, ut patrium Tyriorum numen. cf. sup. v. 15. - 735. cætum celebrate, bene Serv. con mnes Cur, is es. Dixit, et in mensam laticum libavit honorem, 740 736. in mensa vulgg. sed in mensam Macrobii, optimorumque librorum et exemplorum copia firmavit post Pierium Heins. Redit res eo, quod doctius dicitur hoc, quam illud. Nonnulli etiam apud Pierium, et nostri tres Gothani, immensum, quod eodem alludit. adde lib. VIII, 279. Reprehendit poetam Macrob. 1. 1. III, 9. quod in mensam fit libatio, cum in aram fieri deberet. Scilicet ad morem Romanum hæc exigit, ut alia ; non animadvertens, poetam reddere vitam heroicam et Homerica adumbrare. 737. libatos n. latices conj. Heins. et alii ., viri docti. Nec infitiandum, versum concinniorem et suaviorem inde exire. libaurm. Pro tos latices attigit h. e. poculum, unde pars vini in mensam jam erat effusa. libatum alter cod. Hamburg. videlicet honorem. sacro tenus Sprot. cum Bithicæ Hamburg. sloper pr. Biciæ, Byciæ al. 739. summo s. p. Menag. pr. profluit Oudart. s. s. p. ore apnonnullos libros legere Pierius docet. tum. 4 Sat Co vins spital are haler fer. ur, H convivio. 736-740. Laticum, laticis, honorem, h. e. vinum in deorum honorem ac cultum libatione effusum. libato, h. e. postquam libatum erat, vel libato laticum honore, alteri tradit vel tradi jubet poculum, unde primo loco gustame verat, regina, ut et ille libatione facta biberet; quod et is lætus sel. lubensque facit. προύπινεν illa et dedit, propinavit. Is enim vitæ heroicæ mos, ut singulis convivis deinceps poculum repletum præbeatur, unde libatur, tum vinum ebibitur. increpitans, simpl. adhortans, invitans, ut et ipse biberet; nil amplius. Sic et aliis in locis exponi potest. Objurgandi hic nec locus, nec dignus vel reginæ vel epici poetæ persona talis sarcasmus: ut nec illud ex poetæ mente fit, quod Didonis verecundiam in bibendo, Bitiæ aviditatem, prædicant. Aliena hæc a loco et consilio poetæ omnia. HOSH Sed dicendum: quod poetæ memorandum erat, in eo illum verecundiam sexus feminei observasse; inprimis antiquorum temporum more, cum matresfamilias vino non uterentur. Recedit quoque a nostro more hoc, quod non Æneæ hospiti offert poculum Dido; nam in honorem ejus adventus diis libatur. summo ore tenus. primis labiis degustavit. Bitias Punicum nomen, quod et alibi occurrit. pleno auro se proluit, poculum vini plenum exhausit, quod tantum labris attigerat Dido; proluere se, gulam, dictum puta, ut vino perfundi, madere, tingui, de ebriis; quæ omnia notiora sunt. Burmannus docte, non eleganter, hæcillustrat. Multa prolutus vappa etiam Horat. I serm. 5, 16. 740. Ad Homeri imitationem, inprimis Odyss. 9, 62 sq. Heroicis temporibus semper ἀοιδός conviviis, quæ fere cum re divina erant conjuncta, aderat. cf. Quintil. I, 10, 10, (quem locum sine auctore Personat aurata, docuit quæ maxumus Atlas. 741. docuit quem Medic. cum parte codd. Heins. nec non Romanus cum aliis Pierianis. Etiam Servius; quæ legendum, non quem. docuit quam Græv. Atlans Romanus, et sic Mentel. 742. Scripsisse nonnullos is, Pierius mónet. Scilicet hic ejus loco positum. Atque is quidem (Iopas) canit etc. - 743. unde genus hominum et pecudum - Hamb. pr. pecudes, aqua, imber et i. ed. Ven. scil. aqua ex glossa. et ignis Sprot. et Rottend. tert. et pecudes, genus unde ferarum Medic. Pierii. 744. Pliadasque Hyadas plures ap. Heins., et duo Goth. Plyadasque hyades ed. Ven. Pleiadasque Parrhas., scilicet quoniam alias Pleiadesque Hyadesque jungi norant (sup. Georg. I. 138. Iliad. σ, 486. Ovid. Met. XIII, 293): invito metro, plane ut Æn. III, 516, ubi idem versus recurrit, factum videmus; vid. Heins. ad e. 1. septemque triones Hamburg. alter. affert Pomponius.) crinitus: proprius is citharædorum habitus, comam alere; forte Apollinis exemplo. Traduxisse tamen ex suis temporibus ad vetera videtur Virgilius. personat, canit cithara ea, quæ docuit cecinerat prior, Atlas. Sic poetis sonare, et docere, διδάσκειν. Præclare et hoc ad illorum temporum, quibus omnis philosophia naturæ qualicunque contemplatione continebatur, rationes, quod carminis argumentum ex cosmogonia et ex physicis petitum est. Quod autem Atlantem cantus magistrum facit, fabulam alicujus poetæ Græci exquisitiorem redolet, veluti quod Ecl. VI Silenus physica docebat. Atlanti vulgo tributa siderum notitia ac sphæræ inventum. cf. Intpp. Ovid. IV. Met. 631 etc.: ad Apollod. Not. p. 681 sq. Idem inter primos philosophos recensetur a Diogene Laert. in proœm. Quamquam hæc omnia ad solum astronomiæ studium referri possunt. Cum Iopas Tyrius, nunc Pænus, citharœdus inducendus esset a poeta, acute Atlantem e vicinis Mauritaniæ montibus auctorem carminum, quæcaneret, ei arcessivit. maximus Atlas. Æn. VIII, 136 maximus Atlas,ætherios humero qui sustinet axes. Est autem simpliciter dictum pro magnus. Sic maxima Juno. et alia. 742-746. Errantem lunam, pro lunæ errores seu cursus. Solis labores, defectus, eorumque caussas. Georg. II, 478. Defectus solis varios lunæque labores. Attamen Solis labores et ipsi de cursu solis accipi possunt. imber et ignes, h. e. fulgura, ex nubium afflictu. Arcturus stella posita in signo Bootæ, et Hyades stellæ in fronte Tauri. cf. Serv. ad h. 1. geminique Triones: sunt Helice et Cynosura, Ursa major et minor, teriones, h. e. boves, dictæ (v. ad Georg. III, 381), quia ab antiquis hominibus sub boum, jugo junctorum, forma sidera hæc comprehensa fuisse videntur; hinc iisdem, et interdum majori Ursæ soli, (ut Odyss. 1, 273), tributum nomen ἅμαξα, plaustrum; et hinc Bootes, qui deinde, Ursarum formis et Quid tantum Oceano properent se tinguere soles Infelix Dido, longumque bibebat amorem; 745 750 755 745. Qui Goth. sec. properant tres Burmanni. se intingere pr. Moret., qui et mox, obstat. - 746. tum quæ Goth. sec. non male. Iidem hi duo versus 745.6 supra Georg. II, 481. 2 occurrebant. 747. plausum vulgares libri habent. Sic etiam in Servianis. Sed plausa Romanus c. aliis vetustiss. Pierii, item Medic. cum ceteris Heins. præter Sprot. et Ven. adde Wass. ad Sallust. B. J. 5. plausu etiam duo ex Goth. In tert. Moret. plausus. Sed præclare plausu revocat Heinsius, qui et exemplis illustrat promiscue positis, quibus tamen apparet tantum hoc, ingeminare absolute dici: ingeminat clamor, ingeminat plausus (sc.se) et sic alia. Scilicet dicendum: plausu ingeminare esse doctius et exquisitius dictum, quam plausum, uti multa alia similiter immutari solent, ut poetica dictio a vulgari recedat. conf. Heins. ad Æn. II, 207. Sic illud Ovid. Fast. VI, v. extr. increpuitque lyra pro, increpuit lyram apud Horatium. - 748 trahebant ed. Ven. -750. super Hectora Gudianus. 751. Miror neminem conjecisse: quibus A. venisset filius oris. 753. Nunc age Hugen. nominibus subjectis, Arctophylax dici cœpit. Usus etiam tulit hoc, ut septem in altero horum terionum, Ursa majore, stellæ clarissimæ (cf. Cic. N. D. II, 41) septentriones appellarentur. De sideribus his v. Eratosth. I, 2. 8. 14. 745. 6. Cur dierum spatia decrescant ac crescant per diversas anni vices. 749. longum bibebat amorem, imbibebat, quasi longo haustu. Metaphora per se frequens. 751. 752. Ornate pro: super Hectore, Memnone, Diomede et Achille. Debuit autem in armis Memnonis aliquid memorabile esse, quemadmodum in ceteris quoque. Vid. Excurs. ad h. v. 747. Ingeminant plausu, exquisitius dictum, quam ingeminant plausum. cf. V. L. ductum ex eo, quod ingeminare absolute quoque dicitur. 748. Noctem sermone trahebat doctius quam alterum, sermonem trahere in noctem. 753. A prima o. excidium Trojæ a simulato inde Achivorum reditu equoque fabricato. Male alii post Servium: a raptu inde Helenæ. — 755. Annorum numerum vel ex ipso Ænea vel ex Teucro scire potuit. cf. 619 sq. De ipso annorum computo v. Excurs. ad lib. Omnibus errantem terris et fluctibus æstas. 756. Fluctibus - omnibus æstas alii. ac fluctibus Menag. et terris et fluctibus aliquot libri apud Pierium, quod, inquit, sententiam reddit uberiorem. Et sic quoque MS. Bersman. et ed. Cuning. In Goth. pr. subjicitur: Funera Dardaniæ narrat fletusque secundo. III. pr. Ceterum Homius c. XXII Elem. crit. reprehendit libri clausulam, cum ipsa πραγματεία nullum hic, ad quod illa incidi potuerit, momentum suppeditet. Monitum hoc, ut plura a summo viro, subtilius quam verius. Cum Æneæ narratione novus plane rerum ordo exsurgit, adeoque memorabilem interquiescendi locum subjicit. De clausulis et exordiis librorum Æneidis non male disputantem video Jos. Trappium ad h. 1. |