Quærere constituit, sociisque exacta referre.
Classem in convexo nemorum,

sub

rupe cavata,
Arboribus clausam circum atque horrentibus umbris
Occulit; ipse uno graditur comitatus Achate;
Bina manu lato crispans hastilia ferro.
Cui mater media sese tulit obvia silva,
Virginis os habitumque gerens, et virginis arma

Medic. a m. pr. feræve male multi. - 30g. abest que a Longob. et al. Pierio non probante. – 310. convexu Zulich. Oudart. Leid. a m. sec. et Exc. Burmann. – 3u. lidem fere versus inf. III, 229, 230. 312. Achatæ Medic. sed Achate firmat Heins. Prisciani auctoritate. atque uno Hamb. pr. et Puget. · 313. lati ferri Hamb. pr. pro var. lect. quod ex Servio esse derivatum Burm. vidit. conf. IV, 131. – 314. sese obtulit novem ap. Burm. quod recte rejicit. Sed ratio est , quod sese tulit exquisitius est; ut et illud ; obvia se tulit, quam tulit se obviam. Sic inf. 439. Infert se sæptus nebula. II , 598. mox sese ad litora præceps — tulit. Nec tamen semper hoc sequitur poeta. Nam inf. 503 talem se læta ferebat. non, talis.

315. ferens Sprot. et Hamb. pr. Virginis — et virginis Spartanæ miror nemini displicuisse sic juncta , quippe parum suaviter. Assimulaverat se facie ac vestitu puellæ, et erat armata puella Spartanæ more. Nec importunitatem mutata interpunctione sustuleris. Expectabas Nympham vel Dianam : Naidos os habitumque

V

و

310. Classem occnltat sub convexa rupe nemoribus consita 162

- 165. horrentibus umbris; arboribus. v. ad X, 237 et sup.procem. 4. I, 165.

312. 313. Crispans , exquisitius quam vibrans, habens. Crispantur , quæ incurvantur , inflectuntur; Est có ntúdeotar de hastis Iliad v, 134. Binas hastas gerere, mos fere heroum cum apud poetas, cf. XII, 165, tum apud artifices. Res vana esset, exempla congerere. Achates Æneæ comes datus, ut ap. Homer, Jepoén ποντες heroum et εταίροι• Idomenei Meriones, Diomedis Sthenelus , Achillis Patroclus.

314. Antequam silvam litoris esset egressus, sese tulit, se egit, incessit, facta obvia (cf. inf. 503) ei Venus, puellæ venatricis rultu et amictu. Habuit , quem imitaretur, Homerum Odyss. , 19 sqq:

ubi Minerva altero loco puellæ, aqualem gestanti, in altero pastori assimulata Ulyssi obvia et viæ dux fit. Sed non infeliciter rem variavit Virgilius.

315— 320. Arcum cum sagitta habebat, et veste succincta, coma sinuque soluto, erat puellæ Spartanæ vel Treissæ more. Hoc structuræ forma variavit. De Spartanarum puellarum exercitatione , quam huc vocant interpretes, palæstrica nota res. Enimvero tum nudæ erant, ut tot loca docere possunt; vel Plutarchi ille classicus in Lycurgo p. 47 F. et - - More tuæ gentis nitida dum nuda palæstra Ludis, Paris ad Helenam apud Ovid. Epist. XVI, 149. cf. Propert. III, 14, 1, ubi v, Intpp. et Crag. de rep. Laced. lib. III. t. 9. inst. 4. In nostro autem poeta vestitæ illæ sunt et arcu pharetra

Spartanæ ; vel qualis equos Threissa fatigat
Harpalyce, volucremque fuga prævertitur Eurum.

gerens , aut simile quid; ut Ovid. Met. I, 691. 5 Naias una fuit - ritu quoque cincta Diance Falleret, et credi posset Latonia - 316. Virginis arma Sarranæ h. e. Tyriæ ( cf. Georg. II, 606) ingeniosa est emendatio Marklandi ad Statii. Sily. V, 2, 118. Burmannus eam h. I. exagitat, quod de Tyriis colonis Æneas nondum aliquid cogitare poterat; Spartanæ autem vel Threissæ virginis species occurrere jam ante Æneæ debuerat. De Spartana tamen non minus dubitare licet, an uspiam Æneæ visa fuerit. Enimvero poeta non declarat , qualem sibi Æneas deæ speciem animo nunc finxerit; sed lectori delineat formam et habitum Veneris, qualem lector suo animo eam repræsentare sibi debeat. Marklandi autem emendatio locum habet nullum propterea, quod ipsam comparationem jugulat. Sparlanarum virginum vel Thracicarum formæ habitusque notissimi sunt; his igitur uti debuit poeta ad declarandum id, quod per se sensibus legentis subjici satis clare non poterat. Infra autem Venus , ne dea crederetur , recte se Tyriam aliquam puellam simulare poterat, cum jam expositura esset, qui essent, qui hæc loca incolerent. Threissa, Θράσσα, Θρήσσα, Θρήίσσα ut Θραξ, Θρήίξ.-317. al.Arpalyce. Harpalice. Sed est ‘Apraaúxn. Mox vulgo legebatur Hebrum ; at Eurum Rutgersii, Huetii aliorumque (v. Cuningam. ad h. 1. ) emendatio est, obvia sane et in quam quilibet facile incidat. Docte de ea egit Burm. ad h. 1. cf. Bentl. ad Horat. I Carm. 25, 20,

ubi recte Euro Hebrus cessit; etiam nuper in Epit. Iliad. 7307 ap. Werns.dorf. In nostro loco Hebrus defendi potest usu poetarum comparandi motus curque instructæ. Itaque ad commu- relinquendum putamus). - vel nem potius puellarum Lacænarum (talis virginis) qualis fatigat (est, habitum erit referendum, cum fatigat) equos, equo incedit : militaria opera tractarent, atque quod proprium Amazonibus. ideo brevibus tunicis , iisque ad Threissa Harpalyce. Si omnino femur usque dissutis, uterentur , puella Thressa memoraretur,

de ut nudum femur in incessu appa- Amazone hæc acciperem : cf. inf. reret (unde qarounpides Spartanæ

ad lib. XI, 659. Idem sequerer , puellæ ; qua de re loc. class. Plu- si de Harpalyce Amazone mihi iarch. in Lycurgo p. 76. F. Eurip.

constaret. Tradita tamen de AmaAndromache 596 sqq., ubi v.

zonibus fuere multa , quæ nunc Barnes. et hic Cerdam. Pollux VII, accurate non tenemus. Ceteroqui 55. adde Clem. Alex. II, Pædag. Hapalyces in vetustis fabulis 10). Hic tamen , idque observa- notum nomen. Alia est ab Iphiclo tione dignum, ab eo potissimum spreta , a qua cantilena Harpalice Spartana virgo designatur, quod dicta. Ex Aristoxeni υπομνήμασι arcum cum sagittis gerit; et pro- narrat Athenæus XIV, 3 babile fit, puellas Spartanas vena- F. Alia Clymeni filia, de qua ex tionibus

quoque operam dedisse. Euphorione Parthenius Erotic. c. Nam coma soluta ad eas 13 narrat. Hic tertia, paullo nospectat; si vel Horatium memi- tior illa ceteris, Harpalyci, Amymneris : in comtum Lacænæ more næorum (ita legendum, sic Amymcomam religata nodum II , Carm. nos Epiri memorat Steph. Byz.) 11,23 (quem locum intactum esse Thraciæ regis filia, quæ in silvis

cum

p. 619.

non

Namque humeris de more habilem suspenderat arcum
Venatrix, dederatque comam diffundere ventis;
Nuda genu, nodoque siņus conlecta fluentis.

320 susque celeritatem cum fluviorum impetu. Neque obstat, quod Hebrum nonnulli leni et placido flumine procedere tradunt; poetarum enim non semper est in his summa snbtilitas. v. Burm. ad Valer. Fl. V, 180. Assumi quoque in indicium animi potest : venari Harpalycen ad ripas Hebri; itaque eam secundum amnem decurrere velociorem ipso amne. Eurum tamen toti comparationis consilio accommodatiorem esse , negari nequit; nec satis in fluvium, etiam rapidissimum, cadit fuga, volucer, præverti; at de ventis hæc verba sunt sollennia. Itaque, Brunckii quoque V. C. exemplo , Eurum reduxi. Inf. VIII, 223 fugit ilicet ocyor Euro.

- 319. comam Heins. ex scriptis , ut magis poeticum ; et sic omnes meliores, etiam Pieriani. Al. comas. defundere Sprot. et Rottend. pr. dispergere Leid. un. ex gloss. educta venatibus et cursibus sese ta, ut v. 337 subjicitur. Talis Ataduraverat. De ea v. h. 1. Sery, et lanta effingitur ap. Philostr. jun. Hygin. f. 193. Ea nunc v. 317. 15. p.: 887 — Sinum collegerat ventos cursus velocitate superat. nodo; possis intelligere fibulam , fuga , qugs', fugere, quyeñv, sol- ut inf. IV, 139 aurea purpuream lennia poetis de cursu celeri. subnectit fibula vestem, ubi cf. 318. De more , qui venantum

not.,

et de Charonte VI, 301 Sormos esse solet. Vulgaris fuisset didus ex humeris nodo dependet oratio : more venatricis. habilem amictus; et Claudian. de R. P. 40 arcum, qui facile haberi, tractari, Collectæ teneri nodantur iaspide potest; eŮ dipepóra. cf. inf. ad IX, vestes. Sed fibula sinum non colli365. h. I. levis, ut Valer. Fl. III, git in pectore, nec in tunica; nam, 523 levis omnibus arcus : I, 109 si bene meminimus , fibulæ in huTela puer faciles

que

humeris meris, non in pectore, usus in gaudentibus arcus' Gestat Hylas. tunica est. Nec in chlamyde et Sane alias habile telum potest et

aliis vestibus tunicæ superinjectis, de magno gravique dici, si scilicet talem fibulæ usum memini; sed is, qui gerit, sit robustior , v. c. subjectum pectori est cingulum. de Æneæ clipeo Æn. XII, 432. cf. Occurrunt quidem feminarum ad Tibull. I, 9, 7 ct Burm. ad signa , in quibus palla medio Ovid. II Met. 531. -- 319. dederat corpori circumjecta nodo ex pallæ ventis comam diffundere, Soxey oris facto collecta est; at in tuανέμους φέρεσθαι ,h. e. ώστε φέρεσθαι, nica hoc fieri nequiit. Igitur mediffundendam; scilicet

lius de cingulo accipiemus. Cerda solutam habebat. Amplificavit Livii Andronici notos versus apud hæc, ut solet, Claudianus de R. Terentian. Maur.

pag. 2426 - 320. Nuda

депи ,

Grammat. Putsch. poetæ ante adeoque succincta, ut venatrix; v. oculos fuisse suspicabatur : Et ad Callim. in Dian. v. il,

suras include coSpanhem., et ad Oppian. I Cyneg. thurno, Balteus et revocet volu97, cothurno tamen suras revinc- cres in pectore sinus. Scilicet No

comam

P. 30 sqq.

Ac prior, Heus, inquit, juvenes, monstrate mearum
Vidistis si

quam

hic errantem forte sororum,
Subcinctam pharetra et maculosæ tegmine lyncis,
Aut spumantis apri cursum clamore prementem.
Sic Venus; et Veneris contra sic filius orsus:

325
Nulla tuarum audita mihi neque visa sororum,
0, quam te memorem? virgo; namque haud tibi voltus
Mortalis, nec vox hominem sonat; o, dea certe;
An Phoebi soror? an Nympharum sanguinis una?

321. Et prior. At prior. Ac prius in al. inquit, nobis m. Goth. sec. 322. Si quam hortantem Zulich. 323. pharetram habebant codd. Prisciani tempore et sie Hamb. sec. et aliquot Pieriani. Ita scribendum etiam esset tegmina , ut Gudian. a m. pr. maculoso Mentel. pr. aut m. Menag. pr. — 325. at Sery. et edd. Ald. Junt. Scilicet erat ea vulgaris lectio, quam Pierius e codd. consensu emendavit. sic f. inquit sec. Hamb. quod meliorem sonum facit, addit Burm. nisi forte infit præstat. - 326. mihi est Franc. nec Goth. pr. — 327. O quid te ed. Ven. voltus e Gudiano. cultus Hamb. sec. Interpunctionem horum versuum mutavi. 328. vox hominum Gud. a m. pr. cum al. neque vox un. Moret. — 329. Aul - aut vet, exempla ap. Pier. it. Oudart. et Bigot. præstat an-an. Sed , si ac

dus omnino pro quovis vinculo. Apud Homerum est du.ovel tepi

- 321. Quo sermone ac lingua εβάλετο ξίφος simili more. teghic in Africae oris, Venus et mox men lincis vid. ad v. 275. — 324. Dido, et sic alii in Sicilia et Italia, Georg. III, 413 montisque per cum Ænea uti potuerint, ut, quæ altos Ingentem clamore premes

ad dicerent, ab hoc, Trojano ho- retia cervum. Hic etiam doctius mine, intelligi possent, aliena a pro apro, cursum apri premere , poesi epica est quæstio , ne di- insequi. cam inepta. Omnem enim ejus 327 sqq. Lineas horum versuum vim, illecebras et gratam frau- videas in Odyss. 3, 141 sqq. 149 dem interciperet talis subtilitas. sqq., Ulysses in ignota terra NauConventum est inter poetam et sicaam simili modo alloquitur; et lectorem tacite in hoc, ut com- Nausicaa respondet fere v. 192 muni sermone inter se uti putentur sqq. ut Venus v. 338. Adde Odyss. Trojani et Achivi et sic

porro. 8, 376 sq., ubi Menelaus cum Semel monuisse satis est. - 323. Idothea sermonem habet. cf. Succinctam pharetra , ut gladio , Hymn. in Vener. 92 sqq. 107 sqq. ferro, succinctum dicimus : scili

et Apollon. IV, 1411 sqq. Imitatus cet, modo vestis succingitur ad- est usque ad fastidium copiosus ducta , sed succingere est interdum

Statius IV, 746 sqq. cf.mox ad 334. instruere ita, ut cinctus ope ad- 328. Nec tibi vox humana est. jungamus rem. Pharetra autem homo

pro

abstracto : humanum: humeris pendet cingulo vincta. quid, -- 329. sanguinis ,, e genere

330

Sis felix, nostrumque leves, quæcumque, laborem:
Et, quo sub cælo tandem, quibus orbis in oris
Jactemur, doceas. Ignari hominumque locorumque
Erramus, vento huc et vastis fluctibus acti.
Multa tibi ante aras nostra cadet hostia dextra.

Tum Venus: Haud equidem tali me dignor honore; 335
Virginibus Tyriis mos est gestare pharetram,
Purpureoque alte suras vincire cothurno.
Punica regna vides, Tyrios, et Agenoris urbem.
Sed fines Libyci, genus intractabile bello.

curatius interpungas: An P. soror ? an N. s. una ? non vero : an P.

soror, Non enim est pro utrum an; sed sunt duæ diversæ interrogationnes. 330. quemcunque Hamb. sec. et Parrhas.

331. et quo sub tandem coelo. Parrhas. 332. jactamur Leid. locorum et locumque nonnulli. - 333. et vastis Heins. e libris, suadeate jam Pierio. antea vastis et, ut multi boni codd. cum Romano, quos v. ap. Cuningam. item , omnes Gothani. 335. tum Heins. e scriptis. v. tunc. 336. pharetras Bigot. et Exc. Burm, - 337. que abest a Reg. altæ Gudian. aptare Servius citat ad Ecl. VII, 32. 338. urbes Medic. a m. p. — 339. sunt fines L. Bigot. Libyci fines Dorvill. fines Libye Goth. tert. et Guelpherb. Nympharum una. - 330. Sis felix, 337. Ad venantum habitum spectat Zaipe ged. ianti, sis propitia. Ecl. cothurnus. Res nota; ne a sentiV, 75. Sis bonus o felixque tuis. bus et filibicus læderentur crura. petitum ab auspiciis et ominibus. Versus ex Livio Andronico adumquæcunque, qualiscunque dea es, bratus : Sed jam purpureo suras nostris malis succurre ,

docendo,
include cothurno. cf.

sup.

Ecl. sub qua parte coeli etc. - 332. VII, 32. jactemur, versemur; nam et hoc 338. Agenoris urbem; a proexilius erat : et mox erramus pro genie Agenoris conditam, quem sumus. Hæc et similia nisi obser- Græcorum mythi (v. Apollod. II, vaveris, poetici sermonis vim et 1, 4. III, 1, 1) Phonicum condiindolem non assequeris. Ceterum torem, ex Ægypto oriundum, et Odyss. 7. 183 sqq. Telemachus ejus posteros Sidonis reges faUlyssem a Minerva augustiore ciunt, non Tyri, quæ multo serius forma ac corporis specie ornatum,

et floruit et Græcis innotuit. Sidotanquam deum aliquem, alloqui- nii Tyron urbem ante annum tur simili fere oratione. Neque T'rojanæ cludis condiderunt, Jusdissimile Alcinoi dictum Ulyssis- tin. XVIII, 3. Noli itaque mirari, que responsio Od. », 199 sqq. Sidonem , non Tyrum, Homero

memorari. — 339. Sed fines Libyci 335. Tali honore , ex v. antec. sunt , h. e solum est Libyæ pars ; int. hostia , sacrificio. Vult enim

(fines

sæpe pro ipsa regione, vide 'mortalis virgo videri, non dea. --- vel Burm.) simulque fines pro

208 sqq.