Adcipies secura; vocabitur hic quoque votis.
Aspera tum positis mitescent sæcula bellis.
Cana Fides, et Vesta, Remo cum fratre Quirinus,
Jura dabunt; diræ ferro et compagibus artis
Claudentur Belli portæ ; Furor impius intus,
Sæva sedens

super arma, et centum vinctus aenis Post tergum nodis, fremet horridus ore cruento.

Hæc ait: et Maia genitum demittit ab alto;
Ut terræ, utque novæ pateant Carthaginis arces

290. Adspicies Fabricii MS. cum Goth. tert. et quatuor apud Burm. qui accipies Schol. Cruqu. Horat. auctoritate et Ge. I, 28. et te maximus orbis Accipiat. Sed est omnino gravius, et hahet plus évepgeías respectu Veneris. Sic v. 259 sublimemque feres. 297. mitescunt Hamb. alt. Ceterum Burm. conj. Aspera quum p.

Cana Fides — jura dabunt. Sed hoc est, vaticinationis impetum et vim infringere. Sunt scilicet talia abruptis sententiis efferenda. 293. Et deest Bigot. arctis al. ut male scribi solet. — 295. Șceva Franc. et Parrhas. - 297. Maiæ sec. Moret. et sic Rom. a m. pr. demittit ex melioribus reposuit Heins. Vulgo dimittit. demisit Ald. et Junt. et sequitur arceret. Verum in poeta epico non locum habet ea observatio e Cicerone petita. dimisit pr. Goth. demittit Olympo Goth. sec. — - 298. atque al. et sic vulgo ante Heins,

300

Hospitio Teucris: ne fati nescia Dido
Finibus arceret. Volat ille per aera magnum
Remigio alarum ; ac Libyæ citus adstitit oris.
Et jam jussa facit; ponuntque ferocia Poni
Corda, volente deo. In primis regina quietum
Adcipit in Teucros animum mentemque benignam.

At pius Æneas, per noctem plurima volvens,
Ut primum lux alma data est, exire, locosque
Explorare novos; quas vento adcesserit oras,
Qui teneant, nam inculta videt, hominesne feræne,

305

pr.

3oo. æthera Leid. et al. aera multum ed. Ven. 301. ac deest pr. Moret. – 302. Omnia jussa Oudart. At jam j. gerit

Hamb. 306. alta see. Moret, alba tentat Wakef. Sily. crit. P. V. p. 80. temere. locosque Quærere constituit , quos vento a. · Explorare Menag. pr. Ex quibus illa possis tenere : locosque Explorare novos, quos vento accesserit ; oras Qui teneant, - hominesne feræne. Ap. Rufin. de Schem. Lex.

p
253

corrupte : Expl. locos, q.-307. accesserat Leid. — 308. vident

autem in hospitio Teucris parando Mercurii operam refertur, cum ministerium deorum interponitur, ille sit deus commerciorum, perne res miraculo careat. 299.

suasionis et humanioris cultus. Ut Fati , seu, quo Trojanis Italia Horat. qui feros cultus hominum erat petenda, seu omnino numinis recentum Voce formasti. voluntate ac jussu , adeoque fato 305 — 308. Paratur nunc Æneæ Trojanos ad Libyæ litus esse de- ad Carthaginem accessus; cui et latos ; quod ignorans Dido, ne ipsi mater Æneæ intervenit. Per advenæ in his litoribus sedem fi. noctem plurima volvens, our 'Atpsígere vellent, vereri, eosque ab Inv - “Υπνος έχε γλυκερός, πολλά escensu in terram prohibere po- φρεσιν όρμαίνοντα Iliad. κ, 4. lux terat; cf. 527 sqq. Mox 301. re- alma , grata, jucunda. Ut semel migio alarum ornate. Alæ avium moneamus, almus convenit fere cum navium remis comparari so- cum nostro wohlthatig , quo poelent. Lucret. VI, 743 et Græci , tæ utuntur. 307. Explorat, loca Astepois épécou Eurip. Iphig. in T. nova, et explorat, ad quas oras 289. et in Ione 162 ερέσσει κύκνος: accesserit, venti vi, seu tempesprimoque loco Æschylus Agam. tate, appulsus exacta , quæ ex52. – 302. Ponunt feroces ani- plorasset, comperisset, referre. mos; mites et placidos animos 308. Color ductus ex Odyss. 3, accipiunt, ne advenarum con

119 sqq., ubi Ulysses in Phæacum spectu exterriti armis eos propul- inşula expergiscitur; et multo masent. quietum animum , sxnaov, I. gis ex Odyss. %, '144 sqq., ubi suundov, pro placidum propitium, Ulysses ad Æanam insulam apsuperñ. Ingeniose autem hoc ad pellit.

310

Quærere constituit, sociisque exacta referre.
Classem in convexo nemorum,

sub

rupe cavata,
Arboribus clausam circum atque horrentibus umbris
Occulit; ipse uno graditur comitatus Achate;
Bina manu lato crispans hastilia ferro.
Cui mater media sese tulit obvia silva,
Virginis os habitumque gerens, et virginis arma

Medic. a m. pr. feræve male multi. - 309. abest que a Longob. et al. Pierio non probante. 310. convexu Zulich. Oudart. Leid. a m. sec. et Exc. Burmann. 31. lidem fere versus inf. m, 229. 230. 312. Achatæ Medic. sed Achate firmat Heins. Prisciani auctoritate. atque uno Hamb. pr. et Puget. 313. lati ferri Hamb. pr. pro var. lect. quod ex Servio esse derivatum Burm. vidit. conf. IV, 131. – 314. sese obtulit novem ap. Burm. quod recte rejicit. Sed ratio est, quod sese tulit exquisitius est; ut et illud ; obvia se tulit, quam tulit se obviam. Sic inf. 439. Infert se sæptus nebula. III , 598. mox sese ad litora præceps— tulit. Nec tamen semper hoc sequitur poeta. Nam inf. 503 talem se læta ferebat. non, talis.

- 315. ferens Sprot. et Hamb. pr. Virginis — et virginis Spartanæ miror nemini displicuisse sic juncta , quippe parum suaviter. Assimulaverat se facie ac vestitu puellæ, et erat armata puellæ Spartanæ more. Nec importunitatem mutata interpunctione sustuleris. Expectabas Nympham vel Dianam : Naidos os habitumque

V

310. Classem occnltat sub convexa rupe nemoribus consita 162

165. horrentibus umbris; arboribus. v. ad X, 237 et sup. prooem. 4. I, 165.

312. 313. Crispans , exquisitius quam vibrans, habens. Crispantur, quæ incurvantur , inflectuntur; Est có ntúoget an de hastis Iliad v, 134. Binas hastas gerere, mos fere heroum cum apud poetas, cf. XII, 165, tum apud artifices. Res vana esset , exempla congerere. Achates Æneæ comes datus, ut ap. Homer, Jepoé ποντες heroum et εταίροι· Idomenei Meriones, Diomedis Sthenelus , Achillis Patroclus.

314. Antequam silvam litoris esset egressus , sese tulit, se egit , incessit, facta obvia (cf. inf. 503) ei Venus, puellæ venatricis vultu et amictu. Habuit , quem imitaretur, Homerum Odlyss. 1, 19 899:

221 sqq., ubi Minerva altero loco puellæ, aqualem gestanti , in altero pastori assimulata Ulyssi obvia et viæ dux fit. Sed non infe. liciter rem variavit Virgilius.

315— 320. Arcum cum sagitta habebat, et veste succincta, coma sinuque soluto, erat puellæ Spartanæ vel Treissæ more. Hoc structuræ forma variavit. De Spartanarum puellarum exercitatione , quam huc vocant interpretes, palæstrica nota res. Enimvero tum nudæ erant, ut tot loca docere possunt; vel Plutarchi ille classicus in Lycurgo p. 47 F. et — More tuæ gentis nitida dum nuda palæstra Ludis, Paris ad Helenam apud Ovid. Epist. XVI, 149. cf. Propert. III, 14, 1, ubi v, Intpp. et Crag. de rep. Laced. lib. III. t. 9. inst. 4. In nostro autem poeta vestitæ illæ sunt et arcu pharetra

Spartanæ; vel qualis equos Threissa fatigat
Harpalyce, volucremque fuga prævertitur Eurum.

gerens , aut simile quid; ut Ovid. Met. I, 691. 5 Naias una fuit -- ritu quoque cincta Dianæ Falleret, et credi posset Latonia — 316. Virginis arma Sarranæ h. e. Tyriæ (cf. Georg. II, 606) ingeniosa est emendatio Marklandi ad Statii. Sily. V, 2, 118. Burmannus eam h. 1. exagitat, quod de Tyriis colonis Æneas nondum aliquid cogitare poterat ; Spartanæ autem vel Threissæ virginis species occurrere jam ante Æneæ debuerat. De Spartana tamen non minus dubitare licet, an uspiam Æneæ visa fuerit. Enimvero poeta non declarat , qualem sibi Æneas deæ speciem animo nunc finxerit; sed lectori delineat formam et habitum Veneris, qualem lector suo animo eam repræsentare sibi debeat. Marklandi autem emendatio locum habet nullum propterea, quod ipsam comparationem jugulat. Spartanarum virginum vel Thracicarum formæ habitusque notissimi sunt; his igitur uti debuit poeta ad declarandum id, quod per se sensibus legentis subjici satis clare non potera Infra autem Venus , ne dea crederetur , recte se Tyriam aliquam puellam simulare poterat, cum jam'expositura esset, qui essent, qui hæc loca incolerent. Threissa, Θράσσα, Θρησσα, Θρήϊσσα ut Θραξ, Θρήίξ.-317. al.Arpalyce. Harpalice. Sed est ‘Aproaúxn. Mox vulgo legebatur Hebrum ; at Eurum Rutgersii, Huetii aliorumque (v. Cuningam. ad h. I. ) emendatio est, obvia sane et in quam quilibet facile incidat. Docte de ea egit Burm. ad h. 1. cf. Bentl. ad Horat. I Carm. 25, 20, ubi recte Euro Hebrus cessit; etiam nuper in Epit. Iliad. 73.7 ap. Wernsdorf. In nostro loco Hebrus defendi potest usu poetarum comparandi motus curque instructæ. Itaque ad commu- relinquendum putamus).

vel nem potius puellarum Lacænarum (talis virginis) qualis fatigat (est, habitum erit referendum , cum fatigat) equos, equo

incedit : militaria opera tractarent, atque quod proprium Amazonibus. ideo brevibus tunicis , iisque ad Threissa Harpalyce. Si omnino femur usque dissutis, uterentur , puella Thressa memoraretur, de ut nudum femur in incessu appa

Amazone hæc acciperem : cf. inf. reret (unde pavoumpídes Spartanæ

ad lib. XI, 659. Idem sequerer , puellæ ; qua de re loc. class. Plu- si de Harpalyce Amazone mihi tarch. in Lycurgo p. 76. F. Eurip.

constaret. Tradita tamen de AmaAndromache 596 sqq., ubi v.

zonibus fuere multa , quæ nunc Barnes. et hic Cerdam. Pollux VII, accurate non tenemus. Ceteroqui 55. adde Clem. Alex. II, Pædag.

Hapalyces in vetustis fabulis 10). Hic tamen , idque observa- notum nomen. Alia est ab Iphiclo tione dignum, ab eo potissimum spreta,

spreta , a qua cantilena Harpalice Spartana virgo designatur , quod dicta. Ex Aristoxeni υπομνήμασι arcum cum sagittis gerit; et pro- narrat Athenæus XIV, 3 babile fit, puellas Spartanas vena- F. Alia Clymeni filia, de qua ex tionibus quoque operam

dedisse. Euphorione Parthenius Erotic. c. Nam coma soluta ad eas 13 narrat. Hic tertia, paullo nospectat; si vel Horatium memi- tior illa ceteris, Harpalyci, Amymneris : in comtum Lacænæ more næorum (ita legendum, sic Amymcomam religata nodum II , Carm. nos Epiri memorat Steph. Byz.) 11,23 (quem locum intactum esse Thraciæ regis filia, quæ in silvis

cum

p. 619.

non

320

not.,

Namque humeris de more habilem suspenderat arcum
Venatrix, dederatque comam diffundere ventis;
Nuda genu, nodoque siņus conlecta fluentis.
susque celeritatem cum fluviorum impetu. Neque obstat, quod Hebrum nonnulli
leni et placido flumine procedere tradunt; poetarum enim non semper est in his
summa snbtilitas. v. Burm. ad Valer. Fl. V, 180. Assumi quoque in indicium
animi potest : : venari Harpalycen ad ripas Hebri ; itaque eam secundum amnem
decurrere velociorem ipso amne. Eurum tamen toti comparationis consilio ac-
commodatiorem esse , negari nequit; nec satis in fluvium, etiam rapidissimum,
cadit fuga, volucer, præverti; at de ventis hæc verba sunt sollennia. Itaque, Brunc-
kii quoque V. C. exemplo , Eurum reduxi. Inf. VIII, 223 fugit ilicet ocyor Euro.

319. comam Heins. ex scriptis , ut magis poeticum ; et sic omnes meliores,
etiam Pieriani. Al. comas. defundere Sprot. et Rottend. pr. dispergere Leid. un. ex
gloss.
educta venatibus et cursibus sese ta, ut v. 337 subjicitur. Talis Ata-
duraverat. De ea v. h. 1. Serv. et ·lanta effingitur ap. Philostr. jun.
Hygin. f. 193. Ea nunc v. 317. 15. p. 887 — Sinum collegerat
ventos cursus velocitate superat. nodo; possis intelligere fibulam ,
fuga , qugs', fugere, quyeñv, sol- ut inf. IV, 139 aurea purpuream
lennia poetis de cursu celeri. subnectit fibula vestem, ubi cf.

318. De more, qui venantum et de Charonte VI, 301 Sormos esse solet. Vulgaris fuisset didus ex humeris nodo dependet oratio : more venatricis. habilem amictus; et Claudian. de R. P. 40 arcum , qui facile haberi, tractari, Collectæ teneri nodantur iaspide potest; zů épcepóra. cf. inf. ad IX, vestes. Sed fibula sinum non colli365. h. 1. levis, ut Valer. Fl. III, git in pectore, nec in tunica; nam, 523 levis omnibus arcus: 1, 109 si bene meminimus , fibulæ in hnTela puer faciles

que

humeris meris, non in pectore, usus in gaudentibus arcus Gestat Hylas. tunica est. Nec in chlamyde et Sane alias habile telum potest et

aliis vestibus tunicæ superinjectis, de magno gravique dici, si scilicet talem fibulæ usum memini; sed is, qui gerit, sit robustior , v. c. subjectum pectori est cingulum. de Æneæ clipeo Æn. XII, 432. cf. Occurrunt quidem feminarum ad Tibull. I, 9, 7 et Burm. ad signa , in quibus palla medio Ovid. II Met. 531. - 319. dederat corpori circumjecta nodo pallæ ventis comam diffundere, swxey oris facto collecta est; at in tuανέμους φέρεσθαι , h. e. ώστε φέρεσθαι, nica hoc fieri nequiit. Igitur mediffundendam ; scilicet

lius de cingulo accipiemus. Cerda solutam habebat. Amplificavit Livii Andronici notos versus apud hæc, ut solet, Claudianus de R. Terentian. Maur.

pag. 2426 320. Nuda genu ,

Grammat. Putsch. poeta adeoque succincta, ut venatrix; v. oculos fuisse suspicabatur : Et ad Callim. in Dian. v. il, ubi v. jam purpureo

suras include coSpanhem., et ad Oppian. 1 Cyneg. thurno, Balteus et revocet volu97, cothurno tamen suras revinc- cres in pectore sinus. Scilicet No

comam

P. 30 sqq.

ante