Pacificus et concors litteris, Prosapiæ flos novus veteris, Quem commendat non tam prosapia Namurcensis, vel rerum copia, Non tam regum, ducum nobilitas, Quam litteræ, quam morum probitas, Quam os dulce, quam affabilitas, Quam cor pium, dulcis facilitas. Quid sperandum sit de hoc homine Jam sublimi prædito nomine ! Peregrinus vel possit pergere Et mercator, cum auri pondere, Jerusalem et Babyloniam, Per nominis hujus noticiam. Huic si Deus unquam det baculum, Repullulet Wazonis seculum, Qui prebendas dedit gratuito, Simoniæ liber; illicito
Tunc differat virtus à vitio;
Tunc non fiat nigrum de candido; Tunc non perdat asinum dominus Nec leonem induat asinus.
Hic honor, et artes, et studium Quod hodie dampnat Leodium (1); Leodium, noverca filiis, Suis parca, large dans aliis. Nobilibus hæc ignobilitas, Divitibus hec inest cecitas. Qui nobilem nutruit puerum, Vento fuit creditor cinerum ; Si quis habet spem in discipulo, Quasi ovum fovet de cuculo. Cum adultus est, nugigerulos, Delatores amat et garrulos; Nulla scolis est reverentia,
Et virtus est malivolentia;
(1) Allusion à l'état florissant de l'enseignement du temps de Wason, qui, ayant commencé par être écolâtre de Saint-Lambert, ne dédaigna pas de surveiller les exercices de grammaire et de littérature lorsqu'il fut devenu évêque. De son temps, Liége était qualifiée de nutricula magnarum artium. Gallia christ., t. III, col. 857.
De anniversario Qtberti episcopi.
Umbra, non res, est sapientia : Minus sapit grus quam ciconia. A termino, quo dedit baculum Rex Otberto, proruit seculum, Per tres annos adversitatibus Finem illi præsagientibus. Cardinales et apostolici Et maxime ejus domestici, Quod fecerunt, zelo Ecclesie, Scit et reddet judex justiciæ. Post viginti octo paulo minus Annos, vocat hunc ad se Dominus, Leodium pastore viduans, Mortem ejus vitæ continuans. * Matris Dei purificatio, *Ab illius anniversario,
(1) Par conséquent, il mourut le 31 janvier.
(2) Egidius Gesta pontif. Leod., c. 18. Cet auteur met dans le dernier vers curiosus au lieu de studiosus.
(3) Guillaume Durand, cité par Du Cange: Dorsalia sunt panni in choro penden tia a dorso clericorum.
Post decessum domni episcopi, Cum abbates, archidiaconi, Pars principum, cives, familia, Discussissent diu consilia, Considente jam capitolio, Tandem placet ut sit electio; Sed ad majorem audientiam Invitantur ire Coloniam. Inter manum et oris spatium Campum esse, dicit proverbium. Cum aliquid sit seminarium Quo differtur præsens negocium,, Tu qui nosti, qui necessarius Ecclesiam gubernet melius, Ne (1) respice qualem meruimus ; In te curam gregis dimittimus. Nondum anni emensus terminum, Gaditanus (2) migrat ad Dominum, Brevi satis usus dominio ; Unde fuit tanta seditio.
Non sic Petrus, Leo, Gregorius, Non sic papa fuit Gelasius; Qui dum pompam devitant seculi, Simplices sunt eorum oculi. Exulantem Francia recipit; Cluniacum defunctum sepelit. Utinam pax sit in Ecclesia, Et in regno cesset discordia ! * Successorem Hillini strenuum
* Plebs acclamat et vitæ meritum,
(2) Le Gaëtan, parce que Gelase était de Gaëte.
(3) Les auteurs du Gallia christiana ont ignoré quel fut le successeur d'Hillin.
De obedientia Coloniensi.
Vir viduæ, pupillo genitor, * Trux ut leo et agno mitior. * Modum habet quo, et indomitis * Ora frenet, et parcat subditis (1). Alexander Philippi, Macedo, Vir strenue, vir corde provido, Quid nisi te renatum dixerim Et adeptum regna ? Duodecim Post annorum aut minus spatium, Alexander, te ditat omnium Et gradatim tuum dominium ; Tandem scandis ad episcopium : Sic ditatus non astu perfido, Sic promotus non fastu tumido. Dum te putas ire simpliciter, Circumventus es multipliciter. Metropolis presul Coloniæ Dat edictum obedientiæ Ut non tibi pateat Leggia; Fit in urbe discors sententia. Quis non ploret matrem Ecclesiam Illa die, videns miseriam Qua pastorem suum cum studio Susceptura fuit processio? Pauci rauci, non dico jubilant, Sed dissona vix voce sibilant, Non cimbalis bene sonantibus, Non musicis proportionibus. Ubi, præsul Otberte, gloria Qua susceptus es in æcclesia? Ubi cleri, plebis obsequia? Ubi cruces, libri, thus, pallia? Sed memento, vir prudentissime, Quod hoc malum sit salus anime; Quod res, duros habens introitus, Mitescere poterit celitus. Difficiles res et illicitas
Patienter vincit humilitas.
Adversitas hec cedet facile ; Apud Deum nil impossibile. Plura dolor prohibet scribere, Nam video fulmina cadere, Nam divinos agnosco monitus (1). Si dixero quæ mala videam, Irridear nec fidem habeam. Qui futura prenoscis omnia,
Fac ut hec res sit in concordia !
(1) Le ms. ne donne pas le vers qui devait rimer avec celui-ci.
« ZurückWeiter » |