Diva quibus retinens in summis urbibus arces
Ipsa levi fecit volitantem flamine currum,
10 Pinea conjungens inflexae texta carinae.
Illa rudem cursu prima imbuit Amphitriten.
Quae simul ac rostro ventosum proscidit aequor,
Tortaque remigio spumis incanduit unda,
Emersere feri candenti e gurgite vultus
15 Aequoreae monstrum Nereides admirantes.
Illa, siqua alia, viderunt luce marinas
Mortales oculi nudato corpore Nymphas
Nutricum tenus extantes e gurgite cano.
Tum Thetidis Peleus incensus fertur amore,
20 Tum Thetis humanos non despexit hymenaeos,
Tum Thetidi pater ipse jugandum Pelea sensit.
O nimis optato saeclorum tempore nati
Heroes, salvete, deum genus, o bona matrum
Progenies, salvete iterum, salvete, beati.
25 Vos ego saepe meo, vos carmine compellabo:
Teque adeo eximie taedis felicibus aucte,
Thessaliae columen Peleu, cui Juppiter ipse,
Ipse suos divum genitor concessit amores.
Tene Thetis tenuit pulcherrima Nereine?
30 Tene suam Tethys concessit ducere neptem,
Oceanusque, mari totum qui amplectitur orbem?
Quae simul optatae finito tempore luces
Advenere, domum conventu tota frequentat
Thessalia, oppletur laetanti regia coetu.
35 Dona ferunt prae se, declarant gaudia vultu.
Deseritur Cieros, linquunt Phthiotica Tempe,
Crannonisque domos ac moenia Larissaea:
Pharsalum coeunt, Pharsalia tecta frequentant.
Rura colit nemo, mollescunt colla juvencis,
Non humilis curvis purgatur vinea rastris,
Non glebam prono convellit vomere taurus,
Non falx attenuat frondatorum arboris umbram,
Squalida desertis robigo infertur aratris.
Ipsius at sedes, quacunque opulenta recessit
Regia, fulgenti splendent auro atque argento.
Candet ebur soliis, collucent pocula mensae:
Tota domus gaudet regali splendida gaza.
Pulvinar vero divae geniale locatur
Sedibus in mediis, Indo quod dente politum
Tincta tegit roseo conchyli purpura fuco.
Haec vestis priscis hominum variata figuris
Heroum mira virtutes indicat arte.
Namque fluentisono prospectans litore Diae
Thesea cedentem celeri cum classe tuetur
Indomitos in corde gerens Ariadna furores;
Necdum etiam sese, quae visit, visere credit,
Utpote fallaci quae tum primum excita somno
Desertam in sola miseram se cernat arena.
Immemor at juvenis fugiens pellit vada remis,
Irrita ventosae linquens promissa procellae.
Quem procul ex alga maestis Minois ocellis
Saxea ut effigies bacchantis prospicit, euhoe,
Prospicit, et magnis curarum fluctuat undis,
Non flavo retinens subtilem vertice mitram, 65 Non contecta levi velatum pectus amictu,
Non tereti strophio lactentes vincta papillas, Omnia quae toto delapsa e corpore passim Ipsius ante pedes fluctus salis alludebant. Sed neque tum mitrae neque tum fluitantis amictus 70 Illa vicem curans toto ex te pectore, Theseu, Toto animo, tota pendebat perdita mente. Ah misera, assiduis quam luctibus externavit Spinosas Erycina serens in pectore curas Illa tempestate, ferox quo ex tempore Theseus 75 Egressus curvis e litoribus Piraei
Attigit injusti regis Gortynia tecta.
Nam perhibent olim crudeli peste coactam
Androgeoneae poenas exsolvere caedis
Electos juvenes simul et decus innuptarum
80 Cecropiam solitam esse dapem dare Minotauro.
Quis angusta malis cum moenia vexarentur,
Ipse suum Theseus pro caris corpus Athenis
Projicere optavit potius quam talia Cretam
Funera Cecropiae nec funera portarentur.
85 Atque ita nave levi nitens ac lenibus auris
Magnanimum ad Minoa venit sedesque superbas.
Hunc simul ac cupido conspexit lumina virgo
Regia, quam suaves expirans castus odores
Lectulus in molli complexu matris alebat,
90 Quales Eurotae progignunt flumina myrtus
Aurave distinctos educit verna colores,
Non prius ex illo flagrantia declinavit
Lumina, quam cuncto concepit corpore flammam
Funditus atque imis exarsit tota medullis.
Heu misere exagitans immiti corde furores
Sancte puer, curis hominum qui gaudia misces,
Quaeque regis Golgos quaeque Idalium frondosum,
Qualibus incensam jactastis mente puellam
Fluctibus in flavo saepe hospite suspirantem!
Quantos illa tulit languenti corde timores!
Quantum saepe magis fulgore expalluit auri!
Cum saevum cupiens contra contendere monstrum
Aut mortem oppeteret Theseus aut praemia laudis.
Non ingrata, tamen frustra, munuscula divis
Promittens tacito suscepit vota labello.
Nam velut in summo quatientem brachia Tauro
Quercum aut conigeram sudanti cortice pinum
Indomitus turbo contorquens flamine robur
Eruit: illa procul radicibus exturbata
Prona cadit, late qua est impetus obvia frangens: 110
Sic domito saevum prostravit corpore Theseus
Nequidquam vanis jactantem cornua ventis.
Inde pedem sospes multa cum laude reflexit,
Errabunda regens tenui vestigia filo,
Ne labyrintheis e flexibus egredientem
Tecti frustaretur inobservabilis error.
Sed quid ego a primo digressus carmine plura
Commemorem, ut linquens genitoris filia vultum,
Ut consanguineae complexum, ut denique matris,
120 Quae misera in gnata deperdita laetabatur, Omnibus his Thesei dulcem praeoptarit amorem, Aut ut vecta rati spumosa ad litora Diae Venerit, aut ut eam devinctam lumina somno Liquerit immemori discedens pectore conjux? 125 Saepe illam perhibent ardenti corde furentem Clarisonas imo fudisse e pectore voces,
Ac tum praeruptos tristem conscendere montes, Unde aciem in pelagi vastos protenderet aestus, Tum tremuli salis adversas procurrere in undas 130 Mollia nudatae tollentem tegmina surae,
Atque haec extremis maestam dixisse querelis,
Frigidulos udo singultus ore cientem:
„Siccine me patriis avectam, perfide, ab oris, Perfide, deserto liquisti in litore, Theseu? 135 Siccine discedens neglecto numine divum Immemor ah! devota domum perjuria portas? Nullane res potuit crudelis flectere mentis Consilium? tibi nulla fuit clementia praesto, Immite ut nostri vellet miserescere pectus? 140 At non haec quondam nobis promissa dedisti Miti voce, neque hoc miseram sperare jubebas, Sed connubia laeta, sed optatos hymenaeos:
Quae cuncta aerii discerpunt irrita venti.
Tum jam nulla viro juranti femina credat,
145 Nulla viri speret sermones esse fideles;
Quis dum aliquid cupiens animus praegestit apisci,
Nil metuunt jurare, nihil promittere parcunt:
|