P. Ovidii Nasonis Tristium libri V: notis hispanicis illustratiEx typographio Chilensi, 1847 - 176 Seiten |
Andere Ausgaben - Alle anzeigen
P. Ovidii Nasonis Tristium Libri V: Notis Hispanicis Illustrati (Classic ... Ovid Ovid Keine Leseprobe verfügbar - 2018 |
P. Ovidii Nasonis Tristium Libri V: Notis Hispanicis Illustrati (Classic ... Ovid Ovid Keine Leseprobe verfügbar - 2018 |
Beliebte Passagen
Seite 13 - Alloquor extremum moestos abiturus amicos, Qui modo de multis unus et alter erant. Uxor amans flentem flens acrius ipsa tenebat, Imbre per indignas usque cadente genas. Nata procul Libycis aberat diversa sub oris, Nec poterat fati certior esse mei. Quocumque adspiceres, luctus
Seite 15 - limen tetigi; ter sum revocatus, et ¡pse Indulgens animo pes mihi tardus erat. Saepe vale dicto, rursus sum multa locutus, Et quasi discedens oscula summa dedi. Saepe eadem mandata dedi: meque ipse fefelli, Respiciens oculis pignora cara meis. Denique, Quid propero? Scythia est quo mittimur, inquam: Roma relinquenda est: utraque justa mora est. Uxor in aeternum vivo mihi viva negatur: Et domus, et
Seite 119 - Per gestum res est significanda mihi. Barbarus hic ego sum, quia non intelligor ulli; Et rident stolidi verba Latina Getae: Meque palam de me tuto mala saepe loquuntur; Forsitan objiciunt exsiliumque mihi. Utque fit, in me aliquid, si quid dicentibus illis Abnuerim quoties adnuerimque, putant. Adde, quod
Seite 13 - imago, Qua; mihi supremum tempus in urbe fuit; Cum repeto noctem, qua tot mihi cara reliqui, Labitur ex oculis nunc quoque gutta meis. Jam prope lux aderat, qua me
Seite 8 - est tamen hic, remis utaris an aura, Dicere: consilium resque locusque dabunt. Si poteris vacuo tradi, si cuneta videbis Mitia, si vires fregerit ira suas; Si quis erit qui te dubitantem et adire timentem Tradat, et ante tamen pauca loquatur; adi. Luce bona, dominoque tuo felicior ipse, Pervenias
Seite 11 - moenia pulsat onus. Qui venit hic fluctus, fluctus supereminet omnes: Posterior nono est, undecimoque prior. Nec letum timeo: genus est miserabile leti. Demite naufragium: mors mihi munus erit. Est aliquid, fatove suo, ferrove cadentem In sólita moriens poneré corpus humo: Est mandata suis aliquid sperare
Seite 97 - primos aetatis honores, Deque viris quondam pars tribus una fui. Curia restabat: clavi mensura coacta est. Majus erat nostris viribus illud onus. Nec patiens corpus, nec mens fuit apta labori, Sollicitaeque fugax. ambitionis eram: Et petere
Seite 10 - venti: Nescit, cui domino pareat, unda maris. Nam modo purpureo vires capit Eurus ab ortu: Nunc Zephyrus sero vespere missus adest: Nunc gelidus sicca Bóreas bacchatur ab Arcto: Nunc Notus adversa praelia fronte gerit. Rector in incerto est;
Seite 15 - Et quasi discedens oscula summa dedi. Saepe eadem mandata dedi: meque ipse fefelli, Respiciens oculis pignora cara meis. Denique, Quid propero? Scythia est quo mittimur, inquam: Roma relinquenda est: utraque justa mora est. Uxor in aeternum vivo mihi viva negatur: Et domus, et
Seite 21 - mihi, non magnas quod habent mea carmina vires, Nostraque sunt meritis ora minora tuis; Si quid et in nobis vivi fuit ante vigoris, Exstinctum longis occidit omne malis! Prima locum sanctas heroidas inter haberes; Prima bonis animi conspicerere tui. Quantumcumque tamen praeconia nostra valebunt,