Sed tamen eventus vestræ, fortissime, pugnæ
Quis fuit? Hector abit violatus vulnere nullo.

Me miserum, quanto cogor meminisse dolore 280
Temporis illius ; quo, Grajům murus, Achilles
Procubuit! Nec me lacrymæ, luctusve, timorve
Tardârunt, quin corpus humo sublime referrem.
His humeris, his, inquam, humeris ego corpus Achillis,
Et simul arma tuli: quæ nunc quoque ferre laboro. 285
Sunt mihi, quæ valeant in talia pondera, vires:
Est animus vestros certè sensurus honores.
Scilicet idcirco pro gnato cærula mater
Ambitiosa suo fuit, ut cælestia dona,
Artis opus tantæ, rudis et sine pectore miles

290 Indueret ? neque enim clypei cælamina nôrit, Oceanum, et terras, cumque alto sidera cælo, Pleïadasque, Hyadasque, immunemque æquoris Arcton, Diversasque urbes, nitidumque Orionis ensem. Postulat ut capiat, quæ non intelligit, arma.

295 Quid? quòd me, duri fugientem munera belli, Arguit incepto serum accessisse labori? Nec se magnanimo maledicere sentit Achilli? Si simulâsse vocat crimen, simulavimus ambo. Si mora pro culpâ est; ego sum maturior illo. 300 Me pia detinuit conjux : pia mater Achillen: Primaque sunt illis data tempora, cætera vobis. Haud timeo, si jam nequeo defendere crimen Cum tanto commune viro. Deprensus Ulyssis Ingenio tamen ille ; at non Ajacis, Ulysses.

305 Neve in me stolidæ convicia fundere linguæ Admiremur eum : vobis quoque digna pudore Objicit.

icit. An falso Palameden crimine turpe Accusâsse mihi, vobis damnâsse decorum est ?

310

315

320

325

Sed neque Naupliades facinus defendere tantum,
Tamque patens, valuit: nec vos audistis in illo
Crimina; vidistis: pretioque objecta patebant.

Nec Poeantiaden quòd habet Vulcania Lemnos,
Esse reus merui: factum defendite vestrum:
Consensistis enim: nec me suasisse negabo,
Ut se subtraheret bellique viæque labori,
Tentaretque feros requie lenire dolores.
Paruit; et vivit. Non hæc sententia tantùm
Fida, sed et felix ; cùm sit satis, esse fidelem.
Quem quoniam vates delenda ad Pergama poscunt,
Ne mandate mihi : meliùs Telamonius ibit,
Eloquioque virum morbis irâque furentem
Molliet, aut aliquâ producet callidus arte.
Antè retro Simoïs fluet, et sine frondibus Ide
Stabit, et auxilium promittet Achaïa Trojæ,
Quàm, cessante meo pro vestris pectore rebus,
Ajacis stolidi Danais sollertia prosit.
Sis licèt infestus sociis, regique, mihique,
Dure Philoctete; licèt exsecrere, meumque
Devoveas sine fine caput; cupiasque dolenti
Me tibi fortè dari, nostrumque haurire cruorem;
[Utque tui mihi, sic fiat tibi copia nostri :]
Te tamen aggrediar: [mecumque reducere nitar.]
Tamque tuis potiar (faveat Fortuna) sagittis,
Quàm sum Dardanio, quem cepi, vate potitus:
Quàm responsa deûm, Trojanaque fata, retexi:
Quàm rapui Phrygiæ signum penetrale Minerva
Hostibus e mediis. Et se mihi comparat Ajax ?
Nempe capi Trojam prohibebant fata sine illis.
Fortis ubi est Ajax ? ubi sunt ingentia magni
Verba viri? Cur hîc metuis ? cur audet Ulysses

330

335

væ

340

345

350

355

Ire per excubias, et se committere nocti?
Perque feros enses, non tantùm monia Troum,
Verùm etiam summas arces intrare, suâque
Eripere æde deam, raptamque efferre per hostes?
Quæ nisi fecissem, frustrà Telamone creatus
Gestâsset lævâ taurorum tergora septem.
Illâ nocte mihi Trojæ victoria parta est :
Pergaina tum vici, cùm vinci posse coëgi.

Desine Tydiden vultuque et murmure nobis
Ostentare meum: pars est sua laudis in illis.
Nec tu, cùm sociâ clypeum pro classe tenebas,
Solus eras : tibi turba comes, mihi contigit unus.
Qui, nisi pugnacem sciret sapiente minorem
Esse, nec indomitæ deberi præmia dextræ,
Ipse quoque hæc peteret: peteret moderatior Ajax,
Eurypylusque ferox, claroque Andremone natus:
Nec minùs Idomeneus, patriâque creatus eâdem
Meriones : peteret majoris frater Atridæ. .
Quippe manu fortes (nec sunt tibi Marte secundi)
Consiliis cessêre meis. Tibi dextera bello
Utilis; ingenium est, quod eget moderamine nostri.
Tu vires sine mente geris: mihi cura futuri est.
Tu pugnare potes: pugnandi tempora mecum
Eligit Atrides : tu tantùm corpore prodes;
Nos animo: quantoque ratem qui temperat, anteit
Remigis officium ; quanto dux milite major;
Tanto ego

te
supero.

in

corpore nostro Pectora sunt potiora manu: vigor omnis in illis.

At vos, o proceres, vigili date præmia vestro; Proque tot annorum curâ, quos anxius egi, Hunc titulum meritis pensandum reddite nostris. Jam labor in fine est : obstantia fata removi:

360

365

Nec non

370

Altaque, posse capi faciendo, Pergama cepi.
Per spes nunc socias, casuraque menia Troum, 375
Perque deos oro, quos hosti nuper ademi;
Per, si quid superest, quod sit sapienter agendum;
Si quid adhuc audax, ex præcipitique petendum;
Si Trojæ fatis aliquid restare putatis ;
Este mei memores : aut si mihi non datis arma; 380
Huic date. Et ostendit signum fatale Minerva.

Mota manus procerum est : et, quid facundia posset,
Re patuit; sortisque viri tulit arma disertus.
Hectora qui solus, qui ferrum, ignemque, Jovemque
Sustinuit toties; unam non sustinet iram:

385 Invictumque virum vincit dolor. Arripit ensem: Et, “Meus hic certè est. An et hunc sibi poscet Ulysses ? Hoc,' ait, 'utendum est in me mihi : quique cruore Sæpe Phrygum maduit, domini nunc cæde madebit : Ne quisquam Ajacem possit superare, nisi Ajax.' 390 Dixit: et in pectus, tum denique vulnera passum, Quâ patuit ferro, letalem condidit ensem: Nec valuêre manus infixum educere telum: Expulit ipse cruor: rubefactaque sanguine tellus Purpureum viridi genuit de cespite florem,

395 Qui priùs Ebalio fuerat de vulnere natus. Litera communis mediis pueroque viroque Inscripta est foliis : hæc nominis, illa querelæ.

HECUBA IN CANEM MUTATA.

v. 404.

Troja simul Priamusque cadunt: Priamesa conjux
Perdidit infelix hominis post omnia formam;
Externasque novo latratu terruit auras.

400

Longus in angustum quâ clauditur Hellespontus, Ilion ardebat; neque adhuc consederat ignis : Exiguumque senis Priami Jovis ara cruorem Combiberat. Tractata comis antistita Phobi

405 Non profecturas tendebat ad æthera palmas. Dardanidas matres patriorum signa deorum, Dum licet, amplexas, succensaque templa tenentes Invidiosa trahunt victores præmia Graji. Mittitur Astyanax illis de turribus, unde

410 Pugnantem pro se, proavitaque regna tuentem, Sæpe videre patrem, monstratum a matre, solebat. Jamque viam suadet Boreas ; flatuque secundo Carbasa mota sonant: jubet uti navita ventis. • Troja, vale : rapimur,' clamant: dantque oscula terræ Troades: et patriæ fumantia tecta relinquunt.

416 Ultima conscendit classem (miserabile visu) In mediis Hecube natorum inventa sepulcris. Prensantem tumulos, atque ossibus oscula dantem Dulichip trax-re manus. Tamen unius hausit, 420 Inque sinu cineres secum tulit Hectoris haustos. Hectoris in tumulo canum de vertice crinem, Inferias inopes, crinem lachrymasque relinquit.

Est, ubi Troja fuit, Phrygiæ contraria tellus, Bistoniis habitata viris. Polymestoris illic

425 Regia dives erat, cui te commisit alendum Clàm, Polydore, pater, Phrygiisque removit ab armis. Consilium sapiens, sceleris nisi præmia magnas Adjecisset opes, animi irritamen avari. Ut cecidit Fortuna Phrygum, capit impius ensem 430 Rex Thracum, juguloque sui defigit alumni: Et, tanquam tolli cum corpore crimina possent, Exanimem e scopulo subjectas misit in undas.