P. OVIDII NASONIS

FASTORUM

LIBER I.

TEMPORA cum causis Latium digesta per annum,
Lapsaque sub terras, ortaque signa, canam.
Excipe pacato, Cæsar Germanice, vultu
Hoc opus; et timidæ dirige navis iter:
Officiique levem non aversatus honorem,
In tibi devoto munere dexter ades.
Sacra recognosces Annalibus eruta priscis;
Et quo sit merito quæque notata dies.
Invenies illic et festa domestica vobis:

Sæpe tibi Pater est, sæpe legendus Avus.
Quæque ferunt illi pictos signantia Fastos,

1. Tempora, &c. Canam temporum sive dierum seriem, et causas ob quas dies singuli celebrantur, necnon signorum cælestium, sive siderum, occasus et ortus. Annum. Duodecim libros pro mensium ratione et numero scripserat Poeta: sed iniquo fato sex perierunt.

3. Pacato. Placido, benigno. Germanice. Hic Drusi Claudii Neronis fuit filius, cui Tiberius patruus fuit naturâ, deinde, Augusti jussu, pater per adoptionem. Germanici cognomen à patre Druso accepit; cui, post obitum, propter insignes in Germaniâ victorias, cognomen hoc ipsi posterisque Senatus decreverat. ad 285 infrà.

Vide

4. Navis. Ingenii mei. Metaphora Poetis usitatissima.

5. Levem. Exiguum.

10

6. Dexter, &c. Fave operi tibi di

cato.

7. Annalibus. Iis scilicet, qui dicebantur Pontificalium libri, et Indigitamenta, et Commentarii Pontificum; Pontifici enim Maximo datum erat negotium, ut res gestas in tabulas referret. Eruta. Desumpta, excerpta.

8. Merito. Re memorabili.

9. Domestica vobis. In honorem domûs Cæsareæ pro meritis insti

tuta.

10. Pater legendus, &c. De patre atque avo tuo multa lecturus es. Pater autem Germanici hujus, naturâ Drusus; per adoptionem, Tiberius erat: avus, per adoptionem, Augustus; siquidem is Tiberium sibi adoptaverat.

11. Pictos. Minio scilicet.

B

Tu quoque cum Druso præmia fratre feres.
Cæsaris arma canant alii; nos Cæsaris aras,
Et quoscunque sacris addidit ille dies.
Annue conanti per laudes ire tuorum ;
Deque meo pavidos excute corde metus.
Da mihi te placidum; dederis in carmina vires;
Ingenium vultu statque caditque tuo.
Pagina judicium docti subitura movetur
Principis, ut Clario missa legenda Deo.
Quæ sit enim culti facundia sensimus oris,
Civica pro trepidis cùm tulit arma reis.
Scimus et, ad nostras cùm se tulit impetus artes,
Ingenii currant flumina quanta tui.

Si licet, et fas est, vates rege vatis habenas;
Auspice te felix totus ut annus eat.

MENSES.

TEMPORA digereret cùm conditor Urbis, in anno
Constituit menses quinque bis esse suo.
Scilicet arma magis, quàm sidera, Romule, nôras;
Curaque finitimos vincere major erat.

Est tamen et ratio, Cæsar, quæ moverit illum;
Erroremque suum quo tueatur habet.

Quod satis est, utero matris dum prodeat infans;
Hoc anno statuit temporis esse satis.
Per totidem menses à funere conjugis uxor
Sustinet in viduâ tristia signa domo.

12. Tu quoque, &c. Gloriæ tuorum hæres eris, et socius. Druso. Tiberii filio, et Germanici fratre adoptivo.

13. Aras. Quas Augustus Dîs exstruxit et dedicavit.

14. Sacris. Festis.

17. Da te placidum. Propitius

esto.

19. Movetur. Commovetur, tremit: Germanici judicium non minùs quam ipsius Apollinis vereor.

20. Clario Deo. Apollini, qui in Claro, urbe Ioniæ in Asiâ Minore, templum et oraculum habuit.

22. Civica, &c. Cum reorum causam diceret.

20

30

23. Ad nostras, &c. Cum ad rem poeticam se intenderit.

24. Flumina, &c. Quàm fertile ingenium tibi sit.

25. Rege. Cursum dirige, et inceptum secunda.

27. Conditor. Romam condidit Romulus anno ante Christum natum fere DCCLIII.

32. Tueatur. Defendat, excuset. 33. Quod satis, &c. Decem mensibus lunaribus, seu novem solaribus, perfectus in utero formatur in fans.

36. Sustinet. Servat. Signa. Vestes lugubres, cupressos quæ mortuorum domibus affigebantur, &c.