55 Omnia barbariae loca sunt vocisque ferinae, Ipse mihi videor iam dedidicisse Latine: Nam didici Getice Sarmaticeque loqui. Nec tamen, ut verum fatear tibi, nostra teneri Scribimus et scriptos absumimus igne libellos: Nec possum et cupio non nullos ducere versus: 65 Nec nisi pars casu flammis erepta dolove Sic utinam, quae nil metuentem tale magistrum 10 No. 55 (tr. V 14). Aristeia der Gattin. Quanta tibi dederim nostris monumenta libellis, 5 Dumque legar, pariter mecum tua fama legetur, Invenies aliquas, quae, quod es, esse velint, Non ego divitias dando tibi plura dedissem: 62. parva favilla] ein Häufchen Asche. 63. nec] gehört auch zu cupio; non nullos] ullos. 68. Ars] amatoria. Den Relativsatz quae perdidit übersetze: ehe sie mich etc. No. 55. 3. licebit] zu detrahat in konzessivem Sinne. 6. Auf omnis liegt der Ton: nicht ganz wirst du sterben, weil eben der Ruhm übrig bleiben wird. 8. quae - velint] die gern mit dir tauschen möchten. Quo dare nil potui munere maius, habes. Quod numquam vox est de te mea muta tuique Quae ne quis possit temeraria dicere, persta, Et tantum probitas inreprehensa fuit. Area de nostra nunc est tibi facta ruina; Conspicuum virtus hic tua ponat opus! 25 Esse bonam facile est, ubi, quod vetet esse, remotum est, Et nihil officio nupta quod obstet habet: 30 Cum deus intonuit, non se subducere nimbo, Id demum est pietas, id socialis amor. Rara quidem virtus, quam non Fortuna gubernet, Siqua tamen † pretium sibi merces ipsa petitum, Ut tempus numeres, per saecula nulla tacetur, 40 Ut vivat fama coniunx Phylaceïa, cuius Iliacam celeri vir pede pressit humum? Morte nihil opus est pro me, sed amore fideque: 17. Sinn: Daß ich immer (in meinen Gedichten nämlich) dein Lob künde. ver 18. indiciis] Lobeserhebungen. 22. tantum] zu inreprehensa: bisher konnte man dir nur nichts Böses nachsagen, jetzt hast du Gelegenheit, besonders gepriesen zu werden. 23. area] ein „Feld", auf dem du deine liebevolle Tätigkeit weiter entfalten kannst. 26. officio] von obstet abhängig. 27. se subducere] sich entziehen (durch Flucht). 40. Protesilaus betrat als erster den Boden Trojas. 43. quia non facis] im Deutschen der Konjunktiv: weil du es etwa nicht schon tätest. Vela damus, quamvis remige puppis eat. 45 Qui monet, ut facias, quod iam facis, ille monendo No. 56 (E. P. I 2). Vier Jahre in Tomi! Maxime, qui tanti mensuram nominis imples Qui nasci ut posses, quamvis cecidere trecenti, 5 Forsitan haec a quo mittatur epistola, quaeras, 8 Ei mihi! quid faciam? vereor, ne nomine lecto 15 Hostibus in mediis interque pericula versor, 20 His eques instructus perterrita moenia lustrat At simul intentus nervo levis arcus equino, Portaque vix firma summovet arma sera. 44. Die bisherige liebevolle Tätigkeit der Gattin wird dem Ruder verglichen, mit dem das Lebensschifflein des Dichters vorwärts gebracht wird; zu diesem Ruder zieht er nun noch das Segel auf, das sind die Ermahnungen, weiter auszuharren. No.56. Erwirke du mir bei Augustus wenigstens mildere Bedingungen. Adressat: Fabius Maximus, wahrscheinlich der Sohn des Maximus, der 12 v. Chr. Konsul war. 2. genus] nobilitatem generis. 3f. Zur Sache vgl. No. 16. 4. Ein Knabe aus der gens Fabia war in Rom zurückgeblieben. 18. Die Galle der Schlangen galt den Alten als giftig; übersetze "Gift". 21. nervo equino] Sehne aus Pferdehaar. 22. canere] erklirren. Sinn: der immer zum Schuß bereit ist; vincula] bezeichnet hier den Zustand, daß die Sehne an beiden Bogenenden angeknüpft ist. 23. vallata] mit Pallisaden bepflanzt. Cumque meo fato quarta fatigat hiemps. 35 Ille ego sum, lignum qui non admittar in ullum: 40 Vivimus, ut numquam sensu careamus amaro, Et gravior longa fit mea poena mora. Sic inconsumptum Tityi semperque renascens 50 Aspicio patriae tecta relicta meae. Et modo vobiscum, quos sum veneratus, amici, 55 Sive dies igitur caput hoc miserabile cernit, Sic mea perpetuis liquefiunt pectora curis, Saepe precor mortem, mortem quoque deprecor idem, 60 Ne mea Sarmaticum contegat ossa solum. Cum video, quam sint mea fata tenacia, frangor; 65 Nec tamen ulterius quicquam sperove precorve, 70 Aut hoc, aut nihil est, pro me temptare modeste Suscipe, Romanae facundia, Maxime, linguae Est mala, confiteor: sed te bona fiet agente: 80 Aut quid Sauromatae faciant, quid Iazyges acres, Quaeque aliae gentes, ubi frigore constitit Hister, 85 Dant illis animos arcus plenaeque pharetrae 90 Si satis haec illi nota fuisset humus. Nec me, nec quemquam Romanum gaudet ab hoste, 62. Schiebe vor diesem Verse „doch noch" ein. salvo 68. gratia] Freundschaft; pudore ohne daß das Schamgefühl verletzt wird, ohne Unbescheidenheit. 72. fuga Verbannung; ebenso V.130. 75. molimina rerum] Staatsumwälzungen. 86. quam libet] zu longis: zu wenn auch noch so langen. 88. Indem sie nämlich die Brunnen vergiften oder zuschütten. |