Iohannis Valheni professoris berolinensis Opuscula academica, Band 1in aedibus B.G. Teubneri, 1908 |
Im Buch
Ergebnisse 1-5 von 90
Seite 2
... εἰ μὴ φαῦλος ἐτήτυμον ἀργυραμοιβοί . πεύθοντ ̓ ἢ φαῦλος ἢ ἐτήτυμος ἀργυραμοιβοί . πεύθονται φαῦλον καὶ ἐτήτυμον ἀργυραμοιβοί . Quorum commentis , quae partim inepta * ) esse partim iis quidem quae fides librorum tuetur deteriora ...
... εἰ μὴ φαῦλος ἐτήτυμον ἀργυραμοιβοί . πεύθοντ ̓ ἢ φαῦλος ἢ ἐτήτυμος ἀργυραμοιβοί . πεύθονται φαῦλον καὶ ἐτήτυμον ἀργυραμοιβοί . Quorum commentis , quae partim inepta * ) esse partim iis quidem quae fides librorum tuetur deteriora ...
Seite 4
... εἰ γὰρ κτενοῦμεν ἄλλον ἀντ ̓ ἄλλου , σύ τοι πρώτη θάνοις ἄν , εἰ δίκης γε τυγχάνεις * ) . ἀλλ ̓ εἰσόρα μὴ σκῆψιν οὐκ οὖσαν τίθης . Dispar enim sententiarum color etiam in eodem verbo modos distinguere iubet . Eodem referenda sunt quae ...
... εἰ γὰρ κτενοῦμεν ἄλλον ἀντ ̓ ἄλλου , σύ τοι πρώτη θάνοις ἄν , εἰ δίκης γε τυγχάνεις * ) . ἀλλ ̓ εἰσόρα μὴ σκῆψιν οὐκ οὖσαν τίθης . Dispar enim sententiarum color etiam in eodem verbo modos distinguere iubet . Eodem referenda sunt quae ...
Seite 5
... εἰ δὲ φίλου νόος ἀνδρὸς ἐνὶ στήθεσσι λελήθῃ ψυδρὸς ἐών , δόλιον δ ' ἐν φρεσὶν ἦτορ ἔχῃ , τοῦτο θεὸς κιβδηλότατον ποίησε βροτοῖσιν καὶ γνῶναι πάντων τοῦτ ̓ ἀνιηρότατον , 20 quique eam sententiam pluribus exsecutus est Apuleius Metam . x ...
... εἰ δὲ φίλου νόος ἀνδρὸς ἐνὶ στήθεσσι λελήθῃ ψυδρὸς ἐών , δόλιον δ ' ἐν φρεσὶν ἦτορ ἔχῃ , τοῦτο θεὸς κιβδηλότατον ποίησε βροτοῖσιν καὶ γνῶναι πάντων τοῦτ ̓ ἀνιηρότατον , 20 quique eam sententiam pluribus exsecutus est Apuleius Metam . x ...
Seite 6
... εἰ μὴ θήσομαι τἄμ ' ὡς ἄριστα , φαῦλός εἰμι κοὐ σοφός . Cf. 482 . Phoen . 495 * 8 ) [ Usum vocis stýτvuov quem volo compluribus locis habet Apol- lonius Argonauticis , ut iv 834 εἰ μὲν δὴ μαλεροῖο πυρὸς μένος ἠδὲ θύελλαι Čaxoneïs ...
... εἰ μὴ θήσομαι τἄμ ' ὡς ἄριστα , φαῦλός εἰμι κοὐ σοφός . Cf. 482 . Phoen . 495 * 8 ) [ Usum vocis stýτvuov quem volo compluribus locis habet Apol- lonius Argonauticis , ut iv 834 εἰ μὲν δὴ μαλεροῖο πυρὸς μένος ἠδὲ θύελλαι Čaxoneïs ...
Seite 7
... Εἰ χρυσῆν ἔχων ἐτύγχανον τὴν ψυχήν , ὦ Κ . , οὐκ ἂν οἴει με ἄσμενον εὑρεῖν τούτων τῶν λίθων αἳ βασανίζουσι τὸν χρυσὸν τὴν ἀρίστην , πρὸς ἥντινα ἔμελλον προσαγαγὼν αὐτήν , εἴ μοι ὁμολογήσειεν ἐκείνη καλῶς τεθεραπεῦσθαι , 30 τὴν ψυχὴν εὖ ...
... Εἰ χρυσῆν ἔχων ἐτύγχανον τὴν ψυχήν , ὦ Κ . , οὐκ ἂν οἴει με ἄσμενον εὑρεῖν τούτων τῶν λίθων αἳ βασανίζουσι τὸν χρυσὸν τὴν ἀρίστην , πρὸς ἥντινα ἔμελλον προσαγαγὼν αὐτήν , εἴ μοι ὁμολογήσειεν ἐκείνη καλῶς τεθεραπεῦσθαι , 30 τὴν ψυχὴν εὖ ...
Andere Ausgaben - Alle anzeigen
Beliebte Passagen
Seite 312 - Socrates mihi videtur, id quod constat inter omnes, primus a rebus occultis et ab ipsa natura involutis, in quibus omnes ante eum philosophi occupati fuerunt, avocavisse philosophiam et ad vitam communem adduxisse, ut de virtutibus et...
Seite 116 - ... dicam equidem, nee te suspensum, nate, tenebo' ; Anrhises atcpe ordine singula pandit. 'principle caelum ac terras camposque liquentes lucentemque globum Lunae Titaniaque astra spiritus intus alit, totamque infusa per artus mens agitat molem, et magno se corpore miscet.
Seite 201 - Tyrrhenae acies atque omnibus uni, uni odiisque viro telisque frequentibus instant. Ille velut rupes, vastum quae prodit in aequor, obvia ventorum furiis expostaque ponto, vim cunctam atque minas perfert caelique marisque, 695 ipsa immota manens, prolem Dolichaonis Hebrum sternit humi, cum quo Latagum Palmumque fugacem, sed Latagum saxo atque ingenti fragmine montis occupat os faciemque adversam, poplite Palmum succiso volvi segnem sinit, armaque Lauso 700 donat habere umeris et vertice figere cristas.
Seite 511 - Nunc et oves ultro fugiat lupus, aurea durae mala ferant quercus, narcisso floreat alnus, pinguia corticibus sudent electra myricae, certent et cycnis ululae, sit Tityrus Orpheus, 55 Orpheus in silvis, inter delphinas Arion.
Seite 199 - Accepit vocem lacrimis Lavinia matris flagrantes perfusa genas, cui plurimus ignem 65 subiecit rubor et calefacta per ora cucurrit Indum sanguineo veluti violaverit ostro si quis ebur, aut mixta rubent ubi lilia multa alba rosa : tales virgo dabat ore colores.
Seite 133 - ... tantus est igitur innatus in nobis cognitionis amor et scientiae, ut nemo dubitare possit, quin ad eas res hominum natura nullo emolumento invitata rapiatur.
Seite 507 - Maenalios mecum, mea tibia, versus, saevus Amor docuit natorum sanguine matrem commaculare manus ; crudelis tu quoque, mater : crudelis mater magis, an puer improbus ille? improbus ille puer ; crudelis tu quoque, mater.
Seite 196 - Bin ich der Flüchtling nicht? der Unbehauste? Der Unmensch ohne Zweck und Ruh, Der wie ein Wassersturz von Fels zu Felsen brauste, Begierig wütend, nach dem Abgrund zu?
Seite 395 - Bustum proprie dicitur locus, in quo mortuus est combustus et sepultus, diciturque bustum, quasi bene ustum...
Seite 517 - Me quidem ad altiorem memoriam Oedipodis hue venientis et illo mollissimo carmine quaenam essent haec ipsa loca requirentis species quaedam commovit, inaniter scilicet, sed commovit tamen.