JASON AND MEDEA.

Therein all the famous history
Of Jason and Medea was ywrit;
Her mighty charms, her furious loving fit;
His goodly conquest of the golden fleece ;
His falsed faith, and love too lightly flit.

SPENSER, FAERIE QUEENE, ii. 12.

ARGUMENT.

Medea, stirred by the news of Jason's marriage with Creusa, appeals to

her husband's memory of all she had done for him in the midst of his perils in Colchis, and asks to be restored to her proper place as his wife.-(HEROIDES, XII.) The story is told by Ovid in another place (Metamorphoses, Bk. VII. ; see STORIES FROM OVID, XVI. – The Golden Fleece), and is the subject of one of Euripides' tragedies. The story of Jason's infidelity to Hypsipyle and Medea forms one of the episodes in Chaucer's “ Legende of Goode Women.”

[Medea speaks.] Why did the fates bring the Argo to Colchis? Why did I not let Jason go unguarded to his fate?

Hei mihi! cur umquam iuvenalibus acta lacertis

Phrixeam petiit Pelias arbor ovem ?
Cur umquam Colchi Magnetida vidimus Argo,

Turbaque Phasiacam Graia bibistis aquam ? 160
Cur mihi plus aequo flavi placuere capilli

106 3 Et decor et linguae gratia ficta tuae ? Aut semel in nostras quoniam nova puppis arenas

Venerat, audaces attuleratque viros, Isset anhelatos non praemedicatus in ignes p. 141, ix. (4) 10 Immemor Aesonides oraque adunca boum, Semina sevisset, totidem sevisset et hostes Et caderet cultu cultor ab ipse suo!

122 6 Quantum perfidiae tecum, scelerate, perisset,

Dempta forent capiti quam mala multa meo! 107

131

It is too late to complain, but there is some satisfaction in reproaching you with your crime. You came to Colchis; I fell in love with the handsome stranger, who was not slow to see his advantage.

Est aliqua ingrato meritum exprobrare voluptas : 106 2
Hac fruar; haec de te gaudia sola feram.

119 a Iussus inexpertam Colchos advertere puppim, 101

Intrasti patriae regna beata meae.
Hoc illic Medea fui, nova nupta quod hic est;
20 Quam pater est illi, tam mihi dives erat. 1072
Hic Ephyren bimarem, Scythia tenus ille nivosa p. 146, C

Omne tenet, Ponti qua plaga laeva iacet.
Accipit hospitio iuvenes Aeeta Pelasgos,

Et premitis pictos corpora Graia toros.
Tunc ego te vidi, tunc coepi scire, quis esses. 149

Illa fuit mentis prima ruina meae.
Et vidi et perii, nec notis ignibus arsi,

112

112 Ardet ut ad magnos pinea taeda deos. Et formosus eras, et me mea fata trahebant. 30 Abstulerant oculi lumina nostra tui. Perfide, sensisti; quis enim bene celat amorem ?

Eminet indicio prodita flamma suo.

113

A hard task was laid upon you, to plough with Mars' oxen, and sow the dragons' teeth, and, last of all, to cheat the watchful eyes of the guardian of the fleece.

p. 142 2)

119. 106 a

Dicitur interea tibi lex, ut dura ferorum

Insolito premeres vomere colla boum.
Martis erant tauri plus quam per cornua saevi,

Quorum terribilis spiritus ignis erat :
Aere pedes solidi, praetentaque naribus aera,

Nigra per adflatus haec quoque facta suos.
Semina praeterea populos genitura iuberis

Spargere devota lata per arva manu,
Qui peterent natis secum tua corpora telis :

Illa est agricolae messis iniqua suo.
Lumina custodis, succumbere nescia somno,

Ultimus est aliqua decipere arte labor.
Dixerat Aeetes : maesti consurgitis omnes,

Mensaque purpureos deserit alta toros.

40

150

1063

1404 1401

You had little hope then of wedding a Creusa; but my love spoke for you, and my sister pleaded on your behalf. Quam tibi tunc longe regnum dotale Creusae 107

Et socer et magni nata Creontis erant ?

Tristis abis ; oculis abeuntem prosequor udis, 50 Et dixit tenui murmure lingua “vale !”

113
Ut positum tetigi thalamo male saucia lectum, 152 11.2

Acta est per lacrimas nox mihi, quanta fuit.
Ante oculos taurique meos segetesque nefandae,

Ante meos oculos pervigil anguis erat. [amorem.
Hinc amor, hinc timor est; ipsum timor auget

Mane erat, et thalamo cara recepta soror;
Disiectamque comas adversaque in ora iacentem
Invenit, et lacrimis omnia plena meis.

119 6 Orat opem Minyis : petit altera, et altera habebat : 107 60 Aesonio iuveni quod rogat illa, damus.

We met by Diana's shrine : you begged my help, and promised me eternal fidelity. I could not resist your plighted troth, and yielded to your prayer. Est nemus et piceis et frondibus ilicis atrum,

111
Vix illuc radiis solis adire licet.
Sunt in eo... fuerant certe... delubra Dianae :

Aurea barbarica stat dea facta manu.
Noscis, an exciderunt mecum loca ! Venimus illuc:

Orsus es infido sic prior ore loqui,
“Ius tibi et arbitrium nostrae fortuna salutis 132

Tradidit, inque tua est vitaque morsque manu.

Perdere posse sat est, siquem iuvet ipsa potestas : 140 1 70 Sed tibi servatus gloria maior ero.

Per mala nostra precor, quorum potes esse levamen,

Per genus et numen cuncta videntis avi,
Per triplices vultus arcanaque sacra Dianae,

Et si forte aliquos gens habet ista deos :
O virgo, miserere mei, miserere meorum : 135

Effice me meritis tempus in omne tuum !
Quod si forte virum non dedignare Pelasgum,...

Sed mihi tam faciles unde meosque deos?... Spiritus ante meus tenues vanescat in auras, 80 Quam thalamo, nisi tu, nupta sit ulla meo : 152 111. 1

Conscia sit Iuno, sacris praefecta maritis,

106 a Et dea, marmorea cuius in aede sumus!” Haec animum... et quota pars haec sunt ?... movere

Simplicis, et dextrae dextera juncta meae. [puellae 106 1 Vidi etiam lacrimas. An pars est fraudis in illis ?

Sic cito sum verbis capta puella tuis.

You went through your appointed task, whilst I sate, pale and trembling, to watch the success of my enchantments : and when the fleece was to be won, it was I, the poor, guilty barbarian, who found the means to lull the dragon's eyes to sleep.

Iungis et aeripedes inadusto corpore tauros

Et solidam iusso vomere findis humum.
Arva venenatis pro semine dentibus imples : 112
90 Nascitur et gladios scutaque miles habet.
Ipsa ego, quae dederam medicamina, pallida sedi,

Quum vidi subitos arma tenere viros :
Donec terrigenae... facinus mirabile !... fratres 138
Inter se strictas conseruere manus.

152 III 1 Insopor ecce vigil squamis crepitantibus horrens

Sibilat, et torto pectore verrit humum.
Dotis opes ubi erant ? ubi erat tibi regia coniux, 107 a

Quique maris gemini distinet Isthmos aquas? .
Illa ego, quae tibi sum nunc denique barbara facta.
100 Nunc tibi sum pauper, nunc tibi visa nocens,
Flammea subduxi medicato lumina somno,
Et tibi, quae raperes, vellera tuta dedi.

150 I left my home with you, a stranger, shrinking from no horror, no peril. Would that some one of the many dangers which we escaped had been fatal to us, and brought on us the punishment which we deserved.

Proditus est genitor, regnum patriamque reliqui,

Munus in exilio quodlibet esse tuli.
Virginitas facta est peregrini praeda latronis;

Optima cum cara matre relicta soror.
At non te fugiens sine me, germane, reliqui :

Deficit hoc uno littera nostra loco. [dextra :

Quod facere ausa mea est, non audet scribere 110 Sic ego, sed tecum, dilaceranda fui. [rem ?

Nec tamen extimui, quid enim post illa time-p.141, ix. (5)

Credere me pelago femina, tamque nocens. 140.1

Numen ubi est ? ubi di? meritas subeamus in alto,

Tu fraudis poenas, credulitatis ego.
Compressos utinam Symplegades elisissent, p.144 I. III.

Nostraque adhaererent ossibus ossa tuis,
Aut nos Scylla rapax canibus misisset edendos ! 1072

Debuit ingratis Scylla nocere viris. [sorbet, 106 3

Quaeque vomit totidem fluctus totidemque re120 Nos quoque Trinacriae supposuisset aquae! 106 a

But we returned safe. Why recount my other crimes? They were all done in your interest.

Sospes ad Haemonias victorque reverteris urbes :

Ponitur ad patrios aurea lana deos.
Quid referam Peliae natas pietate nocentes 111

Caesaque virginea membra paterna manu ?
Ut culpent alii, tibi me laudare necesse est, 152 I.

Pro quo sum toties esse coacta nocens.

130

And now you have the hardihood to send me away, and to contract another marriage. I tried to shut my eyes to what was going on, but at last our own child called my attention to it.

Ausus es...o ! justo desunt sua verba dolori... 1076,145 a

Ausus es“ Aesonia” dicere “cede domo !" 123
Iussa domo cessi, natis comitata duobus,

Et, qui me sequitur semper, amore tui.
Ut subito nostras Hymen cantatus ad aures

Venit, et accenso lampades igne micant,
Tibiaque effundit socialia carmina vobis, 104

At mihi funerea flebiliora tuba,
Pertimui, nec adhuc tantum scelus esse putabam :

Sed tamen in toto pectore frigus erat. [frequentant.
Turba ruunt, et “Hymen” clamant, “Hymenaee"

Quo propior vox haec, hoc mihi peius erat. 118

Diversi flebant servi, lacrimasque tegebant : 140 Quis vellet tanti nuntius esse mali?

p. 141, ix (2) Me quoque, quidquid erat, potius nescire juvabat:

Sed tamquam scirem, mens mea tristis erat. 152 1.6 Quum minor e pueris... lusus studioque videndi

Constitit ad geminae limina prima foris... [son "Hinc mihi, mater, abi! pompam pater” inquit“Ia

Ducit, et adiunctos aureus urguet equos.”