112

I climbed a neighbouring hill, to secure a wider view, and saw your sails disappearing. In vain I tried by calls and signs to bring you back: you had already forgotten me.

Mons fuit : apparent frutices in vertice rari :

Hinc scopulus raucis pendet adesus aquis : 112
Ascendo,—vires animus dabat,atque ita late

Aequora prospectu metior alta meo. [usa-
Inde ego-nam ventis quoque sum crudelibus 119 a

Vidi praecipiti carbasa tenta Noto.

Aut vidi, aut tamquam quae me vidisse putarem, 150 30 Frigidior glacie semianimisque fui.

124 (1) Nec languere diu patitur dolor : excitor illo,

Excitor et summa Thesea voce voco. [seu, “ Quo fugis?” exclamo, “scelerate revertere The

Flecte ratem ! numerum non habet illa suum.”
Haec ego. Quod voci deerat, plangore replebam :1071

Verbera cum verbis mixta fuere meis.
Si non audires, ut saltem cernere posses,

Iactatae late signa dedere manus.

Candidaque imposui longae velamina virgae, 106 a 40 Scilicet oblitos admonitura mei.

133

Yix. 5

115

I was left to my despair: all that I saw only brought my desolation more vividly before my eyes.

Iamque oculis ereptus eras. Tum denique flevi; 106 3
Torpuerant molles ante dolore genae.

111 Quid potius facerent, quam me mea lumina flerent, ?. 141,

Postquam desierant vela videre tua ?
Aut ego diffusis erravi sola capillis,

Qualis ab Ogygio concita Baccha deo :
Aut mare prospiciens in saxo frigida sedi,

Quamque lapis sedes, tam lapis ipsa fui.

Saepe torum repeto, qui nos acceperat ambos, 50 Sed non acceptos exhibiturus erat,

Et tua, quae possum pro te, vestigia tango,

Strataque quae membris intepuere tuis.
Incumbo, lacrimisque toro manante profusis 125

“Pressimus " exclamo “te duo, redde duos.
Venimus huc ambo: cur non discedimus ambo?

Perfide, pars nostri, lectule, maior ubi est ?" 132

112

xi. 5

What can I do? I cannot return home to a father's curse, even had I the means ; and now that you have proverit faithless I have no tie to life. Better to die than to live in constant fear.

Quid faciam ? quo sola ferar? vacat insula cultu ;P: 141,

Non hominum video, non ego facta boum.
Omne latus terrae cingit mare : navita nusquam,

Nulla per ambiguas puppis itura vias.
Finge dari comitesque mihi ventosque ratemque,

Quid sequar? Accessus terra paterna negat.
Ut rate felici pacata per aequora labar,

152 1(5)
Temperet ut ventos Aeolus, exul ero.
Non ego te, Crete centum digesta per urbes,
Aspiciam, puero cognita terra Iovi.

106 (1) At pater et tellus iusto regnata parenti

107 d Prodita sunt facto, nomina cara, meo, Quum tibi, ne victor tecto morerere recurvo,

Quae regerent passus, pro duce fila dedi: 150 Quum mihi dicebas “per ego ipsa pericula iuro,

Te fore, dum nostrum vivet uterque, meam.” 130 e Vivimus, et non sum, Theseu, tua. .. Si modo

Femina periuri fraude sepulta viri. [vivis, 111 Me quoque qua fratrem, mactasses, iinprobe, clava, ix. 4, or

Esset quam dederas morte soluta fides. D. 144, Nunc ego non tantum quae sum passura, recordor,

Sed quaecumque potest ulla relicta pati.

Occurrunt animo pereundi mille figurae : 106 (1) 80 Morsque minus poenae quam mora mortis habet.

IO

IH.

ARIADNE AT NAXOS.

The doleful Ariadne so

On the wide shore forsaken stood :
False Theseus ! whither dost thou go?

Afar false Theseus cut the flood :

But Bacchus came to her relief,
Bacchus himself's too weak to ease my grief.-COWLEY.

ARGUMENT. ARIADNE, deserted by Theseus, is found by Bacchus, and becomes his

wife.—(DE ARTE AMAT. I. 527 foll.)

Ariadne, wandering on the shore of Naxos, is lamenting the treachery of Theseus, when she is roused by the sound of cymbals and drums. Gnosis in ignotis amens errabat arenis,

Qua brevis aequoreis Dia feritur aquis. 112
Utque erat e somno tunica velata recincta,

( 100
Nuda pedem, croceas irreligata comas,
Thesea crudelem surdas clamabat ad undas,
Indigno teneras imbre rigante genas.

125 Clamabat, flebatque simul; sed utrumque decebat:

Non facta est lacrimis turpior illa suis. 111

Iamque iterum tundens mollissima pectora palmis 10 “Perfidus ille abiit, quid mihi fiet ? ” ait. 107

“ Quid mihi fiet?” ait. Sonuerunt cymbala toto

Littore, et attonita tympana pulsa manu. A merry rout appears, Bacchus and Silenus and their attendant train. Excidit illa metu, rupitque novissima verba ;

111
Nullus in exanimi corpore sanguis erat.
Ecce Mimallonides sparsis in terga capillis : 115

Ecce leves satyri, praevia turba dei :
Ebrius, ecce, senex pando Silenus asello

Vix sedet, et pressas continet ante iubas. [que,

Dum sequitur bacchas, bacchae fugiuntque petunt20 Quadrupedem ferula dum malus urguet eques, In caput aurito cecidit delapsus asello :

123 Clamarunt satyri “surge age, surge, paler.” Iam deus in curru, quem summum texerat uvis, C. 69

Tigribus adiunctis aurea lora dabat.

139,

Bacchus assuages her fears, and promises her his hand and immortality.
Et color et Theseus et vox abiere puellae :

Terque fugam petiit, terque retenta metu est.
Horruit, ut steriles agitat quas ventus aristas,

Ut levis in madida canna palude tremit.

Cui deus “ En, adsum tibi cura fidelior" inquit : 1070 30 “Pone metum ; Bacchi, Gnosias, uxor eris.

Munus habe caelum ; caelo spectabere sidus;

Saepe reget dubiam Cressa Corona ratem.”
Dixit, et e curru, ne tigres illa timeret,

Desilit; imposito cessit arena pedi,
Implicitamque sinu, neque enim pugnare valebat,

Abstulit, ut facile est omnia posse deo.

Looke, how the crowne, which Ariadne wore,
Being now placed in the firmament,
Through the bright heaven doth her beams display,
And is unto the starres an ornament,
Which round about her move in order excellent.

SPENSER, FAERIE QUEENE, vi. 10, 13.

ARGUMENT. ARIADNE, deserted by Theseus, is found by Bacchus, and pluced hy him

as a constellation in the heavens. -(FASTI, III. 461, foll.)

Bacchus has brought back from his Indian campaign a royal captive. Ariadne deems him, like Theseus, inconstant in his love, and pours forth her jealous complaints.

Iam bene periuro mutarat coniuge Bacchum, p.137 D.
Quae dedit ingrato fila legenda viro;

107 d
Sorte tori gaudens “ Quid flebam rustica ?” dixit, 111
“Utiliter nobis perfidus ille fuit.”

106 3 Interea Liber depexis crinibus Indos

115
Vicit, et Eoo dives ab orbe redit.
Inter captivas facie praestante puellas

115
Grata nimis Baccho filia regis erat.

106 3 Flebat amans coniux, spatiataque litore curvo Edidit incultis talia verba comis :

115
“En iterum, fluctus, similes audite querellas !

En iterum lacrimas accipe, arena, meas !
Dicebam, memini, 'periure et perfide Theseu !'

Ille abiit; eadem crimina Bacchus habet.
Nunc quoque 'nulla viro' clamabo 'femina P.135,

Nomine mutato causa relata mea est. [credat!"

Ιο

(1063

(IV.B.

IX. 4

Of what good was it to rescue me, only to leave me deserted once more ?
O utinam mea sors, qua primum coeperat, isset, p. 141,

Iamque ego praesenti tempore nulla forem !
Quid me desertis perituram, Liber, arenis

Servabas ? potui dedoluisse semel.
Bacche levis, leviorque tuis, quae tempora cingunt, 124 1

Frondibus, in lacrimas cognite Bacche meas,

20