Habetis, quam petistis, facultatem. Ea, quæ secuta est, hieme Germani magna cum multitudine flumen Rhenum transierunt. Hostes ad eas, quas diximus, munitiones pervenerunt. 90 Ii11, qui flumen transierant, suis auxilium non tulerunt. Ea, quæ animos effeminant, non importamus. Horum voces etiam eos, qui magnum in castris usum 95 Repente inhibuit frenos is, qui jumenta agebat. Tuum est, Servi, regnum, non eorum, qui alienis manibus pessimum facinus fecere. Quod virtute non efficitur, id12 tentatur pecunia. Quæ pater tuus dicit, ea vera sunt. 100 Qui bonus 13 est, laudatur. Quæ pulchra est, juvenes sequuntur. Quæ pulchra est, amatur. Quæ justa sunt, laudantur. 105 O quæ fontibus gaudes, necte mihi coronam. Cras amabit, qui numquam amavit; quique amavit, cras amabit. Mihi Deus obtulit parca, quod satis est, manu. Tarquinium moribundum, qui circa erant, excepere. 110 Quæ narras, mihi non placent. Maximum ornamentum amicitia tollit, qui ex ea tollit verecundiam. Quem neque gloria neque pericula excitant, frustra hortaris. 115 Qui facile credit, facile decipitur. Illo præclarissimo facto non modo, qui dolori cedunt, ad patientiam excitantur, sed etiam reges, quique hominibus imperant, erudiuntur. Faciebant hoc idem matres miserorum et parvuli liberi, 120 quorum1 utrorumque ætas laborem meum requirebat. Otium atque divitias, quæ prima mortales plerumque putant, tu contempsisti. Fortunam nemo ab inconstantia et temeritate sejunget, quæ digna certe non sunt deo. 125 Eæ fruges atque fructus, quos terra gignit, animantium causa generantur. Darius ad eum locum, quem 15 Pylas vocavit, pervenit. Ejus fines a maritimis civitatibus flumen dividit, quod appellatur Thamesis. 130 Justam gloriam, qui est fructus veræ virtutis honestissi mus, non repudio. Thebæ ipsæ, quod Bootiæ caput est, in magno tumultu erant. Cn. Pompeium, quod imperii populi Romani lumen fuit, 135 dies ille funestus exstinxit. Miror sempiternos ignes, quas stellas dicimus. Animal hoc providum, sagax, acutum, quem vocamus hominem, generatum est a supremo Deo. Insula circumfunditur mari, quem Oceanum vocatis. 140 Timoleon, id quod 16 difficilius putatur, secundam fortu nam sapienter tulit. A vobis, id quod non spero, deserar. Tu, id quod omnes boni faciunt, promissa serva. Multæ civitates a Cyro defecerunt; quæ res multorum 145 bellorum causa fuit. Cæsar equitatum omnem præmittit. Qui17, novissimum agmen insecuti, alieno loco cum Helvetiis prælium committunt 18. Quo prælio sublati, Helvetii nostros lacessunt. 150 Quibus rebus adductus Cæsar in Santones exercitum duxit. Hoc ego negotium, qui meus 19 amor in te est, conficiam. 155 Tu, quæ tua est fortitudo, adversam fortunam facillime tulisti. Qui gurges 20 aut quæ flumina lugubris 160 Quæ caret ora cruore nostro ? Quem virum aut heroa lyra celebrabo? Cujus recinet jocosa nomen imago? Qua prece virgines sanctæ Vestam fatigabunt? Cui dabit has partes Jupiter? 165 Quis campus non sepulchris impia prælia testatur ? Quis tu es ? Quid igitur vult pater tuus? Quid bellicosus Cantaber cogitat? Quid mihi consilii 21 datis? Quid tu hominis es? 170 Quid rei est? Quid hoc, Tarquini, rei est ? Quicquid habui militum, misi. Quod fuit in portu navium, Poni demersere. Romanus exercitus, quod inter Palatinum Capitolinumque collem campi est, complevit. 175 Quid salvi 23 est nobis ? Quod pulchri erat, omne sublatum est. Quid mulieris uxorem habes? In eo inerat inhumana crudelitas, nihil veri, nihil sancti, nullus deum metus, nulla religio. 180 Quod auri, quod argenti, quod ornamentorum in meis urbibus fuit, id mihi tu, C. Verres, eripuisti atque abstulisti. Num quod eloquentiæ vestigium apparet? Illa promissa raro servantur, quæ coactus quis metu 185 promisit. En quis aperit hoc ostium ? CHAPTER XVII. DOUBLE ACCUSATIVE. After Verbs which denote teaching and asking. After certain Verbs compounded with Prepositions. EXAMPLES. A. Magister puerum musicam docuit. B. Puer musicam a magistro doctus est. C. Hannibal copias Iberum trajecit. Hannibal threw his forces across the Ebro. REMARKS. a. Some few verbs, especially those which denote teaching and asking, may be3 followed by two nouns both in the accusative, one generally naming a person, the other a thing. b. When such verbs are used in the passive, the noun naming the person is commonly put in the nominative, while the noun naming the thing remains in the accusative. c. Certain verbs compounded of a verb and a preposition may be followed by two nouns in the accusative, one depending on the verb, the other on the preposition. Philosophus me docuit literas. Catilina juventutem multis modis mala facinora edocebat. Nunquam divitias deos rogavi. 5 Gaium rogavi sententiam. Pœni Romanos pacem poposcerunt. Tu frustra poscis filium Deos. Interim quotidie Cæsar Eduos frumentum, quod erant publice polliciti, flagitat. 10 Nec potentem amicum largiora flagito. Otium divos rogat in patenti prensus Ægæo. Forte meum quis te percontabitur ævum. 15 Decem talenta Thebani reposcunt Thessalos. Achæi regem auxilia orabant. Tribunus me primum sententiam rogavit. Socrates pusionem geometrica quædam interrogat. 20 Verres parentes pretium pro sepultura liberum poscebat. Servus dominum libertatem sæpe oraverat. Multa Deos orans hausi de gurgite lymphas. Illud te ad extremum et oro et hortor. Hoc te vehementer etiam atque etiam rogo. 25 Senex multa me rogavit. Hoc unum te posco. Fabius ea me ex tuis mandatis monuit. Illud me admonuisti. Eam rem nos locus admonuit. 30 Hoc te jamdudum hortor. Hoc me pater optimus insuevit. Dedocebo te istos mores. 35 Puer vitia patrem celaverat. Quid non mortalia pectora cogis, auri sacra fames? Hanc rationem me nunquam edocuisti. Eadem hæc intus edocebo Stratippoclem. Virgo motus docetur Ionicos. 40 Me nunc Thressa Chloe regit, dulces docta modos. |