REMARKS.

a. Since Latin adjectives pass through genders, they distinguish objects more clearly than English adjectives do. Hence they readily pass into nouns; that is, they stand by themselves without nouns, especially in those cases which show the gender.

b. Common adjectives are seldom used as nouns in the singular; but they frequently are in the plural, especially in the nominative and accusative, both masculine and neuter; these forms showing the gender most clearly (A and B).

c. Proper adjectives on the other hand pass readily into regular nouns; as Romanus 'a Roman'. And so do a few Common adjectives in each gender; as amicus 'friend,' vidua 'widow', sacrum 'sacred rite' (C).

d. Pronominal Adjectives (int. 36) are especially ready to be used as nouns the Possessive in the plural according to Rem. b (D); the Demonstrative in all cases of both numbers according to Rem. c (E).

e. The Demonstratives may be divided into Physical and Logical.

The Physical Demonstratives, hic, iste, ille, properly point out objects with reference to their position in space or time. They correspond with the three Persons: hic meaning this by me-the first person'; iste, 'that by you -the second person'; ille, that yonder', 'that neither by me nor by you, but by some third person' (F).

The Logical Demonstrative is points out an object, not with reference to its position in space or time, but with reference to the position of its noun in the sentence. That is, it marks an object as just spoken of, or about to be spoken of, in the sentence.·

f. In the neuter singular, adjectives may be used as nouns to name, not one thing, but the abstract idea denoted by the adjective; as justum 'justice', æquum 'fairness', multum 'much' (G).

Adjectives denoting quantity and Pronominal adjectives are especially used in this way.

g. Certain adjectives, having been commonly used with certain nouns, have come to stand alone as nouns, the nouns with which they agreed being omitted: as cani 'grey hairs', capilli being omitted; September 'September', mensis being omitted (H).

Boni1 sapientesque ex civitate pulsi sunt.

Odi malum hominem. Amo bonos, malos odi.
Disco, non multa, sed multum.

Permulta parentibus debemus.

5 Quid plura dicam? Multos castra juvant.
Multa de filio pater memorabat.

Omnibus oblata eadem potestas erat.
Omnia pro patria læti patimur.
Demetrius iis unus omnia est.

10 Fortes creantur fortibus et bonis.

Audi multa, pauca loquere.

Feci et expertus sum omnia.

Pater tuus multarum2 rerum mentionem fecit.

Tu, cupiditate regni adductus, novis rebus studebas.

15 Pater meus homo est paucorum hominum.

Mei me deseruere.

Apud me gratia meorum et preces multum possunt.
Cæsar suos a prœlio continebat.

Omnia mea mecum porto.

20 Omnia nostra nobiscum portamus.

Helvetii suis auxilium tulere.

Juvenis rex a suis appellatus est.

Octavium sui Cæsarem salutabant.

Consul vitæ necisque in suos habet potestatem.

25 Helvetii socios Romanorum3 aggressi sunt.

Dulcis est memoria amicorum.

Valde hominem diligo. Est ex meis domesticis atque

intimis familiaribus.

Iste homo ab inimicis vexatur.

30 Senex viduas divites venabatur.

Transibo ad meam vicinam.

Eutychus tuus vicinus proximus filium suum interemit. Romulus bella cum finitimis felicissime gessit.

Tu affinem tuam, filiam meam, repulisti. 35 P. Orbius, meus fere æqualis, mortuus est.

Post aliquot annos propinqui regis Tatii legatos pulsant. Sabini Romanis bellum intulerunt.

Tum Sabinæ mulieres se inter tela volantia inferebant. Omnia multitudine armatorum completa vidi. 40 Ancus sacerdotibus curam sacrorum demandavit. Lucumo superfuit patri, bonorum omnium hæres. Hostes, inopinato malo turbati, terga verterunt. Nulli mortales ad sollenne Dei convenere.

Gessi coronas ludicro quæsitas.

45 Meum factum a te probatum est.

Legatus a Delphis Romam rediit, responsumque ex scripto recitavit.

Bonus homo pacta et promissa semper servat.
Legatum peto ex testamento.

50 Promisso me ludis inani.

Regi portentum terribile visum est.

Hæc ignorat suum patrem.

Sed quid hoc? Puer hercle est. Mulier, tu apposuisti hunc.

55 Illis duobus operibus vix nova hæc magnificentia quicquam adæquavit.

Ita duo deinceps reges, ille bello, hic pace, civitatem auxerunt.

Melior tutiorque est certa pax quam sperata victoria: 60 hæc in tua, illa in deorum manu est.

Catoni postpone Socratem: hujus enim facta, illius dicta laudantur.

Tolle hanc patinam. Aufer illam offam porcinam. Mettus ille est ductor itineris hujus, Mettus idem hujus 65 machinator belli.

Vercingetorix obviam Cæsari proficiscitur. Ille oppidum Noviodunum oppugnabat.

Cur tu, Tarquini, in sede considis mea? Ille ferociter ad hæc respondit..

70 Magno illi9 Alexandro simillimus es.

Ab illis hominibus ad hanc hominum libidinem ac licentiam me abducis?

Comparantur inter se Piso et Varius. Hic1o plus venustatis, ille plus virium habet.

75 Nam gloriam, honorem, imperium bonus ignavus æque sibi exoptant; sed ille vera via nititur, hic dolis atque fallaciis contendit.

Diviconem et Dumnorigem cupido regni instigat. Hic testamento, ille proximitate nititur.

80 Acerbos inimicos amicis duleibus antepono: illi verum sæpe dicunt, hi11 nunquam.

Adventu tuo ista subsellia vacuefacta sunt.

Tu tibi istas posthac comprimito manus.

Istam unde habes vestem?

85 Mei negotii causa in ista loca missus es. Age, nunc isti 12 de hac re multa docent.

Hoc modo iste 13 sibi et saluti suæ prospicit.

De perspicua istius impudentia plurimis verbis non disputabo.

90 Apud Helvetios longe ditissimus erat Orgetorix. Is 14, regni cupiditate inductus, conjurationem nobilitatis fecit. Helvetii repentino ejus adventu commoti legatos ad eum mittunt.

Principes inter se fidem et jusjurandum dant. Ea res 95 Helvetiis per indicium enunciata est.

Servus eum motum regi nuntiabit.

Eam in thalamo sedentem inveni.

Quintus frater bono animo est in Pomponiam, et cum e nunc in Arpinatibus prædiis est.

100 Apud matrem tuam recte est, eaque nobis curæ est. Jussu Muciani Calpurnius a militibus necatur.

Julius Priscus se ipse 15 interfecit pudore magis quam necessitate.

Pompeianus miles patrem suum, dein se ipsum interfecit. 105 Uxorem meum, dein me ipsum interficiam.

Non egeo medicina; me ipse consolor.

Tarde nosmet ipsos cognoscimus.
Medici ipsi se non curant.

Nobismet ipsis nunc denique placemus.

110 Valvæ se ipsa aperuerunt.

Junius necem sibi ipse conscivit.

Omnes sibimet ipsis favent.

Multa mihi mala acciderunt mea ipsius culpa.

Multa nobis mala acciderunt nostra ipsorum culpa. 115 Post Eneam filius Ascanius regnat. Is urbem matri reliquit: novam ipse aliam sub Albano monte condidit. Pauci vel ipsius vel ulla ætate Calpurnium virtute superaverunt.

Plauti fabulæ ipsius temporibus magna in admiratione 120 habitæ sunt.

Non hercle idem sentio cum Cæsellio grammatico.
Virgo uni ex Curiatiis desponsa fuerat.

Tum alter ex his inquit.

Servius alia ipse decernit, de aliis regem consulit.

125 Unus rem ex composito orditur.

Ambo se foras ejiciunt.

Sic jubet utilitas, justi 16 prope mater et æqui.
Nec natura justo secernit iniquum.

Haud facile animus verum providet.

130 Equum postulat Hasdrubal.

Multum 17 auri amisimus.

Ibi minus certaminis erat.

Jam multum diei processerat.

Plurimum terroris intulit cædes Calpurnii.

135 Nam neque validiores opibus ullæ inter se civitates gentesque contulerunt arma, neque his ipsis tantum unquam virium aut roboris fuit.

Jam aliquantum spații ex eo loco aufugerat.

Quantum temporis amittimus.

140 Is tribus arietibus aliquantum muri discussit.

Cornelio minus copiarum datum.

Nostri casus plus honoris habuerunt quam laboris.

Albano non plus animi erat quam fidei.

Senex animum agebat octogesimum. Ad id ætatis op

145 tima valetudine usus erat.