Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

It is of Dactylic Hexameters and Pentameters, or Elegiac Couplets, as they are called, that the following extracts are composed.

k. A Hexameter verse is scanned thus:

[blocks in formation]

From which scale it appears that each of the first four feet may be either a dactyl or a spondee, while the fifth must be a dactyl, and the sixth must be a spondee; as Dic ǎge frigori|būs qua|rē novus | incipit | ānnūs | Tūm blan di sō lēs, īgnōtăque | prōdit hi|rūndō | Et modo formā tīs ămicitur | frondibus | ārbōs |

The last syllable of a verse, whether Hexameter or Pentameter, is reckoned long by position.

7. A Pentameter verse is scanned thus

[blocks in formation]

From which it appears that the Pentameter is divided into two halves; the first consisting of two feet, either dactyls or spondees, and a long syllable, which must end a word; the second of two dactyls, and a long syllable. These two long syllables, or half-feet, make up the fifth foot of the Pentameter: as

Qui melius per | ver || incipiendus e|rat ||

Hæc anni novi | tas || jure vo|canda fuit ||

m. In scanning a verse, when one word ends with a vowel or

with a vowel before m, and the next word begins with a vowel or h, the final vowel, or the final vowel with m, is said to suffer Elision: that is, it is cut off, or not counted in the verse: as

Mōnstr(um) hōr rēnd(um), in | fōrm(e), in gēns, cuī | lūmen ǎdēmptum |

A monster awful, hideous, vast, of eye bereft.

n. A Hexameter, to flow easily, must have a Cœsura: a cæsura, or cutting', being the term used to signify that a foot is cut or divided, between two words. Cesuras are counted by half-feet; one long syllable, or two short syllables, making a half-foot.

The Hexameter may have several Cesuras, but the Rule is

The Hexameter must have a Cesura at the Fifth halffoot as

Et modo formatis amicitur frondibus arbos.

And should have one at the Seventh half-foot: as

Dic age, frigoribus quare novus incipit annus.

5

10

Spring.

Dic age, frigoribus quare novus incipit annus,
Qui melius per ver incipiendus erat?

Omnia tunc florent; tunc est nova temporis ætas ;
Et nova de gravido palmite gemma tumet :

Et modo formatis amicitur frondibus arbos:
Prodit et in summum seminis herba solum.
Et tepidum volucres concentibus aera mulcent;
Ludit et in pratis luxuriatque pecus.

Tum blandi soles; ignotaque prodit hirundo,
Et luteum celsa sub trabe fingit opus.
Tum patitur cultus ager, et renovatur aratro ;
Hæc anni novitas jure vocanda fuit.

Romulus and Remus.

Ilia Vestalis cœlestia semina partu Ediderat, patruo regna tenente suo1. 15. Is jubet auferri parvos, et in amne necari. Quid facis? ex istis2 Romulus alter erit. Jussa recusantes peragunt lacrymosa ministri : Flent tamen, et geminos in loca jussa ferunt. Albula, quem Tiberim mersus Tiberinus in unda Reddidit, hibernis forte tumebat aquis.

20

Hic, ubi nunc fora sunt, lintres errare videres,

Quaque jacent valles, Maxime Circe, tuæ.
Huc ubi venerunt (neque enim procedere possunt
Longius), ex illis unus, an alter ait;

25 At quam sunt similes! at quam formosus uterque!
Plus tamen ex illis iste vigoris habet.
Si genus arguitur vultu, ni fallit imago,
Nescio quem vobis suspicor esse deum.
At si quis vestræ deus esset originis auctor,
In tam præcipiti tempore ferret opem.
Ferret opem certe, si non ope mater egeret,

30

Quæ facta est uno mater et orba die.
Nata simul, peritura simul, simul ite sub undas
Corpora. Desierat; deposuitque sinu.
35 Vagierunt clamore pari; sentire putares:
Hi redeunt udis in sua tecta genis.

40

Sustinet impositos summa cavus alveus unda :
Heu quantum fati parva tabella vehit!
Alveus in limo, silvis appulsus opacis,

Paullatim fluvio deficiente sedet.

Venit ad expositos (mirum!) lupa feta gemellos :
Quis credat pueris non nocuisse feram ?
Constitit, et cauda teneris blanditur alumnis,
Et fingit lingua corpora bina sua.

45 Marte satos scires; timor abfuit: ubera ducunt, Nec sibi promissi lactis aluntur ope.

50

4

Non ego te, tantæ nutrix Larentia gentis,
Nec taceam vestras, Faustule pauper, opes.
Martia ter senos proles adoleverat annos;
Et suberat flavæ jam nova barba comæ.

60

Omnibus agricolis armentorumque magistris

Iliadæ fratres jura petita dabant.

Sæpe domum veniunt prædonum sanguine læti,
Et redigunt actos in sua rura boves.

55 Ut genus audierunt; animos pater editus auget,
Et pudet in paucis nomen habere casis.
Romuleoque cadit trajectus Amulius ense:
Regnaque longævo restituuntur avo.
Jam luerat pœnas frater Numitoris, et omne
Pastorum gemino sub duce vulgus erat.
Contrahere agrestes et monia ponere utrique
Convenit. Ambigitur moenia ponat uter.
Nil opus est, dixit, certamine, Romulus, ullo :
Magna fides avium est: experiamur aves.
65 Res placet: alter adit nemorosi saxa Palati ;
Alter Aventinum mane cacumen init.

70

Sex Remus, hic volucres bis sex videt ordine: pacto
Statur, et arbitrium Romulus urbis habet.

Apta dies legitur, qua mœnia signet aratro :
Sacra Palis suberant: inde movetur opus.
Fossa fit ad solidum; fruges jaciuntur in ima,
Et de vicino terra petita solo.

Fossa repletur humo, plenæque imponitur ara;
Et novus accenso fungitur igne focus.

75 Inde premens stivam designat moenia sulco:
Alba jugum niveo cum bove vacca tulit.
Vox fuit hæc regis: Condenti, Jupiter, urbem,
Et genitor Mavors, Vestaque mater ades:
Quosque pium est adhibere deos, advertite cuncti :
Auspicibus vobis hoc mihi surgat opus.

80

Longa sit huic ætas dominæque potentia terræ ;
Sitque sub hac oriens occiduusque dies.
Ille precabatur. Tonitru dedit omina lævo
Jupiter, et lævo fulmina missa polo.

S5 Augurio læti jaciunt fundamina cives;

90

Et novus exiguo tempore murus erat.

Hoc Celer urget opus, quem Romulus ipse vocarat ;
Sintque, Celer, curæ, dixerat, ista tuæ.

Neve quis aut muros, aut factam vomere fossam
Transeat: audentem talia dede neci.

Quod Remus ignorans, humiles contemnere muros Cœpit, et, His populus, dicere, tutus erit? Nec mora, transiluit. Rutro Celer occupat ausum : Ille premit duram sanguinolentus humum. 95 Hæc ubi rex didicit, lacrymas introrsus obortas Devorat, et clausum pectore vulnus habet. Flere palam non vult, exemplaque fortia servat: Sicque meos muros transeat hostis, ait.

100

Dat tamen exsequias: nec jam suspendere fletum
Sustinet; et pietas dissimulata patet.

Osculaque applicuit posito suprema feretro :

Atque ait, Invito frater ademte, vale.

« ZurückWeiter »