Metuebam ne ires. Metuebam ut ires. Ornamenta metuo ut possim recipere. Senatus consensit 23 ut bellum cum Latinis fieret. 225 Galba militibus persuasit ut abirent. Galba militibus nihil prædæ esse persuaserat. Neque tu is es qui quid sis nescias. 235 Erant qui in illa re erravissent. Inventi autem multi sunt, qui non modo pecuniam sed vitam etiam profundere pro patria parati essent. Quis est qui nesciat philosophum errare? Athenienses ii non fuerunt ut minis tyranni terrerentur. 240 Inveniuntur enim qui hoc non probent. Non videris dignus qui liber sis. Livianæ fabulæ non satis dignæ quæ iterum legantur. Ferocior oratio visa est quam quæ habenda apud regem 245 esset. Infirmior sum quam ut tantos labores sustineam. Reliquum est ut officiis certemus inter nos. 250 Non habeo unde pro vectura solvam. Nihil habeo quod ad te scribam. Habes quod agas et quo te delectes. His navibus amissis, reliqui neque quo se reciperent neque 255 quemadmodum oppida defenderent habebant. Non enim naves erant quibus milites reportari possent. Tamen facere non possum quin quotidie literas ad te 260 Vix me contineo quin involem in capillum. Quid obstat quominus hoc faciamus. Non dubito quin gaudeas. Non dubitavi quin gauderes. Nihil me unquam deterrebit quominus legibus virtutis 265 paream. Milites ægre retenti sunt quin oppidum irrumperent. Nunquam accedo quin abs te abeam doctior. Dies fere nullus est quin hic Sabrius domum meam ventitet. 270 Prorsus nihil abest quin sim miserrimus. Inde certamine orto, nisi in tribunal legatorum Ismenias profugisset, haud multum abfuit quin ab exsulibus interficeretur. Tantum abest ut nostra miremur, ut nobis ipse non satis275 faciat Demosthenes. Non hercle dubito quin tibi ingenio nemo præstet. Dubitari non potest quin legibus virtutis parere debeamus. Vix ulla gens fuit quin Romam legatos mitteret qui 280 Romanis victoriam gratularentur. Non est dubium quin totius Galliæ plurimum Helvetii possint. Qui sunt qui audeant in provincia contra fortunas Prætoris judicare? 285 Nemo erat quin hoc se audisse liquido diceret", Nemo erat qui nesciret decumas esse Prætoris: nemo, qui non audisset ita Apronium dictitasse. Stat per Lepidum quominus malis premar. Stetit per Lepidum quominus malis premerer. 290 Germani non recusant, si lacessantur, quin armis contendant. Quis est quin rideat aliquando? Nemo fuit quin malis meis irrideret. Quid petis? Quid fecisti? 295 Rogo te quid petas, quid feceris 28. Rogavi te heri quid peteres, quid fecisses. Quid facies? quid faciendum est ? Rogo quid facturus sis, quid faciendum sit. Rogavi quid facturus esses, quid faciendum esset. 300 Nescio quid facias. Nesciebam quid faceres. XXIII.] INDIRECT. QUESTION AND STATEMENT. 155 Sed tamen, si quid in mentem venit, velim scribas et ipse quid sis acturus. Dixisti mihi quid fecisses. Nescio quid scripserim. 305 Nescio quid heri scripserim 29. Nemo scit quantis malis pressus sim. Nemo scit quantis Capuæ malis pressus sim 29. Nescio quando sim moriturus. Scripsi quid acturus essem. 310 Cæsar equites præmittit qui videant quas in partes hostes iter faciant. Cæsar ab iis quæsivit quæ civitates quantæque in armis essent, et quid in bello possent. Tu es optimus testis quid mihi populus Romanus debeat. 315 Incertum est quid quæque nox aut dies ferat. Numitor ut nepotes geniti essent ostendit. Vides ut alta stet nive candidum Soracte. Miror cur me accuses. Cæsar quæsivit cur aut de sua virtute aut de ipsius dili320 gentia desperarent. Responderem, si quemadmodum parati essemus scirem. Cupido incessit animos juvenum sciscitandi ad quem 325 Quid sit futurum cras fuge quærere. Rogavi quid facere debuissem. Puer, quem amo, ægrotat. Mulier nuntiat puerum, quem amem 30 ægrotare. Mulier nuntiavit puerum, quem amarem, ægrotare. 330 Puella, quam Romam misisti, mortua est. Servus puellam, quam Romam miseris, mortuam esse nuntiat. Servus puellam, quam misisses Romam, esse mortuam nuntiavit. 335 Si scripsero, frater rescribet. Frater pollicetur se, si scripserim, rescripturum. Frater pollicitus est se, si scripsissem, rescripturum. Non dubito quin, si scripserim, frater rescripturus sit. Non dubitabam quin, si scripsissem, frater rescripturus 340 esset. Is, qui murum ascenderit, coronam auream accipiet. Imperator edicit ut is, qui murum ascenderit, coronam auream accipiat. Imperator edixit ut is, qui murum ascendisset, coronam 345 auream acciperet. Hæc sunt, inquit, quæ a te postulo. Cæsar dicit hæc esse quæ ab eo postulet. Cæsar dixit hæc esse quæ ab eo postularet. Galba per exploratores certior factus est montes, qui im350 penderent, a maxima multitudine teneri. Veneti Romanos neque ullam facultatem habere navium, neque eorum locorum ubi bellum gesturi essent, vada, portus, insulas novisse perspiciebant. Negant se in eas partes venire audere quas Cæsar possi355 deret. Reperiebat Belgas ibi consedisse, Gallosque, qui ea loca incolerent, expulisse. 31 Remi legatos miserunt qui dicerent omnes Belgas in armis esse, Germanosque, qui cis Rhenum incolunt 31, sese 360 cum his conjunxisse. Plerique novas sibi ex loco religiones fingunt, Cottæque et Titurii calamitatem, qui in eodem occiderint 32 castello, ante oculos ponunt. Tum ipse homo innocens, qui illam suspicionem levare 365 atque ab se removere cuperet, recuperatores dicit se de cohorte sua daturum. Interim quotidie Cæsar Æduos frumentum, quod essent publice polliciti, flagitare. Eo postquam Cæsar pervenit, obsides, arma, servos, qui 370 ad eos perfugissent, poposcit. Puer currit adeo celeriter ut sudet 33. Verres Siciliam ita vexavit et perdidit ut restitui in antiquum statum nullo modo possit. Puer currebat adeo celeriter ut sudaret. 375 Puer cucurrit ut esuriret 34. Adeo subita ea res fuit ut prius Anienem transirent hostes quam obviam ire ac prohibere exercitus Romanus posset. Quorundam animalium ea est humilitas ut cibum terrestrem rostris facile contingant. 380 Tanta hujus belli ad barbaros opinio perlata est, uti ab iis nationibus, quæ trans Rhenum incolerent, legati ad Cæsarem mitterentur. Galli in eam se consuetudinem adduxerunt ut locis frigidissimis neque vestitus præter pelles habeant quicquam 385 et laventur in fluminibus. Sol efficit ut omnia floreant. Res eo redierat ut malis premerer. Forte evenit ut agrestes Romani ex Albano agro prædam agerent. 390 Fadem nocte accidit ut esset luna plena. Huic contigit ut patriam in libertatem vindicaret. Est ut viro vir latius ordinet arbusta sulcis, Si est ut dicat velle se uxorem, redde. Sin est ut velis manere illam apud te, dos hic omnis maneat. 395 Inde fit ut nihil tibi respondeam. Inde factum est ut nihil tibi responderem. Quî fit ut mihi irrideas? Non possunt multi rem amittere ut non plures secum in eandem calamitatem trahant. 400 Rex adeo sævus erat ut filio suo non temperaret. Mos est hominum ut nolint eundem pluribus rebus excellere. Quorum hæc est conditio, uti omnibus in vita commodis una cum iis fruantur, quorum se amicitiæ dederint. 405 Lupa infantibus adeo mitis præbuit mammas ut eam lambentem pueros magister regii pecoris invenerit 33. Nam singulas naves nostri consectati expugnaverunt ut perpaucæ ex omni numero ad terram pervenerint. Ædui, quum se suaque defendere non possent 35, legatos 410 ad Cæsarem miserunt rogatum auxilium. Quæ quum ita sint, proficiscar. Itaque cum intelligeret omnes fere Gallos ad bellum excitari, distribuendum exercitum putavit. Homo nobilis, qui a suis amari vellet, ferebat graviter 415 illam sibi ab isto provinciam dari. Cativolcus omnibus precibus detestatus Ambiorigem, qui ejus consilii auctor fuisset, taxo se exanimavit. Eneas, quum moenibus bellum propulsare posset, in aciem copias eduxit. 420 Unde quum pigritia militandi oriretur, nulla tamen ab |