1027 et sq9:

πώς δ' ουχί ; τί γαρ σε πέφευγ,5V. 3. Vulgo male Rav. αν χρεών όσα χρή σόφον άνδρα και τι δ' ού εστί V.4. Vulgo τον γε σόφη δόκισυ φρονείς, όπoσ' έστι χρεων μον.

At

γε est τε: Mox τον est δόκιμον τέ σοφη φρενί και ex emendatione vocis, rogípwπόριμον έν

Dein év excidit ob oy: mox MS. γε τόλμη.

ye. De gesic posito. cf. Pac. 388.

.

ubi Fl. Chr. έν γε τώδε. Hermann. de Metr. 418. ed. 2. aliter hæc constituit.

}

τις ουκ αν έπαινέσει- In Αld. πεπαύσει ποτ' ών. Silet εν άνδρα τοιούτον, όσ- Brunck. qui edidit παύσει. τις πόλλ' ανατλας έσωσεν την ιεραν πόλιν, χ' ος ουχί πεπαύσεται

ζηλωτός άπασιν ων ; 1127 et sqq. cap. Ita Kust. e Schol.

. 1159 et sqq. αντιστρ.) 1905 et sqq. στρ. ? Ita Bentl. qui legit εμβάλλετον cum Αld.

. 1311 et sqq. αντιστρ. 5 et ουδέν cum Suid. 1329 et sqq. Inter hæc sunt sex systemata, sic legenda. ΤΡ. δεύρ' ώ γύναι, εις άγρον, ΧΟ. oικήσετε γήν καλώς: όπως μετ' εμού καλή

ου πράγματ’ έχοντες άλλ' καλώς κατακείσει:

ή συκολογούντες: Υμην Υμέναι' ώ.

“Υμην Υμέναι' ω.

20 ΧΟ. ώ τρίς μάκαρ ως δικαί- 5 φήσεις δ' όταν αισθάνη ως τάγαθα νύν έχεις

του μεν μέγα και παχύ, ευνης υμεναίου τ',

της δ' ηδυ το σύκον, Τμήν Υμέναι ώ.

“Υμην Υμέναι' ώ
αλλ' αράμνοι φέρω-

οινόν τε πίης πόλυν,
μεν οι προτεταγμένοι 10 πλακούντα τ’ έδει «σθένει
τον νυμφίον ανδρεσ-

τρυγήσομεν αυτοί.»
Υμην Υμέναι' ώ

“Τμήν Υμέναι' ώ. ΤΡ. ω χαίρετε' ΧΟ. χαίρετ' άνδρ

ος δ' ήν ξυνέπησθε νωΤΡ. τί δράσομεν αυτοί; 15

“Τμήν Υμέναι' ω. Ad hunc locum emendandum utilissimus est Cod. Rav. qui solus servavit vv. 13. et 14. alio licet in loco : sedem quoque suam 15. et 27. in edd. non habent: quorum uterque est bis repetitus; male ; quod patet e Scliol. 'Εν τισιν ου φέρεται δύο τα μέτρα. Ιn v. 7. erui ευνης υμεναιου τ' ex Υμην Υμεναι· ω: quod epiplionema semel

' ' w: tantum dici debet ad finen singularis Systematis. 1. 10. προτετα

VOL. XVIII. CI. Jι. ΝΟ. ΧΧΧVΙ. Ο Α

25 τι σοι

γμένοι Bentl. et Dawes. ν. 14. Rav. άνδρες καν ξυνέπεσθέ μοι. Inconcinne. v. 17. Inepte yoū. Reposui ynu. Rem depingit Comicus eandem atque Sophocles per'Αρώσιμοι γαρ εισι χατέρων γύαι in Αnt. 576. Ipse Noster Usurpat γήδιον similiter in Ρac. 570. Ωστ’ έγωγή ήδη 'πιθυμώ καυτός ελθείν εις άγρον, Και τριαινούν τη δικέλλη διά χρόνου το γήδιον: qua sunt sensu duplici: unde corrigas Pac. 712. *Ω φιλτάτη δεύρ έλθε και δός μοι κύσαι. Αρ' αν βλαβήναι διά χρόνου

* δοκώ, Ω δέσποθ’ Ερμή της Οπώρας κατελάσας. Αt κατελάσας postulat casum quartum. Cf. Eccl. 1082. Ποτέρας πρότερος ούν κατελάσας. lege Ω δέσποτα, θερμής γήν οπώρας κατελάσας. Usurpatur δέσποτα sine 'Epueñ in Pac. 378. Meam conjecturam fortasse confirmat Elian. Epist. vi. ipse emendandus: Της Οπώρας ουν καταγελάσας τι αδικώ ; ubi Kuster ad Eccl. 1074. legit κατελάσας : at legere poterat γην κατελάσας. V. 18.

Ludit in πράγματα: et mox in μέγα και παχύ. Cf. Lys. 23. Το πράγμα; πηλικόν τι; Μέγα: Μών και παχύ; Ach. 788. "Εξει μεγάλαν τε και παχείαν κηρύθρας Eccl. 1048. Μεγάλην αποδώσω και παχειάν σου χάριν. Ρac. 926. υ παχεία και μεγάλη : narn ύς sicut χοίρος in duplici sensu accipitur. V. 21. Vulgatum εσθίης hic jocum corrumpit: dedi αισθάνη. Cf. Longi III. p. 8). μαθούσα ενεργείν δυνάμενον. Εtenim Chorus dum eloquitur του μεν μέγα και παχύ et οίνον τε πίης πόλυν oculos ad feminam convertit: ad Trygeum, dum verba της ηδυ το σύκον et πλακούντα τ’ έδει. eloquitur. Mulieres enim sunt bibaces : et placenta cibus éyaptiκός. V. 26. Ex εδείσθε erui έδει σθένει. Ηic σθένει tuetur dictum ijlud χρήματα κάν βία in Vesp. 124 1. bene expositum in Classical Journal, No. XXXI. p. 39.

Scribebam Etona Kalend. Mart. A.S. MDCCCXVII.

.

PORSONI NOTE INEDITE IN APOLL. RHO

DIUM, ED. BRUNCK.

In Bibliotheca publica Cantabrigiæ editionis Florentinæ exemplar vidi, cujus margini sequentes varias lectiones adleverat manus ignota, ex manuscripto codice proculdubio haustas. Ι. 1. in margine notatur πα

51. πολυληθου. λαιγενεών, quod quid sit nescio.

52. Εύρυτος. 7. εννεσίησι.

54. Αιολίδης.

60. σφοδρα pro σφ. 50. Χαλκηδονιοίο

346. ός γε.

210. κρυ.

115. Φιλιας.

1134, αρωγή. 179. In Catalogo qui poema 1165. Ρυδακίτας. præcedit recensetur Euphemi 1902. αμφίγυοι.

ter Ampbiona et Erginum. 1248. μεγάλ' έστενε. 214. ανεβρέψατο.

1957. πάμπρ. 219. έρυμνάς.

1967. άπαστον. 225. εοίς.

1300. θρηΐκιοι. 313. φθάσθαι.

1933. ήκεν. 302. καταβλώσκοντες.

1959. Λάβρον. 341. νέον.

ΙΙ. 17. Ει δ' αύ. 3:56. ευκρίνοντας.

35. παπτήναντες. 371. περιβάλλετο.

120. μέσσον. 383. ταράσσον.

148. πυγμαχίην.

181. οπίζεται.
396. μέσης (sic).
402. οπλίζοντες.

244. άλλων.
403. νηον pro βωμόν.

246. ατροπίησιν. 409. παρέσχ.

254. ευθύς. 432. σφάξαντο.

261. εσσεται. 441. άγοντας.

262. αλαλκέμεναι. 467. ουδέν.

268. Και πρ. 469. ακράατον.

375. έχοντες. 472. και επισχόμενον (sic).

382. Κάλλιμα. 494. κατερήτυθεν.

382. (in hac ed.) Τα π. 313. πλήξαντος.

992. Νήσου. 515. αοιδής.

395. Σαπειρες (sic). 517. χέοντο.

479. 531. Ηρακλείος.

494. ανυμένοιο. 548.

505. Μυρτώϊον. 551. Τριτωνίδος.

548. επ' ευξείνοιο. 874. επανδρώση.

556. αναγή. 918. θαρσύτεροι.

575. έλεν φόβος. 934. νυκτός pro νηός.

585. υπ. 1025. τε

636. δείξεχ' εταίρων. ed. Fl. sed χείρας MS. 673. πολυπήμον» 1982. λέχος (sic).

796. . 1106. αγόρευσεν.

798. Τυνδαρίδην. 1132. αποστρέψαι εωργο. 862. κατήμυσαν.

92

357. όσσ’ αγόρευες. 925. αμφεπένοντο.

367. έμή μαντεί. 1027. θοάσσων.

369. έπεσθαι. 1029. Θεμιστάων ni fallor. 590. έντoσε. 1125. έμμενίειν.

673. όλον. 1131. οικτείρ.

712. μελικρατα. (sic) 441. πάρει. 442. Γη- 714. παύσειεν. θήσεις.

766,7. αήτας Πάντας.

810. θυμηδέα. ΙΙ. 163. ερεύθεται.

1178. 184. εεργομένοισι.

1385. μεταχρονίην. 276. υπό.

1988. ανέπλησαν. 287. φλογί.

1402. Fr, 488. ετετραπόμεσθα.

1429. ροιαί. 542. έν.

1538. πόρους. 543. ώκα.

1552. γαίης. 615. άμφαδόν.

Ω πέπoν. 651. τηυσίην.

J. 1981. citat Εtymol. Μ.

p. '707. περικάββαλεν

663. 15. 808. ανεχεύετο.

ΙΙΙ. 831. έψηχε Ιdem. p. 171.

20. 831. Aυσταλέας.

I. 1213. laudat Tzetzes ad Ly870 δοιοί.

cophron. 480. vide omnino Ruhn913. απονόσφιν.

ken. Epist. Crit. 11. p. 203. 968. Εελδόμενοι.

II. 705. laudat idem 208. ubi 973. περιπεπτηυΐαν.

est"Οπποτε πετραίη υπό δειράδι vide 97

Ruhnken. 1. c. ρες ουδ' ότε πάτρη ένι ή 908. recte ηυλίζετο ex Etymoνεετάεσκον.

logo p. 82, 28. Vir doctus Misc. 1068. απ' οφθαλμών.

Observ. II. p. 120. Ruhnkenius 1121 άλλον.

Ep. Crit. p. 210.

. 125 1. ευα.

I. 826. laudat Etymologus p.

147. 30. ubi male χιονώδη. epitheΙV. 111. "Αγχαυνον.

ton idem Thraciæ dedit Euripi118. πέλεν βωμοίο.

des Hec. 79. 156. νόον.

741. νίσσετο et μετ' ίχνια utrum196. Γαίης αυτών θ' ύμείων επαρ- que confirmat Εtymologus p. 68. ωγών.

40. 352. αίψα δε νόσφιν.

211. lege ixés Orv ex Etymologo

826. μ.

.

mer.

p. 411. 5. qui et particulam I. 769. og Schol. ad Theocrit. omittit.

1. 124. ed. Rom. ΙΙ. 995. Θεμισκυρείαι legerat II. 99. Cryúvvous Eustath. p. Taylorus Lect. Lysiac. p. 687. 344. 17. ut habet Etymologus p.445.31. 942. laudat Eustathius p. 362. I. 64. citat Eustathius ad Ho- 31. 248.

1112. 35. A. p. 101.

I. 642. Etymol. p. 33. 26. ubi IV.477. Téleve schol. Sophocl. rectius 'Ayyenins. Electr. 447.

IV. 1707. lege Menantelous ex Ι. 708."Οπποτε πετραίη υπό δει- Etymol. p. 142. 92. pád. Tzetz.

I. 551. 721. 'Itwviôr primam IV.974. xanaúgora MS. apud corripit in inscriptione apud Dorv. ad Chariton. p. 45.

Pausaniam Attic. 13. p. 31. I. 96. vide Pausan. p. 4. IV. 539. Sed totum locum II. 606. f. iwerrat Brunckius. citavit Quirinus e Cluverii SiciIV.518. Etymol. p. 312.34. liæ 11. 16. p. 427.

ON THE

GREEK SAPPHIC ODE,

of Sir William Browne's Institution.

Amidst the improvements in classical literature which the labor of modern scholars has produced, we may fairly reckon the more correct composition of the Greek Sapphic Ode in the University of Cambridge.

Whoever in this view will take the trouble to examine Mr. Hall's prize poem for the present year, Clas. Journ. xxxv. p. 193...195, will find the structure and prosody accurately done on a model perhaps only too severe and restricted.

i. At the beginning of the first, second, or third verse of the stanza, no word, sive encliticu, sive que sententiam inchoare nequeat, is in that ode admitted.