tavii 19. Virgilii 26.

ftris, Octavi venerande. Igitur fcriptum fuiffe Culicem probabile eft, cum Octavius aliquo in nomine coepit effe: circa id temporis, quo donatus a Julio Caefare militaribus donis, eum in Hispanienfia caftra fecutus eft, anno U. C. circiter 709. OcQuod quis credat? Virgilium ab illa Culicis exilitate ita repente convaluiffe ; ut anno poft tertio quartove Bucolica fcribere tam aequabili et vivido et puro nitore inceperit. His adducor ut putem, infulfum illum Culicem, quem habemus prae manibus, ab inepto aliquo pofteriorum aetatum scriptore fictum effe: qui cum apud veteres laudari paffim videret juvenilem Maronis Culicem; amiffum illum vitio temporum reftituere per ludum aut per fummam audaciam voluerit, quomodo deinceps a leviffimis fcriptoribus multa malitiofe conficta funt, ut Cornelii Galli elegiae, et nuper Petronii fragmentum.

Idem efto de Ciri judicium, quam Ovidii tempore pofteriorem effe indicat Scyllae, patris et patriae ruinam meditantis, cum nutrice colloquium; locus omnino exaratus ad fimilitudinem illius colloquii, quod habet Myrrha patris amore infaniens, cum nutrice item fua, Metam. 1. 9. Nec abftinet Scyllae nutrix ab exemplo ipfius Myrrhae proferendo: ut plane exiftimem fictorem illum Virgilianae Ciris, ad Myrrham Ovidianam inter fcribendum

oculos

oculos intendiffe. Non eft igitur audiendus Scaliger, cum Cirim illam ipfam ultimum effe ftatuit opus Virgilii, etiam Aeneide pofterius: quanquam enim fufum eft feliciore vena, quam Culex; tamen jacent in eo multa, multa horrent, nitent quam pauciffima: nec a Virgilio fenefcente, et aequo rerum fuarum aeftimatore fcribi tantillo in poëmatio potuit: accipe dona meo multum vigilata labore, nec Virgilium juvenem, et Bucolica, Georgica, Aeneida meditantem, tantum rei poëticae jam tum ceperat taedium, ut in hoc tam levi opere definere non dubitaret: in quo jure meas utinam requiefcere Mufas, et leviter blandum liceat deponere morem. Nec juvenis itaque, nec fenex Virgilius Cirim fcripfit.

Annus U. C. 699. Augufti 9. Virgilii 16.
CN. POMPEIUS MAGNUS 2.

M. LICINIUS CRASSUS 2.

V

Irilem togam fumpfiffe dicitur Virgilius apud Pfeudo-Donatum, anno aetatis 17. iifdem illis Confulibus, quibus natus erat. Idipfum agnofcit Scaliger, fed minus confiderate. Neque enim ab Idibus Octobribus primi Pompeiani Confulatus, ad Idus Octobres fecundi, completos annos reperio plures quam quindecim. Si ergo Virgilius toga virili donatus eft Pompeio et Craffo fecundum Coff, id anno Virgilii aut decimo quinto

completo, aut decimo fexto ineunte contigit. Sin ad ufque decimum feptimum ineuntem recedendum est: annus is fuit U. C. 700. Confules, L. Domitius Aenobarbus, et Ap. Claudius Pulcher. Si denique decimus feptimus completus requiritur: annus fuit U. C. 701. Confules, Cn. Domitius Calvinus, et M. Valerius Meffala; quem annum confignat his verbis Hieronymus in Eufebio: Virgilius fumpta toga Mediolanum tranfgreditur.

Et vero, etfi Romano jure pueritia anno 17. finiretur, tumque fumeretur toga pura feu virilis: tamen pro arbitrio tempus illud aliquando immutatum reperimus. Auguftus ex Suetonio togam fumpfit anno 16. Caligula ex eodem, anno 20. M. Antoninus philofophus ex Julio Capitolino, an

no 15.

Annus U. C. 708. Augusti 18. Virgilii 25.
C. JULIUS CAESAR 3.

M. AEMILIUS LEPIDUS I.

Ulius Caefar menfe Octobri quater triumphat,

de Gallia, de Afia, de Aegypto, de Africa. Octavius, fororis ejus nepos, militaribus donis triumpho Caefaris Africano donatus eft, quanquam expers belli propter aetatem. Suetonius in Augufto, 8.

Annus

Annus U. C. 709. Augufti 19. Virgilii 26.
C. JULIUS CAESAR 4. folus

C

Aefar proficifcitur in Hifpanias adverfus Pom

peii magni liberos. Octavius vixdum firmus a gravi valetudine, per infeftas hoftibus vias, pauciffimis comitibus, naufragio etiam facto, avunculum fubfecutus magnopere demeruit. Suetonius ibid. Caefar redux fub initium Octobris triumphat quintum de Hifpaniis.

Annus U. C. 710. Augufti 20. Virgilii 27.
C. JULIUS CAESAR 5.

M. ANTONIUS.

Aefar expeditionem destinans in Parthos, Oc

CA

tavium praemittit Apolloniam. Ibi ille, dum ftudiis vacat, audit Caefarem in fenatu occifum effe Idibus Martiis, fe ab eo in nomen et familiam adoptatum. Romam redit: fed adverfante M. Antonio Confule, adjungit fe optimatibus, quos ei infenfos fciebat.

Annus U. C. 711. Augufti 21. Virgilii 28.
C. VIBIUS PANSA.

A. HIRTIUS.

Ο

Ctavius mittitur cum Confulibus adverfus M.

Antonium, qui Decimum Brutum Mutinae obfeffum tenebat. Solvitur obfidio: Confules tamen bello pereunt. Fit agrorum aliqua inter milites divifio per Decemviros, in quibus erat Cicero.

Octavius

Octavius armata manu Romam ingreffus, Confulatum, mortuo Panfa tunc vacuum, ab invito fenatu extorquet 14. Kal. Septemb. feu 19. Augufti, ante annum aetatis vigefimum expletum. Inito confulatu ftatim in nomen et bona Caefaris lege tranfiit, vocatufque eft deinceps ab omnibus, Dione tefte 1. 46. C. JULIUS CAESAR OCTAVIANUS. Paulo poft, nempe 27. Novembris, ipfe ac M. Antonius et M. Aemilius Lepidus, triumviros fe reipublicae conftituendae in quinquennium renunciant, magiftratus abfque fenatus et populi confilio defignant in idem tempus, profcriptionem inimicorum fuorum indicunt, qua Cicero 7. Decembris occifus eft.

Hinc erroris arguuntur, qui volunt Eclogam Virgilii fextam Romae auditam a Cicerone fuiffe in theatro, cum a Cytheride mima cantaretur; eumdemque Romanae eloquentiae principem, ad fuam et novi poëtae laudem exclamaffe: magnae Spes altera Romae: quae verba deinceps Virgilius in Aeneida retulerit. Tum enim, cum Cicero occifus eft, Eclogas fcribere nondum Virgilius coeperat: necdum venerat Romam: fed adhuc, aut Me-diolani, aut in rure fuo verfabatur, ut mox deinde oftendemus.

Annus