Ovid: Tristia Book III.Clarendon Press, 1893 - 77 Seiten |
Andere Ausgaben - Alle anzeigen
Beliebte Passagen
Seite 15 - En ego, cum caream patria vobisque domoque, Raptaque sint, adimi quae potuere mihi, Ingenio tamen ipse meo comitorque fruorque: Caesar in hoc potuit iuris habere nihil.
Seite 3 - ... ducor ad intonsi Candida templa dei, signa peregrinis ubi sunt alterna columnis, Belides et stricto barbarus ense pater, quaeque viri docto veteres cepere novique pectore, lecturis inspicienda patent.
Seite 24 - Cerealibus obruta sulcis, exit et expandit molle cacumen humo; quoque loco est vitis, de palmite gemma movetur: nam procul a Getico litore vitis abest, quoque loco est arbor, turgescit in arbore ramus: 15 nam procul a Geticis finibus arbor abest.
Seite 2 - porta est' ait 'ista Palati: hic Stator, hoc primum condita Roma loco est.' singula dum miror, video fulgentibus armis conspicuos postes tectaque digna deo. 35 'et lovis haec' dixi 'domus est?' quod ut esse putarem, augurium menti querna corona dabat. cuius ut accepi dominum, 'non fallimur,' inquam 'et magni verum est hanc lovis esse domum.
Seite 19 - ... saepe sonant moti glacie pendente capilli, et nitet inducto candida barba gelu: nudaque consistunt formam servantia testae vina, nec hausta meri, sed data frusta bibunt.
Seite 2 - et magni verum est hanc lovis esse domum. cur tamen opposita velatur ianua lauro, cingit et augustas arbor opaca comas? 40 num quia perpetuos meruit domus ista triumphos ? an quia Leucadio semper amata deo est ? ipsane quod festa est, an quod facit omnia festa ? quam tribuit terris, pacis an ista nota est? utque viret semper laurus пee fronde caduca 45 carpitur, aeternum sic habet illa decus?
Seite 21 - Tunc quoque, cum pax est, trepidant formidine belli Nec quisquam presso vomere sulcat humum. Aut videt aut metuit locus hic, quem non videt hostem ; 70 Cessat iners rigido terra relicta situ.
Seite 54 - Borne immortal far beyond the lofty stars', the poet shall live in everlasting fame: lamque opus exegi, quod nee lovis ira nee ignis nee poterit ferrum nee edax abolere vetustas. cum volet, ilia dies, quae nil nisi corporis huius ius habet, incerti spatium mihi finiat aevi: parte tamen meliore mei super alta perennis astra ferar, nomenque erit indelebile nostrum, quaque patet domitis Romana potentia terris, ore legar populi, perque omnia saecula fama, siquid habent veri vatum praesagia, vivam.
Seite 12 - ... quo quisque est maior, magis est placabilis irae, et faciles motus mens generosa capit. corpora magnanimo satis est prostrasse leoni, pugna suum finem, cum iacet hostis, habet : 35 at lupus et turpes instant morientibus ursi et quaecumque minor nobilitate fera.
Seite 20 - Lubricaque inmotas testa premebat aquas. Nee vidisse sat est; durum calcavimus aequor, Undaque non udo sub pede summa fuit.