The high Seas

And warring Winds

All
Hope

abandoned

eripuit patruo saepe Minerva suo.
Et nobis aliquod, quamvis distamus ab illis,
quid vetat irato numen adesse deo?
Verba miser frustra non proficientia perdo.

Ipsa graves spargunt ora loquentis aquae,
terribilisque Notus iactat mea verba, precesque
ad quos mittuntur non sinit ire deos.
Ergo idem venti, ne causa laedar in una,

ΙΟ

15

20

25

velaque nescio quo votaque nostra ferunt.
Me miserum, quanti montes volvuntur aquarum!
Iam iam tacturos sidera summa putes.
Quantae diducto subsidunt aequore valles!
Iam iam tacturas Tartara nigra putes.
Quocumque aspicio, nihil est nisi pontus et aër,
fluctibus hic tumidus, nubibus ille minax.
Inter utrumque fremunt immani murmure venti.
Nescit cui domino pareat unda maris.
Nam modo purpureo viris capit Eurus ab ortu,
nunc Zephyrus sero vespere missus adest,
nunc gelidus sicca Boreas bacchatur ab Arcto,
nunc Notus adversa proelia fronte gerit.
Rector in incerto est nec quid fugiatve petatve
invenit; ambiguis ars stupet ipsa malis.
Scilicet occidimus, nec spes est ulla salutis ;
dumque loquor, vultus obruit unda meos.
Opprimet hanc animam fluctus, frustraque precanti 35
ore necaturas accipiemus aquas.

At pia nil aliud quam me dolet exsule coniunx;
hoc unum nostri scitque gemitque mali.

Nescit in immenso iactari corpora ponto,

30

40

nescit agi ventis, nescit adesse necem.

O bene, quod non sum mecum conscendere passus,

ne mihi bis misero mors patienda foret.

At nunc ut peream, quoniam caret ipsa periclo,
dimidia certe parte superstes ero.

45 Ei mihi, quam celeri micuerunt nubila flamma!
Quantus ab aetherio personat axe fragor!
Nec laterum levius tabulae feriuntur ab unda
quam grave ballistae moenia pulsat onus.
Qui venit hic fluctus, fluctus supereminet omnis;
posterior nono est undecimoque prior.
Nec letum timeo; genus est miserabile leti.
Demite naufragium, mors mihi munus erit.
Est aliquid fatove suo ferrove cadentem

50

in solida moriens ponere corpus humo, 55 et mandare suis aliqua et sperare sepulcrum et non aequoreis piscibus esse cibum. Fingite me dignum tali nece, non ego solus

60

hic vehor. Immeritos cur mea poena trahit? Pro superi viridesque dei, quibus aequora curae, utraque iam vestras sistite turba minas; quamque dedit vitam mitissima Caesaris ira,

hanc sinite infelix ad loca iussa feram.

Si, quam commerui, poenam me pendere vultis, culpa mea est ipso iudice morte minor. 65 Mittere me Stygias si iam voluisset ad undas Caesar, in hoc vestra non eguisset ope.

He

fears

not

Death itself

Caesar

decreed not

Death

K

Confidence

His

in

Perilla's
Love

Remembrance

of

happier

Days

XXXIII. A LETTER TO PERILLA

Vade salutatum subito perarata Perillam,

littera, sermonis fida ministra mei.

Aut illam invenies dulci cum matre sedentem
aut inter libros Pieridasque suas.
Quicquid aget, cum te scierit venisse, relinquet;

nec mora, quid venias quidve, requiret, agam.
Vivere me dices, sed sic ut vivere nolim,

nec mala tam longa nostra levata mora;

et tamen ad Musas, quamvis nocuere, reverti,
aptaque in alternos cogere verba pedes.
Tu quoque, dic, studiis communibus ecquid inhaeres,
doctaque num patrio carmina more canis ?
Nam tibi cum facie mores natura pudicos

et raras dotes ingeniumque dedit.

Hoc ego Pegasidas deduxi primus ad undas,
utque pater natae duxque comesque fui.
Ergo si remanent ignes tibi pectoris idem,
sola tuum vates Lesbia vincet opus.
Sed vereor ne te mea nunc fortuna retardet,

postque meos casus sit tibi pectus iners.
Dum licuit, tua saepe mihi, tibi nostra legebam ;
saepe tui iudex, saepe magister eram.

Aut ego praebebam factis modo versibus auris,
aut, ubi cessaras, causa ruboris eram.
Forsitan exemplo, quia me laesere libelli,
tu quoque sis poenae facta remissa meae?
Pone, Perilla, metum. Tantum modo femina nulla
nec iuvenis scriptis discat amare tuis.

5

IO

15

20

25

30

Ergo desidiae remove, doctissima, causas,
inque bonas artis et tua sacra redi.
Ista decens facies longis vitiabitur annis,
rugaque in antiqua fronte senilis erit,

Advice to

Perilla

ANCIENT MIRROR

(Vase-painting)

inicietque manum formae damnosa senectus, quae strepitum passu non faciente venit.

35 Cumque aliquis dicet, "Fuit haec formosa," dolebis, et speculum mendax esse querere tuum.

Sunt tibi opes modicae, cum sis dignissima magnis;

Fickle

Fortune

Fame

triumphant

over Death

finge sed immensis censibus esse paris, nempe dat et cuicumque libet fortuna rapitque,

Irus et est subito qui modo Croesus erat.
Singula quid referam? Nil non mortale tenemus
pectoris exceptis ingeniique bonis.

En ego, cum patria caream vobisque domoque,
raptaque sint adimi quae potuere mihi,
ingenio tamen ipse meo comitorque fruorque;
Caesar in hoc potuit iuris habere nihil.
Quilibet hanc saevo vitam mihi finiat ense,
me tamen exstincto fama superstes erit;
dumque suis septem victrix de montibus orbem
prospiciet domitum Martia Roma, legar.
Tu quoque, quam studii maneat felicior usus,
effuge venturos, qua potes, usque rogos.

He

must dictate the

Letter

XXXIV. OVID ILL AT TOMI

Haec mea si casu miraris epistula qua re
alterius digitis scripta sit, aeger eram.
Aeger in extremis ignoti partibus orbis
incertusque meae paene salutis eram.
Quid mihi nunc animi dira regione iacenti
inter Sauromatas esse Getasque putes?
Nec caelum patior nec aquis adsuevimus istis,
terraque nescio quo non placet ipsa modo.
Non domus apta satis, non hic cibus utilis aegro,
nullus Apollinea qui levet arte malum;